ceylan

lojmana vardığımızda bütün Tim gelmişti herkes ben ve Mert'e bakıyordu boş boğaz Batu hemen konuştu "Komutanım uyuyabildiniz mi malum gece görevdeymişsiniz"dedi

Batu öyle diyince yüzüm hemen kızardı hatta domates olmuştum utançla gözlerimi kaçırdım ama Mert'de pek bir ifade yoktu gayet rahattı Tim desen çoktan kahkahalara boğulmuştu

benim kızardığımı görünce gülümsedi bir anlığına o sert ifadesi yok olmuştu ama bir anlığınaydı herşey saniyeler sonra eski haline döndü ve Tim'e baktı

yapmacık bir şekilde öksürdü sonrasında da "Bozkurt Timi lojmanın etrafında 10 koş! bu bir emirdir vıcık vıcık hareketler edeni görürsem 10 tur fazla koşar!" dedi

bir anlığına abim ve diğerleri için üzülmüştüm ama hak etmişlerdi özellikle de Ayza herkes dışarı çıktığında içeride sadece Beste kalmıştı ben arkamı dönüp dışarıya doğru ilerledim ama Beste'nin sesiyle durdum ve duvarın arkasına gizlenerek onları izlemeye karar verdim

"Komutanım bari eski sevgili torpili geçseniz?"dedi cilveli bir sesle ve Mert'in elini tuttu kulaklarıma inanmadım bu kız Mert'in sevgilisi miydi ? tam bu anda devreye iç sesim girdi

hatırlatırım eski sevgilisi adı üstünde eski sevgili eskide kalmış yani

iç sesime göz devirip dinlemeye devam ettim Mert sertçe elini çekti "kendine çeki düzen ver Beste eski sevgili olabiliriz ama bu komutanın olduğum gerçeğini değiştirmez hareketlerine dikkat et"dedi sert sesiyle

Beste sırnaşmaya devam etti ne cıvık kızdı bu ya "belki tekrardan sevgilin oluru-"diyecekken Mert cümlesini kesti ve Beste'den uzaklaştı

"sakın Beste sakın öyle bir düşünceye kapılma ben seni sevmiyorum sevmeyeceğim bunu kafana sok ve benden uzak dur"dedi tam gidecekken Beste tekrar konuşmaya başladı

"Hep o kız yüzünden değil mi kafanı karıştırdı neydi adı Nehir miydi neyse ne o yaptı ben ona gösteririm"dedi ve bir hışımla ilerlemeye başladı Mert sıkıca Beste'nin kolunu kaptı

"Nehir'in kılına zarar gelirse seni Tim'de barındırmam benden önce Aras yapar kızları katmiyorum bile sakın Nehir'e yaklaşma ve ondan uzak dur Beste ilk ve son uyarım bu"dedi ve dışarıya adımladı

Mert'in geldiğini görünce koşa koşa dışarıya kaçtım tam kapının önüne geldiğimde ayağım kaydı ve adeta yeri öptüm dizim kanıyor ve ayağım ağrıyordu

Acıyla inlediğim de bizimkiler beni duymuş yanıma geliyorlardı ama çoktan Mert yanımda belirivermisti bile ve galiba onları dinlediği anlamıştı bana elini uzattı elini tutup kalkmaya çalıştım ama nafile ayağımın acısıyla inleyip geri götümün üzerine düştüm

"bu böyle olmayacak baş belasısın be kızım"dedi ve eğilip beni kucağına aldı ellerimi düşmemek için Mert'in boynuna sardım insan değil dev yavrusu mübarek bu boy nedir kendimi 2. kattaki bir evden bakıyormuş gibi hissettim

bizimkiler yanıma geldiğin de Batu yine pis pis sırıtıyordu sonra eğilip Piraye'ye fısıldadı yani buna fısıldama denirse hepimiz duymuştuk Batu Piraye'ye "gece kızı koynuna sabah da kucağına alıyor komutanım da ne fena çıktı"dedi

Mert'in bir bakışı vardı ben bile korktum gözleriyle öldürebilecek olsaydı şimdiye Batu'yu öldürmüştü "Bozkurt Timi 10 tur daha koş!"dedi bütün Tim Batu'ya söverek tekrar koşmaya başlarken Beste de Mert'e omuz atarak Tim'e katıldı

Abim uzaktan Mert'e "Komutanım hadi ama sizde koşun bize örnek olun ama lütfen kucağınızda ki ağırlığı bırakmadan koşun"diye bağırdı Mert kafa salladı ve bana döndü

"herşeyi duydun değil mi?"dedi usulca kafa sallamakla yetindim "Nehir gözüktüğü gibi birşey yok eskiden olan bir şeydi zaten aile zoruyla sevgili olduk"dedi

bana neden açıklama yapıyordu ki ben onun hiçbir şeyi değildim "bana açıklama yapma ben senin hicbirseyin değilim sadece arkadaşının kardeşiyim"dedim ve bakışlarımı kaçırdım Mert'de kafasını sallayıp beni indirmeden koşmaya başladı

birden kulağıma eğildiğinde ne diyeceğini merakla bekledim "daha fazlasısın"diye fısıldadı ben ufak çaplı bir kalp krizi geçirirken o Tim'e yetişmişti koşarken şarkı söylemeye başladı o söyledikten sonra Tim'de tekrar ediyordu şarkı şöyleydi

Gurbette yorgun düştüm de ceylan Hasret tüketti bittim be ceylan Gurbette yorgun düştüm de ceylan Hasret tüketti bittim be ceylan

bu dörtlüğü tekrar ediyorlardı bakışlarım onun üzerindeydi o da bunu fark etmiş olacak ki bakışlarını bana çevirdi ama bu kadar yakın olmayı ne ben ne de o planlamıyordu konuşsam dudaklarına değecek gibiydim

Mert'in adımları yavaşladı ve olduğu yerde durdu ve dörtlüğün 'hasret tüketti bittim be ceylan' kısmını gözlerimin içine bakarak okudu biraz daha devam ederse valla bayılacaktım Allah'ım bir şey yap bu çocuğun kollarında bayılmak istemiyorum diyerek dua ettim

birkaç saniye daha bakistiktan sonra duam kabul olmus gibi Mert Timin fazla uzaklaştığını fark etti ve dörtlüğü tekrar edip koşmaya başladı kısa sürede tekrar Tim'e yetişmişti aklım hala az önce yaşadıklarımızdaydı

10 tur koşu bittiğinde herkes içeri girdi biz dışında Mert beni bir odaya getirdi ve orada ki koltuğa oturttu sonra da ilkyardım çantasıyla geldi batikon'u pamuğa sıktı ve yanıma bir sandalye çekti

ben ise korkuyla sanki kalkabilecekmisim gibi ayaga kalkmaya çalıştım ama Mert kolumdan tutup geri oturttu

"biraz daha kaçmaya çalışırsan pansumanını koltukta değil kucağımda yaparım Nehir"dedi

arkadaşlar gittikçe okuma sayısı, yorumlar ve oylar düşüyor o kadar uğraşlarım boşa gidiyor lütfen yorum yapıp oy vermeyi unutmayın🤍🤍