AİLE SAADETİ

O kadar sıkı sarılmıştıki bırakmak bile istemedim,ne kadar bırakmak istemesemde en sonunda bırakmak zorunda kaldım...

"Ne kadar senu bekledum bir bilsen"dedi.Bir şey diyemedim,çünkü denilecek ne bir söz,ne de cevabım vardı.Sadece yüzüne gülümsemekle yetindim.

"Gel içeru geç ağaç oldun"dedi.Bir süre yüzüne gülümsedim.

"De hadi,ne bekliyorsun"dedi.Komik şivesiyle.

İçeri geçtiğimde ayakta karşılamıştı eniştem.

"Paçim hoş geldin evimuze"dedi.Paçi Karadeniz'de kız demekdi.Karadenizli bir annenin kızı olmanın faydaları.Bana kızım demesi çok hoşuma gitmişti.

"Hoş buldum enişte"dedim.

"Aynı Gülnihal hıg demiş burnundan düşmüş,bu kadar benzerluk olamaz"dedi.Gerçekten anneme ne kadar çok benzediğimi bir kez daha anlamış oldum.

"Geç içeru teyzen sana kendu elleruyle mantı yaptu.Çok severmissun.Parmaklarunu yiyeceksun"dedi teyzem.

"Bundan hiç şüphem yok zaten teyzem ne yaptıysa güzeldir"dedim.Sanki çok tanıyomuşum gibi.

"Uyy şimdu senu tatlu niyetine yerum" dedi.

"Yardım edilecek birşey varmı"dedim gülümseyerek.

"Otur sen uzun yoldan geldun ben hemen getirurum"dedi teyzem.

Tamam anlamında başımı yukarı aşağı küçük salladım.

İçeride ben,dayım ve bir çocuk vardı.Sanırın bu çocuk annemin bahsettiği teyzemin zamanında evlatlık aldığı çocuktu.O zamanlar teyzemin çocuğu olmuyormuş.Onlarda çocuk sahiplenmeye karar kılmışlar.Sahiplenme yurdunda çoğunlukla küçük yaşındaki çocuklar alınırmış.Çünkü bir,iki yaşındaki çocuklar ne olup bittiğini fark edemedikleri için hep küçük yaşındaki çocuklar seçilirmiş.Teyzem ise on iki yaşında bir delikanlıyı seçmek istemiş.Teyzem orda tek başına duran mavi gözlü çocuğu yani Berat'ı sahiplenmek istemişler.Karşımdaki çocukda Berat olmalıydı.

"Nasılsun iyimisun Mavi kizum"dedi.Sesizliği bozan eniştem.

"İyiyim enişte sen nasılsın?"Dedim.

"İyiyum Allaha şükür hayata tutunmaya devam ediyoruz"dedi.

"Annen nasildur,görmeyelu çok oldu"dedi,eniştem.

"İyi dir iş güçle uğraşıyor"dedim

"Sen napıyosun hangi üniversitede okucaksın"dedi

"Trabzon üniversitesi Hukuk fakültesinde okuyacağım"

"İyidur iyidur başarılarının devamını dilerum"

"Teşekkür ederim" dedim, gülümseyerek.

"Hadi yemekler hazur,gelin sofraya"dedi,teyzem.

Masaya doğru gittik ve oturduk.Herkes yemeğe başladı.Tam aile gibiydik,çok huzurluyduk,ben burayı çok sevmiştim,hemde çok.

"Yemekler nasıl olmuş kızum"dedi,teyzem.

"Gerçektende parmaklarumu yicem şimdu"dedim,yarım yamalak Karadeniz şivemle.

Herkes gülmeye başladı.Çok mutluyduk.Tam bir aile saadeti tablosuyduk.Mutlu ve Huzurlu.