
Ambulansın ışıkları geceyi yırtarken, Azad nefesini tutarak Baran’ın yanına oturmuştu. Kan kaybı ve ağır yaralar, kardeşinin yüzüne yorgunluk ve acı çizgileri bırakmıştı. Doktorlar hızla müdahale ederken, Azad ellerini kardeşinin titreyen ellerine doladı.
“Baran, kardeşim… uyan,” dedi Azad, sesi titreyerek. “Ben buradayım, seni kaybetmeyeceğiz.”
Baran gözlerini yavaşça açtı, acıyla kıvrandı. “Abi… çok… ağrıyor…”
“Biliyorum kardeşim… biliyorum. Ama dayan… doktorlar seninle ilgileniyor. Güvendesin.”
Baran hafifçe başını salladı, ama nefes almakta zorlanıyordu. Azad’ın yüreği her nefes alışında parçalanıyordu. “Abi… Rojin… Rozelin… onları koruyacak mısın?”
“Evet kardeşim, merak etme. Onları sana emanet edeceğim, ama önce senin sağlıklı olman gerekiyor,” dedi Azad, gözlerinde yaşlarla.
Doktorlardan biri Azad’a döndü:
“Kan kaybı ciddi, ancak kalbi güçlü. Transfüzyon ve cerrahi müdahale gerekli. Onun için hazırlayın.”
Azad başıyla onayladı, ama içindeki endişe azalmıyordu. Baran sedyeyle ameliyathaneye götürülürken, Azad onu son bir kez sıktı. “Söz veriyorum, kardeşim… seni hayatta bırakacağım. Bizi ayırmalarına izin vermeyeceğim.”
Ameliyathane kapısı kapandığında, Azad başını ellerinin arasına aldı. Kalbi sanki yerinden çıkacak gibiydi. Kardeşini kaybetme düşüncesi, bütün dünyasını karartıyordu. Ama aynı zamanda bir kararlılık doğmuştu içinde: Kimse Baran’a zarar veremeyecek, ve düşmanları bir daha bizim hayatımıza dokunamayacak.
Bekleme salonunda, Bejna ve Rojin de endişeyle Azad’a baktı. Azad, nefesini derin alarak onlara cesaret vermeye çalıştı:
“Her şey kontrol altında. Doktorlar onu kurtaracak.”
Saatler geçtikçe, her dakikada Azad’ın sabrı daha da sınanıyordu. Ama sonunda, doktor kapıyı açıp gülümsedi:
“Başarılı oldu… hayatta. Durumu stabil, artık kan kaybı durduruldu. Şu an yoğun bakımda, ama güvende.”
Azad gözlerinden akan yaşları silerken derin bir nefes aldı. Kardeşinin yanında olabilmek için beklediği her saniye, artık yerini bir rahatlamaya bırakmıştı. İçinde bir umut ışığı yanıyor, Baran’ın sağlığıyla birlikte gelecekteki mücadeleye hazırlanıyordu.
| Okur Yorumları | Yorum Ekle |