Deniz'den 🩵

Bölüm şarkısı: Nil Karaibrahimgil - Cancağızım

(Bölüm çok kısa bilerek kısa flaş bellek gibi düşünen mini bir şey öylesine)

Deniz Gündoğdu'dan

Bu gün 16 yaşıma girecektim. Annem ve babamdan uzağa ilk defa gidecek, kendi macerama çıkacaktım yani yatılı liseye. Evin kapısı çaldığında mutlulukla yerimden kalktım. "Ben bakarım!" Arka odadan Lodos abimin sesi yükseldi. "Tabii ki sen bakacaksın küçük!" Abime karşı çıkan iki ses aynı anda duyuldu. "Kes sesini Lodos!" Poyraz abim ve Kumsal ablam beni aynı anda korumuştu. Yıllardır alışagelmiş bir replikti bunlar aramızda. Kapıyı açtığımda ellerinde poşetler ile annem eve girdi, ardından pasta kutusuyla babam giriş yaptı. "Ömrüm poşetleri ben arabadan alırdım sen niye kendini zorluyorsun." Annem babamı duymazdan gelerek poşetlerle mutfağa kayboldu. Odadan gelen abim babamın elindeki pastayı alarak annemin peşinden mutfağa gitti. Poyraz abim ve annem arasında bizimkinden farklı bi' bağ vardı. Belli etmesek de hepimiz abimi kıskanıyorduk.

Babam bile!

"Babam gelmiş!" Kumsal ablam odadan koşarak çıkmıştı. Yaşının küçük olmadığının farkındaydım fakat babamın yanında ablam küçücük kız çocuğu gibi duruyordu. Her zaman çocuk kalıyordu. "Güzeller güzelim." İkisi sarıldığında koridordaki Lodos abimin homurdanmasını duydum. Annem Poyraz abimi, babam Kumsal ablamı ayrı severken Lodos abim ortada kalmıştı. Beni herkes çok sevdiğinden Lodos abim kadar kıskanmıyordum onları.

"Baba kızın ne yaptı biliyor musun?" Abimin ispiyonlama modu açıldığı an kendimi mutfağa attım. Beni de arada kaynatarak yakabilirdi. Dün kuzenlerimizle içki içtiğimizi söylerse yanabilirdim. Mutfakta günün gıybetini yapan abim ve annemin yanına sokuldum. "Ne oldu birtanem? İçerdin koşarak geldiğin?" Anneme dönerek sevimli sayılır şekilde gülümsedim. "Hiç." Omuz silkerek yönümü abime çevirdim. "Asıl sizde neler oluyor? Dedikoduyu bensiz yapmanız hiç hoş değil." Yazlığın dedikodu ağı yıllar için mutfağımız olmuştu. Onları konuşurken dinlemek hep zevkliydi.

Abim akıllıca komşuların olaylara bakmaları gereken açıyı açıklar sonra da annemle kafa kafaya verip başka aileleri toparlardı. Ben, onlar olayı toplarken komşu bahçesinden erik, armut aşıran tiptim. Sancak ve Simge abla yanımda yancı olarak geldiğinde ise komşuların bizi kovalaması gerekiyordu. Kaosu peşimizden sürüklüyorduk.

Öykü halama uğradığım zamanlar hep kargaşa çıkıyordu. Kutay amcamda ise kırılmayan tabak çanak kalmıyordu. Annem, babamla işe gittiğinde ya da üniversiteyle ilgili sorun çıktığında beni Selim amcama bırakıyordu. Diğer türlü eve dönme hızım 2 saatti. Kenan amcam yurtdışında olduğundan onu sık sık ziyaret edemiyor, başını şişiremiyordum.

"Deniz!" İçeriden seslenen Lodos abimin sesiyle hayatımın film şeridi akışı durdu. "Bana su getirir misin abim?" İstediğini yaparak sürahiden su doldurdum. İçeri götüreceğim esnada Poyraz abim elimden kaptı. "Bana bırak ufaklık." Annem niyetini anlamış olmalı ki onun ardından gitti. "Poyraz! Evladım uslu dursanıza koca koca adamlar oldunuz! Alo! Kime diyorum ben?" Poyraz abim annemden özür dileyerek salona girdi. Bende ikisinin ardından ilerliyordum. Lodos abimin dikkati babamla konuştuğu konudaydı. Kapıdan bardakla giren Poyraz abimi henüz fark etmemişti. "Al suyun." Abim bardağın yarısını Lodos abimin üzerine döktü. "Hay senin elinin ayarını!" Evde mini kovalamaca başlamıştı çoktan. "Kutay'ı kınadım diye geliyor bunlar başımıza." Babam gülerek oğullarını izliyordu. Annem kumsal ablamın yanına oturmuş çoktan bambaşka konular hakkında konuşmaya başlamıştı. Arada da babamla bakışıp mutlulukla gülümsüyorlardı.

Abimler evin kim bilir hangi köşesinde birbirini şakalıyordu.

Hayatımın akışı sakin, mutlu ve şimdilik huzurlu ilerliyordu. Sonsuza kadar sakin devam etmeyeceğini bilsem de anın keyfini çıkardım.

(Belki daha sonra yine Yakamozdan geçmiş kareleri yazarım çok zaman atlamalı oldu bazi yerleri size daha da tatlı bir iki bölüm okutmak istiyorum aklımda var planlaması 🤍 bir de minik bir minicik bir halt daha yiyeceğim Deniz Gündoğdu ile ilgili 🤍)