Sonra ve keşke

Birbirimizi kaybettik, ama hala seni düşünüyorum.

Bunun son olmadığını biliyorum, olmamalı.

Ama her sabah uyanıp, yokluğunu yüzümde hissettiğimde,

Kelimeler ağırlaşıyor, nefes almak bile güçleşiyor.

Zaman akıp gidiyor, insanlar unut diyor,

Ama seni unutmak, kendi varlığımı silmek gibi.

O son bakışın hâlâ aklımda…

"Sonra görüşürüz" demiştin, o yalancı güvenle dolu sesin…

Ama hiçbir şey, o “sonra” kadar yalan olmadı hayatımda.

Bekledim. Bir çağrını, bir işaretini,

Ama o bekleyişte sadece yokluğun büyüdü içimde.

Geceleri seni düşünmeden uyuyamıyorum.

Sesini hayal etmeye çalışıyorum,

Ama zaman o kadar acımasız ki,

Sesin bile yavaş yavaş bulanıklaşıyor zihnimde.

Ve bu beni delirtmeye yetiyor.

Keşke zamanı geri alabilseydim.

Keşke her kavganın ortasında,

Sana biraz daha uzun sarılsaydım.

Keşke seni son gördüğüm gün,

Dünyadaki son şansım olduğunu bilseydim.

Ama olmadı.

Kendimi suçlamayı bırakmaya çalışıyorum,

Ama her şeyde bir "keşke" var.

Her "keşke" bir yük,

Ve o yükler altında eziliyorum.

Şimdi sadece bir hayaletim;

Seninle dolu anıların arasında dolaşan,

Bir yanıyla senden nefret etmek isteyen,

Ama diğer yanıyla seni hala seven biri.

Çünkü biliyorum, seni sevmekten asla vazgeçemedim.

Ve belki de bu, bizim hikayemizdi:

Yarım bırakılmış bir cümle,

Kapanmamış bir defter,

Ama her şeye rağmen hep var olacak bir "biz."

Kim bilir, belki başka bir zaman, başka bir hayat,

Ama seni sevmek… İşte o, asla bitmeyecek.

U🏵

✨️E.N.K. BAHAR✨️