
Başlarda anlamasam da sonradan psikolojimin bozulduğunu farkettik.Geceleri babamın yüzünü görüyor, sıçrayarak uyanıyordum ve bu nedenle okulu dondurup terapiye gitme kararı aldık.
~5 ay sonra~
Sabah güneşin ilk ışıkları ile uyanıp üzerimi giyindim.Bugun yeni okulum da ilk gunumdu.Ve şunu gururla söyleyebilirim ki terapiye gittiğim bu dönemde baya da bir kilo verdim.75 kilodan 48'e düştüm.Pek sağlıklı olmadı çünkü çoğu stres ve hastalıktan gitti.Ama sonuçta artık istediğim bedendeyim.Terapilere hala devam ediyorum,bana iyi geliyor.Ben kendi kendime düşünürken annem seslendi
-Kahvalti hazır Ece hadi okula gitmeden birşeyler ye
-Tamam anne geliyorum
Kahvaltımı yapip okula gittim.Herkes bana bakıyordu.Ne yalan söyleyeyim kendimi True Beauty'deki Lim Joo-kyung gibi hissediyordum.Sinifa girince kiz erkek karışık etrafimi sarmaya başladı
-Aa yeni kız çok güzel
-Ben çıkma teklifi ederim aga
Gibi sözler etrafta dolanırken zil çaldı.Siniftakilerden birine dönüp
-Ben nereye oturabilirim acaba?
-Bi tek Baran'in yanı boş ama senin yerinde olsam onunla oturmak istemezdim
-Niyeki?
-O ve çetesi belalı bir tip.Babasi mafya diyorlar da o kadar da değil yani
-Oturcak başka bir yer yok mecburum
-Sen bilirsin ben Melis bu arada tenefüste istersen takılırız
-Bende Ece memnun oldum tabiki neden olmasın
Artık hoca geleceği için mecbur Baran'in yanına oturdum.Duvar kenarı dörtlüsündendi.Bu dörtlü o ve çetesinin oturduğu bölümdü.Sinifta dedikodular dönmeye başlamısti.Herkes "Baran ve yeni kız mı?"diye düşünüyordu derken Baran bana dönüp
-Yanima oturma burası çete bölümü başkaları gelemez
-Ben burda oturmaya mecburum başka yer yok
Desemde o hala kendinden pay çıkarıyordu.Baran'in dış görünüşünü tanimlarsak:Mavi gözlü,esmer,dalgalı saçlı ve kasliydi.Bu kriterler "normal" bir insanda olsaydı net onunla flortlesirdim diye düşünüyorken arkamdaki birinin sırtımı dürtmesiyle irkildim arkamı döndüğümde Alper ile tanıştım.Derslerde sıra arkadaşım Baran yerine Alper ile konuşuyordum.Bir gün Baran bana döndü ve...
| Okur Yorumları | Yorum Ekle |