26.Bölüm (Gece'nin Gözünden)

Yavaşça gözlerimi araladım.Başımda keskin bir ağrı vardı. Halsiz hissediyordum.Burnuma bergamot kokusu geliyordu.Başımı biraz çevirmeye çalıştım.Ezel vardı.Yanımda beklerken uyuyakalmış olmalıydı.Ona doğru dönmeye çalıştım biraz.Yanağında gezdirdim parmak uçlarımı,sonra dokunduğum yere bir öpücük kondurdum.Yavaşça gözlerini araladı ve gülümsedi.Gamzeleri çok güzeldi.O çukurlara gömülmek için her şeyimi verirdim.Ben bu adama aşıktım.İlk görüşte mi bilinmez...ama aşıktım işte.

O da beni öptü uzun uzun.Doğrulup oturdu yatakta.

"İyi misin?"

"Evet,sadece başım ağrıyor biraz"

"Özür dilerim seni koruyamadığım için,vücudundaki morluklara sebep olduğum için"

"Ezel,senin bir suçun yok.Bilemezdin böyle olacağını."

"Her neyse,iznin bitiyor.Buradan her gün hastaneye de gidemezsin.Yerimi bulabilirler.O yüzden kendi evinde kalmalısın.Kapına da 2 tane koruma koydurtacağım,yani güvenlik konusunda endişen olmasın."

"Ama..."

"Aması yok Gece,işine devam edeceksin.Kendimi seni alıkoyuyormuş gibi hissetmek istemiyorum.Konu kapandı."

Ve yataktan kalkıp kapıya doğru ilerledi.

"Peki."

Ve kapı kapandı.

Peki.Aslında bir kabullenişti.Birçok şey söylemek isteyip de içine atmaktı.Tek değil,çok fazla anlamı vardı. Kırgınlığı bile içinde gizlice barındıran bir kelimeydi.Pekiydi işte.Sadece görünen peki.