11.Beni Hiç Sevdin mi?

1 Hafta sonra:

Bir hafta geçti benim ise elimde hala olayla ilgili doğru dürüst bilgiler yok. Hastaneden ayrıldıktan sonra Hazal onunla kalmamı söyledi zaten bunu istiyormuş Berat’tan ise haberim yoktu. Görüşmeyelim diyince cidden hiç yanıma gelmemişti. Yaptığım güvenini zedelemiş olmalı.

“Berfin hala ne düşünüyorsun?” Hazal’ın sesini duyunca kendime geldim.

“Hiç. Sadece o katili nasıl yakalayabileceğimi düşünüyorum.”

“Onu tek başına yakalayamazsın biliyorsun değil mi? Polisin yardımına ihtiyacın var.”

“Hazal ben kaçtım unuttun mu? Ne diyeceğim ya ben kaçtım ama bir katil var yakalamama yardımcı olur musunuz? Bunu mu diyeceğim?”

“Hayır bahsettiğim şey bu değil Berat’ın suçlaması mahkeme kararı ile geçersiz kılındı. Ondan yardım al.”

“O umurumda değil kendi ailemin katilini kendim bulabilirim.”

“Berfin lütfen.”

“Benden şüpheleniyor o Hazal hayata olmaz.”

“Kızım sen de ne diye çocuğun evinin görüntüsünü alıyorsun?”

“İlginçti çünkü.” Başını iki yana salladı. Ben de evimde bıçak koleksiyonu yapsam üstelik altında tarih yazsa onun da ilgisini çekerdi. Birde şu kilitli kapı orada ne olabilir ki?

Kafamı dağıtan saçma düşüncelerden uzaklaşıp Hazal’ın telefonuna gelen mesajı düşünmeye başladım. Mesaj da 8 ocak saat 14.30’da verilen adreste olmasını yoksa öleceği yazıyordu. Bunu Hazal’a göstermedim oraya ben kendim gideceğim.

Daha vaktim var acaba gidip Berat’ın kilitli odasına mı baksam? Nasıl olacak o iş o hayvan beni bir kere bile sormadı şimdi oraya gidersem olamaz.

“Hazal.”

“hm?”

“Şimdi diyelim ki bir hayvan evladı seni hiç sormadı. Evine gider miydin?”

“Olaya bağlı.”

“Nasıl?”

“Haksız taraf bensem evet giderim. Oysa gitmem.”

“İyi de ben haklıyım.”

“Sen hastasın. Bir doktora görün bence.” Kollarımı göğsümde birleştirdim. Hasta olan ben değilim siz insanlarsınız. Bana yetişemiyorsunuz diye kıskanıyorsunuz.

“İyi ben Berat’ı görmeye gidiyorum.”

“Seninle gelmemi ister misin? Biliyorsun ki hala kanun kaçağısın.” Bunu unutmuştum.

“İyi beni oraya kadar bırak. Sonra git ama.”

“Çok kibarsın.”

“Biliyorum.”

Oturduğum yerden kalkıp kendimi gizleyecek şekilde giyindim. Hazal’da hazır olduktan sonra evden çıktık. Yaklaşık on beş dakika sonra Berat’ın evine geldik. Benim de evim burada ama beni burada bulurlar diye evime gidemiyorum adalete gel. O amip de kendisi öldü ayrıca.

Derin bir nefes alarak kapıyı çaldım. Uzun bir süre bekledim. Kapı açılmadı. Tekrardan çaldım kapı iki dakika sonra açıldı.

“Neden açmıyorsun?”

“Neden açayım?”

“Ne demek neden açayım?”

“Evime girip de benden şüphe duyan birine kapımı neden açayım?”

“Ha öyle mi?”

“Hm öyle.”

“Rahatsız ettim kusura bakma.”

“Sorun yok.” Sinirlenip Berat’ı iterek içeri girdim. “Kimse sana içeri girebilirsin demedi.”

“İzin alma gereği duymuyorum. Sen benim erkek arkadaşımsın eve girerken izin mi almam gerek?” İç çektiğini duydum. Acaba benden sıkıldı mı? “Ne o benden sıkılmış gibisin.” Bir şey demeden yüzüme baktı.

“Benimle kalmaya devam edersen üzüleceksin.”

“Ne?”

“Sadece uyarıydı.”

“Fazla tuhafsın ateşin mi var?” Elimi anına götüreceğim an geri çekildi.

“Mümkün olduğunca aramıza mesafe koyalım.”

“Ne oluyor Berat?”

“Boş ver.” Elim hava da kalmıştı resmen ne oluyor anlamıyorum ama yakın zaman da öğreneceğim.

“Katille ilgili bir şey buldun mu?”

“Nerede kaldığını buldum. Geçmişini de biraz araştırdım. Sedef’in söylediği robot çizim de elimiz de.”

“Peki beni arıyorlar mı?”

“Seni arama işini bir süreliğine rafa kaldırdılar. Şuan bu katile ilgileniyorlar ama eğer seni görürlerse rafa kaldırılan iş tekrarlanır. Yakalanmamaya gayret göster. İşimiz bittikten sonra da gidip teslim ol.”

“Peki ben teslim olduktan sonra beni suçsuz çıkarmak için yardımcı olacak mısın?” Gülümseyerek yüzüne baktım. O ise ters ve soğuk bakışlarıyla bana bakıyordu.

“Hayır.”

“Hayır mı?” Başını evet anlamında salladı. “O amibi benin öldürdüğümü düşünmüyorsun değil mi?”

“Şüphelerim var.” Şüpheleri mi var? Dalga geçiyor olmalı.

“Benden şüphelenecek kadar mı bana güvenmiyorsun?”

“Yaptığın şeyden sonra evet.” Nedense kalbimin acıdığını hissetim elim göğsüme gitti.

“Buraya gelerek hata yapmışım.”

“Yeni mi fark ettin?” Neden bu kadar soğuk ve ters davranıyor. Yaptığım hoş bir şey olmasa da bu biraz fazla gibi

“Ben gideyim en iyisi.” Dediğim an kapıyı kendini açtı. Ciddi olamaz. “Ciddi misin?”

“Gitmek isteyen sen değil misin? Git işte.” Kovuyor resmen.

“Değiştiğinin farkında mısın?”

“Belki de sadece sana karşı değişmişimdir.”

“ Ne demek oluyor bu?”

“Seni sevmiyorum demek oluyor Berfin çık şimdi.” İçim de bir şey çıt etti. Beni sevmiyor muydu? Bunca zamandır yaptıkları?

Gözlerim dolunca başımı önüme eğdim tek bir şey demeden evden çıktım. Kapıyı sert bir şekilde kapattı. Ciddi miydi söylediklerinde? Belki de içmiştir ama insan sarhoşsa gerçeği söyler. Ne oluyor?

on birinci bölümün sonna geldik. Kısa bir bölüm farkındayım. Gelecek bölüm final bölümü. Umarım kurgumu beğenmişsinizdir. Finalde görüşmek üzere...

iletişim için:Instagram-beraybelcim