28.Bölüm (Ezel'in Gözünden)

Şirketten koşarak çıktı ve az ilerideki taksiye bindi.Ağlıyordu.Onu kırmıştım,üzmüştüm.Bazı şeyleri düzeltmeye çalışırken her şeyi mahvediyordum.Ona,onu sevmediğimi,istemediğimi hissettirmiştim.Koray'a ve Efsun'a olan öfkemi ondan çıkarmıştım.Oysa o bunu hiç hak etmemişti.Onu gidip geri getirmeliydim ama getiremezdim.Onun için tehlikeli bi çevrem vardı. Artık yanımda olmasa bile yinede onu korumalıydım.Telefonumu çıkardım ve hemen Sedat'ı aradım;

"Alo,abi?"

"Sedat,hemen yanına birkaç adam al ve Gece'nin kapısında beklemeleri için emir verdiğimi söyle."

"Tamam abi."

"İçeri giren çıkan,girip çıkılan saatler,Gece'nin nasıl olduğuyla ilgili her gün bilgi istiyorum.Unutma,benden habersiz kuş uçmayacak orada."

"Nasıl istersen abi."

Telefonu kapattım.Onunla iletişimi kesmeliydim.Onu kendimden uzaklaştırmalıydım ama onu bu kadar severken bunu nasıl yapacaktım?