
Bana küfür etmek serbest ama acil final kararı aldım maalesef aklımdaki gibi gitmedi hiçbir şey ve maalesef bekleyen 3 kitap daha var Kafam allak bullak oldu ne yapsam bilemiyorum lütfen beni affedin
"Baba!"
"Kağan evlenmedi mi? Neden hala bizim evde?" Dedi miran
"Ah benim salak üçüzüm sen kafanda kendi kendine düğün yaptın galiba? Ben şahsen damatlık giydiğimi hatırlamıyorum" dedim
"Yalnız kağan ben salak oluyorsam sizde oluyorsunuz"
"Sebep?" Dedi yaman
"Üçüzlerim olarak canım kardeşim" dedi miran
Baran olduğu odadan aşağıya doğru indi.
"Ooo baran bey siz salonun yolunu bilir miydiniz?" Dedi yaman
"Biliyormuş demek ki yaman" dedim
Evet ben kağan arda kıraç yaklaşık 1 ay önce kaybolduğum ve tim'imi kaybettiğim dağdan sağ çıkmış şuanda ailem ile birlikte oturuyordum.
Yaşadığımız şeyler kolay değildi. Örneğin erdemin gözlerimiz önünde ölmesi veya 3 arkadaşımızın çığın altında can vermesi gibi...
Belki bende ölebilirdim o dağda şuanda ailem ile oturamıyor olabilirdim.
Veya sevdiğim kız ile nişanlanmamış olabilirdim.
Erdem de öyle değil miydi?
Ne kaldı ki ondan geriye, 1 eş 1 de kız çocuğu...
Korkuyordum çünkü belki de yıllar sonra aynı kare benim ailemde yaşanacaktı.
"Eee kağan ne zaman evden gidiyorsun?" Dedi yaman
"Hiçbir zaman gitmeyeceğim yaman evlensen bile kuma olarak evine geleceğim"
"Aman aman Allah yazdıysa bozsun"
"Hadi o zaman resim çekinelim" dedi Miran
"Hadi çek bakalım" dedi çağrı
"Ailemiz büyüyor" dedi yaman sessizce
"Peynir deyin"
"PEYNİR" dedi tüm aile birlikte
Zaman atlaması (1 yıl sonra)
"Bak kağan oralarda dikkatli ol tamam mı?" Dedi Ceylan
"Olurum güzelim merak etme"
"Kağan sana gelince birşey açıklayacağım sürpriz olacak yani"
"Şimdi söylesen olmuyor mu?"
"Olmaz sürprizin tadı kaçar"
"Peki bekle beni"
"Bekleyeceğim"
Karargaha doğru gittim
Albayın sözlerini dinledikten sonra yeni timi ile beraber helikoptere gittik.
"Allah yardımcınız olsun" dedi albay ve geri çekildi.
Tim helikoptere bindi ve operasyon bölgesine gittik.
Operasyon bölgesine gelince tim aşağıya indi bende peşlerinden indim.
1 buçuk saat yürüdük sonra itlerin kampına geldik.
"KOMUTANIM TUZAK!" Diye bağırdı Fırat
BOM!
12 şehit...
O gün Türkiye 12 şehit verdi...
Yüzbaşı Kuray alakan
Yüzbaşı kağan arda Kıraç
Üsteğmen Cemşid Keskin
Üsteğmen Gizem Kurt
Teğmen Ozan Gültekin
Teğmen semra Kılıç
Teğmen Alper Orcan
Asteğmen Erbay Kandemir
Astsubay başçavuş Hasan Kaya
Astsubay Üstçavuş Derya Tezcanlı
Astsubay çavuş Fırat dinçsoy
Astsubay çavuş Cemal Öncü
12 Nice asker o gün şehit oldu...
Kimi hayalini doya doya yaşayamadı...
Kimi o gün ailesine veda etti.
Ben yüzbaşı Kağan arda kıraç O gün o bölgede henüz doğmamış çocuğuma Ve eşime veda ettim.
Kağan'dan ceylan'a
Merhaba güzel yüzlüm, merhaba nur tanem şuanda bu mektup elindeyse ben çoktan şehit olmuşumdur. Operasyon bitince yırtıp atacaktım aslında ama şuanda okuyorsan yırtıp atamadım demektir. Bir yıl oldu güzelim koskocaman bir yıl seninle geçirdiğimiz koskocaman bir yıl, bu mektubu yazarken birçok şey düşündüm aslında benden geriye bir eşya kalsa ne olur diye, hayallerimi süsleyen kadını gelinlik ile görmüştüm bence yeterliydi. Affet beni güzel yüzlüm seni koruyamadığım için elinden tutup dimdik ayakta duramadığım için sana bu acıyı yaşattığım için seni tabutama sarılmak zorunda bıraktığım için affet, oysa korkusuzca bakarsam etrafa kaçarlar sanmıştım. Olmadı gülüm bakamadım korkusuzca etrafa bir karanlığa esir düştüm, belki sen bu mektubu okurken ben çoktan toprağa girmiş gökyüzünden seni izliyor olacağım, bir gece vakti gelecek belki haberim yada bir sabah vakti, uyku dan uyandıracaklar seni benim geldiğimi sanıp açacaksın kapıyı. Belki çocuksu bir neşeyle belki uykulu şekilde. Karşında benim yerime bir sürü asker göreceksin arkada bekleyen bir ambulans belki 3-5 mehmetçik sonra albayı göreceksin üzerinde tören üniforması ile bakacak sana o zaman anlayacaksın işte benim artık bu dünyada olmadığımı. Annemler ve komşular gelecek eve annem görecek Albayı o zaman da annem ağlayacak işte. Bana ne söyleyecektin bilmiyorum belki bir hayal belki bir isteğin di bu şey özür dilerim meleğim seni toprağımı sevmek zorunda bıraktığım için, bir bayrağa bakınca beni hatırlamak zorunda bıraktığım için özür dilerim, bir çocuğumuz olmadığı için şanslıydık belki de, eğer bir çocuğumuz olsaydı ve bana benzese'ydi dayanamazdın Affet beni nur gözlüm Affet...
~Kağan~
Ben kağan arda kıraç timiyle beraber şehitlik mertebesine ulaşmış o askerim, geride bir eş ve bir çocuk emanet bıraktım sizlere emanetime iyi bakar mısınız?
Acil final...
Gerçekten sizde beni affedin bu sıra herşey üst üste geldi ne yapacağımı bilmiyorum
| Okur Yorumları | Yorum Ekle |