12. Bölüm

Hello nasılsınız?

Böyle sakin bir giriş yapıyorum ilk defa 😂

~keyifli okumalar ;)

Akel ve arsel özçakır ailesine geldiğinde

"Akel?" Dedi efken

"Ne işin var burda bir şey mi oldu abicim?"

"Evde biraz sorun oldu abi"

"Anladım abicim peki bu kim?"

"Arsel ikizim"

"Siz erkin'le ikizsiniz diye biliyordum"

"Olaylar çok karışık abi anlatmadım mı?"

"Hayır"

"İçerde anlatırım" dedi akel ve içeri girdi

"Kapıda soğuktan donmak istiyorsan bekleyebilirsin arsel"

İçeri girdi arsel salonda oturan aile bireylerini görünce şaşırdı çünkü kendi ailesi gibi değildi.

Mutlulardı

"Ay benim kızım gelmiş hoş gelmiş" dedi fidan

"Asrın hoşgeldin kızım" dedi Aytaç

"Hoşbulduk fidan abla, hoşbulduk Aytaç amca"

"Geç otur kızım, sende hoşgeldin delikanlı"

"Hoşbulduk efendim"

Akel ediz ve erkinin ortasına oturdu

Arsel ise tekli koltuklardan birine oturdu.

"Abi arel ve umut'un cezası bitti mi?"

"Biter mi hiç abicim? Asla"

"Erkin'in gözlerine bak asrın uyku akıyor" dedi erdi ardından kahkaha attı

Erdi ile beraber tüm ev halkı kahkaha attı

Şaşkındı arsel

Çünkü kendi evlerinde akel'in sesi bile çıkmıyor ken burda herkesle sohbet ediyordu.

"Eee delikanlı sen kimsin?" Dedi Aytaç

"İkizim" dedi akel

"İkiz'in?" Dedi tüm kardeşler aynı anda

"Bende duyduğumda aynı tepkiyi verdim canım ailem" dedi efken

"İkizin benim sanıyordum" dedi erkin

"İkizim sensin arel ama arsel benim biyolojik ikizim"

"Biz seninle biyolojik kardeş değil miyiz?"

"Bilmiyorum"

"Ama doğduğumuz dan beridir birlikteyiz akel, bebeklik fotoğrafımız var nasıl bu senin ikiz'in oluyor?" Dedi arel ve ayağa kalkıp arsel'in üzerine yürüdü

"Erkin sakin ol abicim" dedi efken ve kardeşini geri çekti

"Erkin doğru söylüyor asrın, siz birbirinize daha çok benziyorsunuz" dedi erdi

"Arel ile akel biyolojik kardeş ise arel de bizim aileden o zaman" dedi arsel

"Erkin!" Dedi tüm özçakır ailesi aynı anda

"Onun adı Arel değil erkin" dedi ediz

"Pekala şu kardeş konusunu kapatın erkin benim biyolojik oğlum" dedi fidan özçakır

"Nasıl?" Dedi arsel

"Erkin'i ben doğurdum doğduğu gün hastanede kaçırdılar onu yıllarca aradık ama bulamadık dış görünüşleri benzemiyor fark ettiyseniz erkin koyu kahverengi gözlere sahip asrın ise açık kahve gözlere ve bizim ailede açık kahve gözlere sahip kimse yok saçları amcasına yüz hatları ise keskinliği ile dedesine benziyor" dedi fidan

Şaşırdı üçü'de çünkü hiçbiri beklemiyordu bu sözleri, ​​​​​​özçakır ailesi hariç

"Fidan doğru söylüyor asrın"

"Erkin'in doğumunu dört gözle bekliyorduk. Dün gibi aklımda hâlâ, annem tekrar abi olacağımı söyleyince çok heyecanlanmıştım, doğum zamanı gelmişti, hastaneye gittik. Annemi doktorlar içeri alırken dediğim şeyi hatırlıyorum 'kardeşimi bana getirmeyi unutma anne' birkaç saat sonra annem geldi sonrada erkini getirdiler. İsmi ne olsun dedi annem çok iyi hatırlıyorum 'Erkin olsun' demişti efken abim sonra erkin koymuştuk" dedi ve sustu ediz

