"Komutan, geri döneceğinize söz verdin. Unutma." Cevap olarak asker selamı dışında bir şey alamamıştı. Meriç, çok sevdiği gözyüzüne benzetirdi onu; uzakta olsa da sevdiği ve koruduğu gökyüzüne.. Yağız, çok sevdiği vatanına benzetirdi onu; korumak için canını vereceği vatanına.. yüzbaşı uke, üsteğmen seme ✨️

Kalbin durmuştu. Elektroşoktan sonra da kalp ritmin yavaştı, düzelme olasılığın çok düşüktü. Seni hayata döndürdüm ama normal bir yolla değil." dedim. "Nasıl bir yolla?" "Sana kendi kanımı içirdim." Anlamayan bakışlar atmaya başlamıştı.  "Kanımın iyileştirme gücü var çünkü ben bir vampirim." Bunu söylememle gülmeye başladı. O kadar çok güldü ki gözlerinden yaş akıyordu.  "Hocam kaza geçirdim. Aklı dengemi kaybetmedim. Buna inanmamı beklemiyorsunuz herhalde." Tabi ki söyleyince inanmasını beklemiyordum. Bu yüzden dişlerimi çıkarıp gözlerimin rengini değiştirdim. Bakışları şok ve korku arasında giderken yatakta geriye doğru gitti. Geri eski halime dönerek ona yaklaştım. "İnandın mı şimdi?" Kafasını sallayarak "E-evet." dedi. Sesi tedirgin ve korku dolu çıkmıştı.