22.Bölüm(Gece'nin Gözünden)

Geleli kaç saat oldu bilmiyordum.Bembryaz bir odanın içindeydim.Kapıyı üstüme kilitlemişlerdi.Korkuyordum ama yapabileceğim bir şey de yoktu.Ezel gelip beni kurtarırdı.Getirdikleri yemeğin içinde ne olduğunu bilemediğim için güvenip yiyememiştim ve açlıktan artık başım dönmeye başlamıştı.Aradan ne kadar süre geçti bilmiyorum,kapının açılıp kapanma ve aşağıdan gelen ayak seslerini duydum.Gözlerimi araladığımda karşımda o adam vardı; Koray Arcalı.Elinde silah tutuyordu.Bana doğru yürümeye başladı ve eğilip şöyle dedi;

"Ezel sevgilisine bu kadar değer verir miymiş."

Elleriyle çenemden tutup yüzümü kendisine çevirdi.

"Seni bu kadar değerli yapan şey ne prenses."

Saçlarıma dokundu.

"Saçların mı?"

Elinin tersiyle yanağımdan boynuma doğru bir yol çizdi.

"Bembeyaz tenin mi?"

Elleri kıyafetlerimle uğraşmaya başladı.

"Yoksa vücudun mu bu kadar değerli?"

Kendimi ondan uzaklaştırmak istiyordum.Çırpınmaya,tekmeler savurmaya başladım.Ağlıyordum çünkü korkuyordum.Ezel yoktu,gelmemişti.

Ezel neredeydi?