8. Bölüm

Nasılsınız?

Artık hep bu kitapta yım final olana kadar devam!!!

~keyifli okumalar

3 gün sonra

"Ya Miran şu takım elbiseyi düzelt!" Dedi kağan

"Anne benim çorabımın teki nerede?" Dedi miran

"Ben nereden bileyim oğlum nereye çıkarttıysan oradadır" dedi eflin

"Anne telefonum nerede?" Dedi yaman

"Anne ya sence elbisem olmuş mu?"

"Anne babam diyor ki ne bekliyor lar hala evde?" Dedi baran

"Baran babana sor bakayım herşeyi almış mı?"

"Tamam, babaaağ!"

"De hayde kalkın da gidek" dedi çağrı

"Çağrı şiven kayıyor"

"Ben urfalıydım senin yüzünden kayıyor benim şivem de hayde be"

Herkes kalktı araçlara bindi ve yola çıktı

"Yaman Giray amcana konum at"

"Tamam baba"

Kız evine gelince

"Abi kapıyı açmazlarsa ne olur?" Dedi baran

"Elinin körü olur baran" dedi kağan

"Bi günde didişmeyin be" dedi eflin

"Bu gelen benim kayınço değil mi ya?" Dedi kağan

Ceylan kapıyı açtı.

"Merhaba damat"

"Merhaba kayınço"

"Abi hadi geç içeri ya" dedi ceylan

"Hoşgeldiniz" dedi Haluk bey (Ceylan'ın babası)

"Haluk?" Dedi çağrı

"Çağrı?"

"Ula benim kızı sen mi alaysun?"

"He ben alayrum"

"Bula bula habunu mu buldun?" Dedi Haluk

"Oğluma kurban olasın sen Haluk"

"Geçin geçin hoşgeldiniz" dedi ortamı dağıtan Leyla

Baran dakikada bir ayağa kalktığı için yaman kafasına vurmuştu.

"Ula bok yiyenin uşağı az otur haburaya doğru da" dedi miran

Ardından çağrının bakışlarını görünce devam etti

"Baba vallaha sana demedim"

"Karadeniz damarı çok bunlarda çağrı" dedi haluk

"Maalesef Haluk maalesef"

"Urfalı değil mi oğlum bunlar?" Dedi haluk

"Urfalılar ama şivesi Rize"

"Kahvelerde geldi" dedi leyla.

"Efendim ben cümleye başla-"

"Dur orda çağrı benimde lafım var" dedi eflin

"Ha?" Dedi yaman

"Yengemin ağzı açıldı hadi bakim"

"Oğlumuz kızıma bakabilecek mi?" Dedi eflin

"Ney?" Dedi çağrı

"Ha?" Dedi yaman

"Erkek tarafıydım şimdi kız tarafıyım"

"Kızım sen ne dersin?" Dedi eflin ceylan'a bakarak

"Bilmem ki" dedi ceylan

"Sen nasıl uygun görürsen eflin abla"

"Abla mı?" Dedi baran

"Etme şunu kızım etme etme" dedi çağrı

Kağan sağ tarafa doğru eğildi ve konuşmaya başladı.

"Koca yozgat'ın elinden aldık kızı, anamın elinden alamayız" dedi kağan

"Eflincim güzelim ben konuşayım mı?"

"İyi konuş" dedi eflin

"Efendim gençler birbirini görmüş, beğenmiş Allah'ın emri peygamberin kavliyle kızınız ceylanı oğlumuz kağana istiyoruz"

"Ben veriyorum birde abilerine sormak lazım" dedi haluk

"Siz veriyor musunuz?"

"Veriyoruz" dedi hepsi

"Verdim gitti hadi hayırlı olsun" dedi haluk

Kız verildi, aileler tanıştı.

Ertesi gün

"Eklemedir koca konak ekleme, aman aman

Nazlı da yârim yine yine geldi aklıma

Nazlı da yârim yine yine geldi aklıma

Nasıl, nasıl edeyim başımdaki sevdaya, aman aman

Aman aman dostlar yoldan geldim yorgunum

Orta da boylu bir güzele vurgunum

Eklemedir koca konak ekleme, aman aman

Nazlı da yârim yine yine geldi aklıma

Nasıl, nasıl edeyim başımdaki sevdaya, aman aman

Aman aman dostlar yoldan geldim yorgunum

Orta da boylu bir güzele vurgunum"

"Hayatıma hoşgeldin fıstığım" dedi kağan

"Ne zaman görevlere gideceksin?" Dedi ceylan

"20 gün sonra" dedi sıkıntılı bir nefes vererek kağan

"Gitmesen olmaz mı?"

"Benim görevim bu güzelim vatanı korumak"

"Hem gülsene sen biraz bak hayallerimiz gerçekleşiyor 3 ay sonra düğünümüz var" dedi kağan

"Ya o zamana kadar sana birşey olursa?"

"Olmaz güzelim merak etme"

"Umarım olmaz kağan, çünkü ben sensiz yaşayamam"

"Sanki ben sensiz yaşarım"

"Nasıl yani benle evlisin ben ölsem sen başkası ile evlenmez misin?"

"Tabiki evlenmem kızım niye evleneyim?"

"Bilemem orasını kağan bey"

"Sen evlenir miydin?" Diye sordu kağan

"Bende evlenmem evlenemem çünkü sen benim aşkımsın gözüm senden başkasını görmez"

"Bir karış toprağın altına girene dek elim başka ele gözüm başka göze bakarsa şu tabancayı sık kafama" dedi kağan

"Söz mü?"

"Söz kıraç sözü"

"Anlaştık kağan bey"

​​​​​​"Anlaştık ceylan hanım"

Bitti 

Kağanıda evlendirdik

Bu arada nasılsınız

​​​​​

​​​​​

​​​