19. Bölüm

Güvenli eve yerleştikten kısa süre sonra, Azad ve Baran dışarı çıkıp Halil’in adamlarını takip etmeye karar verdiler. Rojin ve Rozelin içerde güvenle beklerken, iki kardeş karanlık sokaklarda sessizce ilerledi.

“Abi, adam sayısı fazlaydı. Dikkatli olmalıyız,” dedi Baran, etrafı kolaçan ederek.

“Biliyorum kardeşim. Hedefimiz onları tek tek etkisiz hale getirmek, planı bozmak. Hızlı ve sessiz hareket etmeliyiz,” diye cevap verdi Azad.

Köşeyi dönerlerken, Halil’in adamlarından ikisi bir barınak önünde bekliyordu. Azad, Baran’a el hareketiyle işaret etti. Baran hızla yanlarından sessizce geçti, arkasından Azad sessizce silahını doğrulttu ve iki adamı etkisiz hale getirdi. Kurşunlar duvara çarpıyor, gölgeler hızla dağılıyordu.

“Tamam, ilerleyebiliriz,” dedi Azad, nefesini tutarak. “Ama dikkat et, daha çokları var.”

Birkaç sokak ilerlediklerinde, Halil’in büyük adam grubuyla karşılaştılar. Azad ve Baran, sokak lambasının ışığında silahlarını doğrulttu. İlk atışlar geldi, kurşunlar duvarlara çarpıyor ve kıvılcımlar havada uçuşuyordu. Baran ani hareketlerle kendini korurken, Azad bir yandan da Halil’in en büyük adamını hedef alıyordu.

“Abi, sola kaç! Onlar çoğunlukta!” diye bağırdı Baran.

Azad gözüyle adamları taradı: “Sakin ol, kardeşim. Planımız var. Onları birbirine düşüreceğiz.”

Azad’ın hızlı manevraları ve Baran’ın çevikliğiyle, Halil’in adamları kısa süreli kaosa sürüklendi. Bu karmaşada bir kısmını etkisiz hale getirirken, Azad Halil’in arabasının izini sürdü.

“Kardeşim, hedefimiz Halil! Onu bulmadan gece bitmeyecek,” dedi Azad, nefesini kontrol ederek.

Baran başını salladı: “Tamam abi. Ama dikkatli ol. Bu sefer iş ciddi.”

Sokak köşesinden Halil’in arabasını gördüklerinde, Azad ve Baran hemen plan yaptı. Halil’in arabasını kovalayarak dar bir ara sokağa sıkıştırdılar. Arabayı durdururken Halil kapıyı açtı ve silahını çekti.

“Azad Barzan! Yine karşımda! Bu gece son olacak!” dedi Halil.

Azad silahını doğrulttu: “Bu gece senin kabusun olacak Halil! Bir daha kimseye zarar veremeyeceksin!”

Kısa süreli bir sessizlik, ardından ateş sesleri yankılandı. Kurşunlar sokak lambalarının altında parlıyor, gölgeler birbirine karışıyordu. Azad ve Baran, koordineli hareket ederek Halil’i köşeye sıkıştırdı.

Sonunda Halil yere düştü, silahını bırakıp kaçacak yer aradı. Azad nefes nefese ona doğru yürüdü:

“Bundan sonra bir daha kimseyi tehdit edemeyeceksin. Ve Rojin ile Rozelin’e bir daha yaklaşamayacaksın!”

Baran arabaya yönelerek Rojin ve Rozelin’i güvenli bir yere götürdü. Azad ise Halil’i etkisiz hale getirip kardeşi Baran ile buluştu.

“Başardık abi,” dedi Baran, derin bir nefes alarak.

“Evet kardeşim, ama bu sadece bir başlangıç. Ailemizi, sevdiklerimizi korumak için daha çok savaşacağız,” dedi Azad, gözleri kararlılıkla parlayarak.

Gece sessizleştiğinde, İstanbul’un karanlık sokaklarında bir zafer kazandıklarını ama savaşın henüz bitmediğini biliyorlardı.