36. Bölüm

facia

Balım
benimtatlibalim

- Nehir Demirel'in anlatımıyla -

Aradan tam tamına 1 yıl geçmişti hayatım eskisi gibi düzene oturuyordu psikolog bana çok iyi geliyordu ama üzücü yani Mert'in eskisi kadar gelmemesiydi bu süreç içerisinde derslerime de çok çalıştım ve

tahmin ettiğiniz üzere tıp kazanmıştım ve Mardin'imden çıkıp İstanbul'a gelmiştim iyi tarafı da Karan'ın benimle gelmesiydi çok iyi arkadaş olmuştuk beni iyilestirmisti binevi korumam gibiydi

şuan ise tatil olduğu için Karanla konağa dönmüştük abimler hala buradaydı Arda,Batu,Ahu,Piraye hepsi ama eksik vardı Ayza neredeydi o hepsine sarildiktan sonra Gece yengeme sarılmıştım evet evlenmislerdi

mükemmel bir düğündü halaylar, oyun havaları,danslar hayal gibiydi "Ayza nerede?"diye sordum merakla Aras abim bakışlarını kaçırdı

bu kaşlarımı çatmama sebep olmuştu noluyordu be? Aras abimi kolundan tutup avluya götürdüm ve sedire oturup "anlat neler oluyor abi"dedim anlamayarak abim de ic çekerek anlatmaya başladı

iki hafta önce Aras'ın anlatımıyla

​​bugün ayzayla yıl dönümümüzdü bu yüzden elimde sarı lalelerle konumda gözüktüğü yere gidiyordum sürpriz yapacaktım bir sahil kenarını gösteriyordu konum geldiğim de arabayı park edip sahil boyu sarışınımı aradım

kumun üzerinde biriyle yatıyordu yanlış görmüşümdür diye kendime vurdum saçmalıyorum Ayza degildir karistirmisimdir kendimi avuttugumu biliyordum şuan bas baya Ayza beni aldatiyordu

bir elim de lalelere bir de Ayzayla öpüşen sevgilisine baktım sinirden kıpkırmızı olmuştum hissedebiliyordum hızla oldukları yere gittim ayza beni görünce ayağa kalktı "Aras.."diye mirildandi sok icinde

sinirle laleyi önüne firlattim "ben senin için sürpriz hazirliyayim sen bu kafasini siktigim orospu çocuğuyla beni aldat! hak ettim mi lan ben bunu söylesene Ayza! Ben sana yıllardır bir kere sesimi yukseltmedim bir kere bak bir kere! Neden kırılma diye üzülme diye! ama sen anami siktin Ayza! Dünyamı başıma yıktın amına koyayım! güvendim lan sana güvendim! evlenecektik Ayza! biz birkaç ay'a evlenecektik sikeyim ki evlenecektik! nasil yaparsın lan nasıl!"diye bagirmaya basladim sinirle

Ayza karşımda hüngür hüngür ağlıyordu sanki ben aldattim amina koyayim saatler önce aşkla baktığım gözler şuan nefretle bakıyordu ona yanında ki de salak salak bizi dinliyordu sinirle yumruğu adamın suratına indirdim

indirmemle kaçması bir oldu zaten alaycı bir tavırla ayzaya döndüm "beni aldattığın adamı gördün mü? Bu da benden sana bir hayat dersi olsun Ayza KARADAĞ! bu saatten sonra ne ölüme ne dirime ölürsem cenazeme gelip bir dua bile okuma senin okuduğun dua beni ahirette yakar"dedim öfkeyle ve arkamı dönüp yürümeye başladım

O sırada ayzanin aglamasi daha siddetlendi ve "Aras yapma.. hataydı lütfen.. bırakma beni! lütfen dinle"diye bağırdı arkama bile bakmadan Ayzayı orada bırakıp Konağa döndüm

- günümüz​​​​​ Nehir'in anlatımıyla -

abimin anlattıkları karşısında şok geçirmiştim Ayza bunu abime nasıl yapmıştı? sıkıca abime sarıldım "geçecek"diye mırıldandım aynı kelimeyi bana Mert'in cenazesinde söylemişti..

