Bodrum Keyfi

Akşam 11.30

Han: Başım ağrıyo...Nerdeyim ben?...

Minho: Günaydın Jisung, şuanda bodrumumdasın. Yardım için ağlamaya çalışma çünkü şehirden uzak biryerdeyiz ve kimse bizi bulamaz.

Han: M-Minho, neden buradayız...

Minho ayağa kalkıp eline kırbacı alıp bana yaklaştı. Onu korkuyla izledim. O korkunç gülüşü titrememe sebep oluyordu çünkü psikopat gibi gülüyordu. Minho kırbaćla bana sertçe vurunca bağırdım.

Minho: Beni aldatmanın bedelini ödeyeceksin...

Han: Ne di- AHH!

Minho: Kes sesini, konuşma hakkın yok.

Minho bana kırbaçla vurdukca ben daha çok ağladım. O benim bağırmalarımı dinlemedi ve bana daha çok vurdu. Vücudum kızarmaya ve bazı yerler kanamaya başlamıştı. Ben ağlarken o bana daha çok vurdu...

2 GÜN SONRA

Hala bodrumdaydım. Aç, susuz, üşümüş ve korkuyordum. Bütün vücudum çok acıyordu; özellikle aletim ve bacaklarımın arası. Gözlerimdeki yaşları silerken Minho kemerini geri taktı. Mutlu ve tatmin edilmiş duruyordu. Benimde bacaklarımın arasından kanlar akmaya devam ediyordu.

Han: Minho...yalvarırım...dur artık...Canım acıyo...

Minho: Umrumda değil Han. Beni aldattın ve cezasını çekiceksin.

Han: Babandan bir farkın yok...

Minho eline kırbacını alıp bana vurmaya başladı. Ağlamadım veya bağırmadım... Minho gittikten sonra ayağa kalkıp kapıyo gittim ve kapıyı açmayı denedim. Hiçbir işe garamadı. Birkaç dakika sonra Minho beni bir odaya götürdü ve odada üç köpek vardı. Köpeklerden çok korkardım ve Minho bunu biliyordu. Minh beni içer ittirdiğinde Minho'nun bacağına uapışıp ona yalvarmaya başladım.

Han: Minho yalvarırım yapma bunu! Beni burda bırakma!

Minho bana tokat atıp beni içeri ittirdive kapıyı kitledi. Ben ağlamaya başladım

Han: ABİMİ İSTİYORUM! ABİ NOLUR KURTAR BENİ!

Sesim kısılana kadar bağırarak ağladım. Soğuktan gözlerim kapanmaya başladı. Titriyordum. O sırada tavanda zincirler gördüm. Galiba Mi ho onu içkence etmek için kullanıyordu...Bir saniye halat mı?

Han: Bunu sen istedin Minho. En değer verdiğin kişi artık seni sevmiyo...

Minho'dan
Bir süredir Kan'dan ağlama veya bağırma sesleri duymuyordum. Belki uyumuştur.

Minho: Sen bir canavasın Minho...Psikopat şerefsizin tekisin....Babandan bir farkın yok...

Sinirle duvara bir yumruk attım. Duvarda göçük oluştu ve elim kanamaya başladı. Birkaç dakika ağladıktan sonra göz yaşlarımı sildim.

Minho: Han'ı kontrol etmeliyim

Yavaş adımlarla bodruma inip anahtarlarımı çıkardım. İçimde kötü bir his vardı. Kapının kilidini yavaşca açtım. Ve tek kelime bile söyleyemedim. Gözlerim doldu ve boğazım kurudu. O an hareket edemedim çünkü...

Devam Edecek...