"Hemşireler içeri gelip testler için erkini almaları gerektiğini söylemişti. Birkaç saat geçmesine rağmen erkin gelmemişti babam doktorlara sormaya gittiğinde hastanede öyle bir hemşirenin çalışmadığını söylemişti, biz o gün kokusunu bilmediğimiz kardeşimizi kaybetmiştik." Dedi efken

"Erkin doğduğunda ben 2 yaşındaydım ama o zamanları hala hatırlıyorum, annem çökmüştü benimle ilgilenmeyi bırakmıştı. Babam hep birileri ile konuşup 'buldunuz mu? Erkin'imi buldunuz? Onun olduğuna emin misiniz?' gibi şeyler söylüyordu efken abim o yaşında sokakta gezip Erkin'e benzeyen çocuklara bakıyordu belki bir ümit odur diye, ediz abim ise okul çıkışları eve gelince 'baba erkini buldular mı?' diyordu. O zamanlar anlamıyordum ama 8 yaşına basınca ediz abim anlatmıştı nasıl ağladığı mı çok iyi biliyorum" dedi erdi

"12 yıl sonra bir telefon geldi. Oğlunuz benimle belirli bir para karşılığında size veririm diyordu. İnanmadım başta sonra resim gönderdi, dedim tamam bu erkin, yüz bin lira karşılığında bize vereceğini söyledi, gözden çıkardım yüz bin lirayı oğlum'dan önemli değildi. Getirdi erkini parayı aldı gitti. Korkuyordu erkin, benim kendi oğlum göz bebeğim benden babasından korkuyordu... Eve getirdim çocuklar ilk şaşırdı, buna fidan da dahildi. Sonra alıştılar birbirlerine 1 yıl sonra kızım doğdu hayatımıza tekrardan neşe geldi, hastanede fidan ve kızımı bekliyorduk. Odaya getirdiler, kızıma baktığımda dünyadaki en mutlu insan ben olabilirdim aldım kucağıma erkin'in yanına gittim."

Derin bir nefes aldı ve gözündeki yaşı sildi Aytaç sonrada devam etti.

"Bak bu senin kardeşin dedim, gözlerimin içine baktı. 'ismini sen koy' dedim. Gözlerinin içindeki, mutluluk görülmeye değerdi. 'izem' dedi. Kabul ettim o günden bu güne çocuklarımız hep bizimle birlikteydi. Yani anlayacağınız erkin ne asrın'ın ikizi nede sizin ailenizin bir parçası delikanlı, erkin benim oğlum onu benden bir kez daha almalarına izin vermem"

Tüm gerçekler ortaya dökülmüştü işte. Akel yalçın o gece arel ile ikiz olmadığını öğrenmişti.

Ve erkin özçakır namı diğer arel o gece hem akel ile ikiz olmadığını hemde küçükken kaçırıldığını öğrenmişti.

"Baba"

"Efendim oğlum"

"Bana bunu hiç söylemediniz"

"Doğru zamanı bekliyordum oğlum"

"Sorun değil en azından doğruları öğrendim" dedi erkin

"Arel" dedi akel

"Erkin" diye düzeltti arel

"Benim adım Arel değil erkin"

"Erkin özür dilerim gerçekten bilmiyordum"

"Ne için özür diliyorsun akel? Beni hastanede ailemden sen mi ayırdın? Yada küçükken beni sen mi bıçakladın neden özür diliyorsun?"

Gözünden akan yaşı sildi özçakır ailesi

"Affet beni oğlum daha erken bulsaydım seni bunların hiçbiri olmayacaktı"

"Senin suçun değildi baba"

"Erkin, yarana bakabilir miyim abicim?" Dedi ediz incitmek istemeyen bir sesle

Tişörtünü çıkardı erkin karnında kendini belli eden dikiş izi vardı.

