46. Bölüm

🎀FİNAL🎀

Bir yazar diyip gecelimmmm💅
biryazardiyingecin

Selam okurlarimmm sizi çok seviyorum bu kitapta bana olan desteğiniz için cidden çok teşekkür ederim ne desem az

Yeni kitaplarımın olabilmesi için ve okumaların azaldığı için yapıyorum bu finali tekrardan bana verdiğiniz destek için çok teşekkür ederim özel bölüm atabilirim belki

Öpüyorum sizi

Bölüme geçelimmm

 

 

 

 

4 yıl sonra...

 


' ya Aylin bi dur kızım ya bu nasıl bi enerji vallahi şaşırıyorum he '

Taniştiriyimm bu benim minik kızım Aylin kaya

Daha 3 yaşında çokk tatlı bıcır bıcır bi kız tıpkı babası gibi yemyeşil gözlere annesi gibi bi yüze sahip

Aylinin dudakları arasından minik kılırdamalar kaçtı 'senin o dudağını yerimm hadi koş babanı uyandır '

Paytak paytak koşmaya başladı

Abimde evlenmiş ve karısı hamileydi

Çok mutlulardı bizim gibi

En sonunda demirde uykulu bi şekilde ve kızımız Aylin kucağındayken mutfağa geldi alnıma bi öpücük kondurdu

Aylin hemen mızmızlandı

Ama kızımcımmmm seni ben doğurdum ve karşında ki de baban oluyooo aayyyiiippppppp beeeaaaaa

Her neyyyseee kızımı kıskanamaxdjm zaman ne çabuk geçmişti daha dün gibi hatırlıyoru-

gerdek gecesini...

seviştiğin anları... artık sevişmekten bi kenara öpüüşe-

kes sesini iç ses ben mutluyum senin sapikliğinla uğraşamam

ooff aammaannnn peki


tabiiki iç ses hala peşimi bırakmamıştı bırakmasındı zaten her anımda yanımdaydı o bıraksa bile ben bırakamazdım onu tersledipime bakmayin

 

Mükemmel ötesi kahvaltı hazırdı güzelce kahvaltımızı yaptık mutfağı toparladık

Ya da topladım işte fark etmez

Lunaparka gidecektik

Dönme dolap dışında herşeye binecektik ya da dönme dolaba da binebilirdik ki kocaciğim benim yükseklik korkusunu yenmişti

Hazırlanıp çıktık

Atlı karınca

Gondol

Korku evi her

Çarpışan arabalar

Her yere bindik ama bir şeyi sona bıraktık

Her şeyin başladığı yeri

Dönme dolabı

İlk önce ben sonra Aylin ve kocam

Öylece oturduk baktık birbirimize

Ben vardım

Kocam vardı

Çocuğumuz vardı

Hikaye tamdı

Eksik yoktu hayallerime kavuşmuştum

Yeri geldi üzüldük

Yeri geldi ağladık

Yeri geldi sinir krizi geçirdik

Yeri geldi mutlu olduk

Ama hiç ayrılmadık ki bu saatten sonra da ayrılmazdık kimse ayıramazdı bizi

 

Bu belkide hikayenin sonu değil başıydı...

Bilemezdik...

 

 

                                       SON

                                         ...

 

 

 

 

 

 

 

Umarım bölümü beğenmişsinizdir final oldu diye üzülmeyin çünkü hayal dünyamızda bu aile hep yaşıycak hep var olucak

 

 

Kaya ailesinden...

 

 

 

 

Unutmayın onlar hep hayallerimizde yaşayacaklar...

Bölüm : 19.04.2025 15:50 tarihinde eklendi
Okur Yorumları Yorum Ekle
Hikayeyi Paylaş
Loading...