1. Bölüm

Ateş gücüne sahip olduğumu ve aslında bir varis olduğumu o gün öğrenmiştim.

Her zamanki gibi takside kızıl saçlarımı okşayarak bugün neler yapmam gerektiğini düşünüyordum. Her cumartesi yaptığım gibi çalıştığım kafeye gidiyordum. Tabi bunu yaparken kendime sessizce tekrarlıyordum "Hafta sonu çalışmaktan nefret ediyorum... hafta sonu çalışmaktan nefret ediyorum..." Ben bunları söylerken ve aklımda planlar yaparken taksi durdu. Ve sanırım biraz öyle beklemiş olmalıyım ki taksici "İnmeyi düşünüyor musunuz?" dedi. "Ah,pardon dalmışı." diyerek parayı uzattım ve arabadan indim. Ve kafeye doğru yürüdüm.

İçeri geçtim ve önlüğümü giydim. "Aha! Hoş geldin Lily. Küçük bir sorunumuz var da." dedi Doğu.

Dualarımın başlaması için gayet makul bir zamandı.Lütfen düşündüğüm şey olmasın... Doğu kafasıyla karşıdaki müşteriyi işaret ederek "Hanımefendi ile aranızda halledersiniz." dedi. Sonra yanıma yaklaştı ve kulağıma "Her gün geliyor her gün aynı sıkıntı. Çok yoruldum gerçekte. Lütfen sen hallet." diye bıkkınca açıkladı. Sıkıntıyla ofladım ve "Evet probleminiz ne hanımefendi?" dedim. "Yanına ikram çikolata koymamışsınız her seferinde geliyorum her seferinde aynı sorun." dedi. İyi de çikolata koymak zorunda değiliz ki onlar parayla alınıyor. Sakin kalmaya çalıştım "Parasını ödemişmiydiniz?" dedim elimi çikolatalara uzatarak. Elim çikolatalara gidince heycanlandı. Ama heyecanı uzun sürmedi ve "İkram diyorum, İKRAM! İkram bedava olur yanına koyulan şeye denir hâlâ anlamadıysanız telefodan sözlük anlamına bakabilirsiniz." dedi. Elimi geri çektim ve ikram yapmadığımızı açıkladım. Ve o an en beklemediğim şey oldu. BAHŞİŞ KUTUSUNU KUCAKLAYIP KAÇMAYA BAŞLADI!

Ben kadının arkasından şok içinde bakarken Doğu telefonuna sarıldı. Her şey o kadar hızlı gerçekleşti ki en sonunda kendimizi polise teşekkür ederken bulduk.

Diyeceksiniz ki koskoca kafede sadece siz mi çalışıyorsunuz, hayır. Ama diğerleri ismimden dolayı bana pek sıcak yaklaşmıyorlar. Oysaki Doğu beni hemen kabullendi. Bu yüzden sadece onunla konuşuyorum. Benden 2 yaş büyük. Yani 20 yaşında. Ve tam zamanlı çalışıyor. Her ne kadar işimi sevsemde Doğuya üzülüyordum. Burada tam zamanlı çalışmak berbat bir şey olmalıydı.

Yeni sipariş verilen Espressoları doldururken, tuvaletim olduğunu hissettim. Doğuya "Hemen geliyorum" diyerek tuvalete koştum. Klozete oturdum ve o an olabilecek en mantıksız şey oldu! Gaz çıkaracaktım ama gaz yerine alev çıktı! O anlık şokumu düşünebiliyor musunuz? Bunun olması imkansız, sanırım deliriyorum. Patronumdan izin isteyerek ve kafeden çıktım

                                🔥

"Allah kahretsin." dedim kısık sesle. Kafamdaki ikide bir yanıp sönen alev, ben ve yorgunluğum beraber kafeye 3 saat uzaklığındaki evime yürüyorduk. Kafamdaki ateş yüzünden taksi beni almamıştı.

Susadım.

Ve acıktım.

Aynı zamanda yoruldum.

Suyu her yerde bulabilirim oturacak bir yerde bulabilirim sanırım. Yemek konusunda şüpheliyim ama sanırım onuda bulabilirim.

Sonra yolun kenarında duran o çok sevdiğim resim-cafeyi gördüm. Orada hem yemek yiyebilir hem stres atabilir hem dinlenebilirdim.

Daha önce en az 100 kere okuduğum tabelayı tekrar okudum.

Küçük boy:75 TL

Orta boy:150

Büyük boy:300

100 renk boya çeşitimiz mevcuttur tuval satın alana boyalar bedavadır.

Biraz pahalı ama üstümdeki stresin gitmesi için üç yüzün on katını dahi veririm. Bu yüzden fiyatları umursamadım. İçerde beni Sasha karşıladı. Sasha Rus kahverengi saçları olan 20li yaşlarda bir kız. "Hoşgeldin! Yine ne geldi başına neden streslendin?" diye sordu. Beni iyi tanıyordu.

Sasha buraya geldiğimde mutlaka stersli olduğumu bilirdi. "Ahahaha, hayır. Sadece canım sıkıldı" dedim. Yalan,evet biliyorsunuz ama ne yapabilirim anlatsam da inanmaz deli olduğumu falan düşünür.

" Yine büyük boy tuval mi istiyorsun?" Beni nasılda tanıyor diye geçirdim içimden. "Evet" dedim ve ekledim "Ama bu sefer pizzayı da büyük boy istiyorum."

Oturdum ve beklemeye başladım. Ayakkabılarıma baktım. Güzelim beyaz ayakkabılarım çamur olmuştu. Oysaki yeni almıştım. Annem çok kızacak. Ben bunları düşünürken Sasha elinde pizzayla geldi. Hemen teşekkür edip yemeye başladım.

Bugün hava lordu gibi bir sey çizmek istiyorum. Yani nasıl desem bilemedim aslında hava perisi derdim ama erkek olacak ve aynı bir kitap karakterine benzeyecek. Elinde uzunca bir kılıcı olacak. Bir bulutun üstünde havaya hükmedecek. Harika! Ne çizeceğini biliyorsan çizmesi kolaydır. Hayatta böyle zaten. Nereye gideceğini ne yapacağını biliyorsan yapması kolay ama eğer nereye gideceğini bilmiyorsan ne tarafa gittiğinin de başarılı olup olmadığının da da bir önemi veya anlamı yok.

Resim bittiğinde Sasha ile vedalaşıp evin yolunu tuttum ve artık saçlarımın üstündeki ateşin çıkmadığını fark ettiğimde taksi çevirdim. Eve girdim ve tabloyu masanın üstüne koyup incelemeye başladım. O an çok garip bir şey oldu. Tablodan beyaz bir ışık çıkmaya başladı. Bayılmadan önce duyduğum son ses "Hoş geldin ateş perisi" oldu.

•

•

•

•

•

SELAAAMMMM. İlk bölümümüz burada bitiyorrr. Heyecanlı biryyerde bitirmek istedim ve umarım başarılı olmuşumdur. Şimdiye kadar okuyanlar beğendiği için burada paylaşmak istediimm. Wattpad olsaydı orada paylaşacaktım ama maalesefki durum ortada. İlk kitap deneyimim umarım başarılı bulursunuz. Baay bayyy