Erkinin yanına gitti ediz. Yarasına dokundu

"Özür dilerim kardeşim" dedi ve sarıldı ona.

"Moral bozmak yok haydi yemeğe çocuklar açtır" dedi fidan ortamı bozmak için

"Ve benim canım oğlum üstünü şimdi değiştiriyorsun ve abilerin de dahil olmak üzere dördünüz de mutfağa geliyorsunuz"

"Annenizi duydunuz hayde gidin bende biraz oturayım"

"Aytaç sende sofrayı kur"

"Ama haksızlık ben tam da oturuyordum"

"Duyamadım Aytaç?!"

"Geldim karıcım"

"Hadi erkin git üstünü giy abicim, ve kalan 2 kardeşim sizde benimle mutfağa geliyorsunuz"

Herkes işini yapmaya gitmişti.

Sofra kurulmuş erkin üstünü giymişti

"Oğlum üstünü yıllık mı giydin?" Dedi Aytaç

"Baba hazır odama çıkmışken duş falan da aldım"

"İyi yaptın paşam hadi sofraya otur" dedi fidan

Herkes sofraya oturdu.

"Eee gençler gününüz nasıldı?"

"Ben bugün umutla takılıyordum baba" dedi erkin

"Ne yaptınız bakalım umutla?"

"Bowling oynamaya gittik oradan da sinemaya gittik film izledik sonra biraz gezdik. Futbol oynayan bir grup vardı umut oynayalım dedi kabul ettim gittik futbol oynadık orda sonrada eve geldim"

"İyi yaptın oğlum güzel olmuş yendiniz mi bari?"

"Şişirdik bile baba" dedi ve kahkaha attı erkin onunla beraber Aytaç da güldü sonra tüm aile.

"Aferin lan kimin kardeşi" dedi ediz ve çak yaptı Erkin'e

"Senin kardeşin" dedi eline vurdu erkin

"Efken sen ne yaptın oğlum?"

"Ne yapayım baba, şirkete uğradım biraz orda ki işleri hallettim oradan Gaye ile buluşmaya gittim. Biraz takıldık sonrada eve geldim"

"Gaye nasıl iyimi?"

"Selamı var size çok iyi"

"Aleykümselam"

"Ediz sen ne yaptın bugün?"

"Efsun ile buluştuk baba kafeye gittik bir şeyler yedik. Sinemaya gittik, peluş bir tane kedi aldım ona çok mutlu oldu. Onu eve bıraktım geldim"

"Efsun nasıl iyimi?"

"Selam söyledi baba oda iyi merak etme"

"Aleykümselam oğlum"

"Erdi sen ne yaptın oğlum?

"Evdeydim baba film izledim, mete geldi sonra dışarı çıktık, kardeşi hastalanmış gitti sonra eve geldim bende."

"İyidir inşallah"

"İyiymiş merak etme baba"

"Prensesim sen ne yaptın?"

"Nen büyün tizgi fiym izyedim baba hem de ne biyiyor musun Scooby do" (ben bugün çizgi film izledim baba hem de ne biliyor musun Scooby do)

"Aferin kızıma"

"Hayatım sen?"

"Aynıydı valla müge anlı izledim, ev işi yaptım falan"

"Akel sen ne yaptın?"

"Evdeydim Aytaç amca bütün gün"

"Sen delikanlı?"

"Ben mi?"

"Evet sen, sen ne yaptın bugün?"

"Evdeydim bende teşekkür ederim"

"Rica ederim"

Şaşırdı arsel çünkü kendi babası asla onlara gün içinde ne yaptıklarını sormazdı.

"Hayatım akel ve arsel burada kalacakmış, demet misafir odalarını hazırlayabilir misin rica etsem?"

"Tabiki Aytaç bey"

"Yemekler yendiyse herkes yatmaya gençler haydi bakalım"

"Herkes odasına koşsun"

"Babanızı dinlemeyin önce eller yıkanacak sonra yatmaya!"

Herkes o gece yatağında rahat bir uyku çekti. Buna yalçın kardeşler de dahildi ;)

Bittii

Nasıldı?