hakli da geçti iyiydim şuan toparlanmistim bu da mükemmel bir şeydi o sırada telefonumun calmasiyla abimden ayrildim arayan Ayzaydı hızla uzaklasip bos bir odaya girdim ve telefonu açtım "Nehir"dedi Ayza sesi ilk defa bu kadar kotu geliyordu

bu da beni fazlasiyla sasirtmisti ama tavrimi bozmadim "ne var Ayza"dedim sinirle "Nehir Aras anlatmış belli ki lütfen beni de dinle bana gel lütfen"dedi ve ağlamaya başladı karşı çıkamadım tamam diyip telefonu kapadım

ve odadan çıktım odadan çıkmamla pirayeyle karsilasmam bir oldu merakli gozlerle bana bakiyordu "Ayzayla mı konuşuyordun?"diye sordu hoppala şimdi ne diyecektim inkar etsem aninda anlardi bu yüzden doğruyu söylemeyi seçtim

"Evet Ayzayla konusuyordum piros cok agliyordu bana gel benden dinle dedi hayir diyemedim"dedi huzunle piraye kafa sallayıp "hadi o zaman gidelim"dedi sevincle kafa salladım beraber markete gidicez diyip konaktan çıktık hizla

ve hiç konuşmadan ayzanin evine geldik kapiyi calip calmama arasinda kalmistim ama piraye benden once davranip kapiyi caldi Ayza saniyeler sonra bitik bir halde kapiyi açtı bu ikimizi de soka uğrattı Ayza asla kendini salan biri degildi ama suan berbat haldeydi

ona sarilmak istemiştim ama abime yaptigindan sonra kendimi durdurdum Piraye de aynı sekilde bekliyordu "hoşgeldiniz girin içeri"dedi Ayza yavas adimlarla iceri girdik ve koltuga oturduk Ayza da gelince gozlerimizi tekrar ona cevirdik

daha fazla dayanamayarak "Ayza nasıl yaptın bunu abime? çok seviyordu seni"diye mirildandim hayal kırıklığı ile ayza buruk bir gülümseme ile bana baktı ilk saniyeler cumle de kuramadı

"Nehir bilmiyorum abin Mert öldükten sonra çok değişti eskisi kadar konuşmuyor gülmüyor bana seni seviyorum bile demiyordu biliyorum bunlar yeterli bir sebep değil ama kapıldım işte öpme gibi bir isteğim yoktu Savaşı konusuyorduk birden öptü"dedi

abim değişmiş miydi? ama ben bunu hiç gormedim? Mert'in ölümünü en sakin kabullenen abimdi bize yansitmayarak nasil değişmişti? kafam çok karışıkdı ben cevap veremiyorken Piraye konuştu

"Bu Arasi aldattigin gercegini degistirmez Ayza senden sonra ne kadar üzüldü ağladı haberin var mi? yok tabi nerden olcak biz gorduk ağlamasını kollarımda ağladı 'napicam piraye' diye kollarımda ağladı! Aras ya bizim Aras ağladı inanabiliyor musun sen buna?"dedi sinirle

Pirayenin bu kadar fazla sinirlendiğini ilk defa görüyordum haklı bir sinirdi Ayzayı koruyamazdım abim söz konusuydu "Piraye haklı Ayza Mertin ölümünden sonra üzülüp değişmesi sence de normal değil mi?

siz bile ne kadar dagildiniz abim Merti hepinizden once tanıyordu ve degismesi cok normal sen destek olacağın yerde onu aldatmissin" dedim onu anlamaması beni deli ediyordu yıllardır sevgiliydiler ama tanimiyordu abimi

Ayza birşey diyemedi bize haklıydık sonra ayzanin çalan telefonunun üzerinde bulunan 'Mert abim arıyor...' yazısına gözüm kaydı ve takılı kaldı nefesim kesilmisti nefes alamiyordum

Ayza gozlerimin takili kaldığı yere bakınca o da gördü telefonunu ve alelacele telefonu ters cevirdi hicbirsey demeyip masanin uzerinde ki telefonu aldim Ayza hareketlenince elimle dur işareti yaptım

ve telefonu açıp hoparlöre aldım içimden Mert olmasın diye dualar ediyordum eğer bu mertse mezar kimindi bunları dusunmemeye calisarak karsida ki sese odaklandım karşıdan "Ayza? nasılsın abim"diye ses geldi

bu Mert'in sesiydi..tanimistim sesini duymamla gözyaşlarına ve hıçkırıklara bogulmam bir oldu

​​​​​

​​​​

​​

 

 

 

Bölüm : 10.03.2025 07:01 tarihinde eklendi
Okur Yorumları Yorum Ekle
Hikayeyi Paylaş
Loading...