Davet Sabahı

Sabah arkadaşlarıyla yapacağı güzel etkinlikten dolayı uyuyamıyordu. Yeliz sabah olsun istiyordu.Aradan biraz zaman geçtikten sonra nihayet sabah oluyordu ama Yeliz kendini uykunun kollarına çoktan bırakmıştı .

Güneşin o içleri ısıtan ışığı yatakta uyuya kalan Yeliz'in yüzüne vuruyordu.Yeliz yüzüne vuran güneş ışığı ile güne gözünü açmıştı . Heyecandan ilk ne yapacağını bilemiyordu .

İlk derin bir nefes aldı. Sonra yüzünü yıkamaya ve günlük bakımını yapmaya gitti . Banyodan çıktığında biraz daha heyecanı yatışmış görünüyordu . Üstünü de değiştirip hazırlıklara bakmak üzere merdivenlere yöneldi.

Görünüşe bakılırsa hazırlıklar bitmişti . Çünkü iki gündür üzerinde çalışıyordu.

Uzun zamandır beklediği gün gelmişti. Her sene 8 kişilik bir gruptan bir kişinin evinde toplanır o günü eğlence günü ilan ederlerdi .

Bu yıl kutlamaları Yeliz almıştı.

Saray gibi evinde her yeri temizlenmiş, mükemmel yemekler yapılmış , litre litre içecekler alınmış , odalarda tek toz tanesi bile kalmamıştı . Yataklara yeni nevresimler serilmişti .

Büyük Saray 'ın içi mis gibi temizlik kokuyordu . Yeliz gördükleri karşısında tatmin olmuştu. Ama hiçbir arkadaşının girmesini istemediği bir yer vardı. Alt kütüphane odasıydı .

Ora hep Yeliz'in kendine vakit ayırdığı yerdi . Yeliz hayatın koşuşturmasından ne zaman yorulursa gider okuma kitaplarına sığınırdı .

Bunu evde yıllardır çalışan Fatma teyze ile konuşmak istedi . Çünkü onun odasına sadece Fatma teyzenin girmesine izin verirdi .

"Fatma teyze müsait misin?"

"Efendim Yeliz kızım"

"Fatma teyze biliyorsun benim bugün arkadaşlarım gelecek . Senle birşey konuşmak istedim."

" Bizim görünmememizi mi istiyorsun güzel kızım? "

" Yok , yok o değil Fatma teyze sizin varlığınızdan ben onur duyarım başka bir şey konuşmak istiyorum . "

" Seni dinliyorum güzel kızım."

" Ben kimsenin kütüphaneme girmesini istemiyorum ."

"Taman güzel kızım. Evi gezdirirken kütüphanen hiç yokmuş gibi davranırım. "

"Teşekkür ederim Fatma teyze . "

" Rica ederim güzel kızım. "

Yeliz şimdi daha mutluydu . Kendini kimseye göstermek istemezdi. Küçüklükten gelen bir alışkanlıktı onun için.

Daha arkadaşlarının gelmesine biraz zaman vardı. Kütüphaneye inmek istedi .

Fatma teyzeye haber verip kendi kabuğuna saklanmaya gitti Yeliz . Kütüphanesine indi . Odanın dört bir yanı boyunca okuma kitapları vardı . Ve kitaplar renklerine göre diziliydi. Renklerin ton farklarından o kadar güzel bir manzara çıkıyordu ki anlatamazdı kimse .Oda kare şeklindeydi ve duvarlar boyunda ahşap kitaplık vardı her duvarda , kitaplar renklerine göre dizilmişlerdi .

Mavi renginin yeşil renge geçişi , yeşil renginin sarı rengine geçişi, sarı renginden sonra kırmızı, kırmızıdan sonra turuncu renge geçişi ve daha bir çok renk .

Anlaşılan o ki Yeliz kendi dünyasını rengârenk kurmuştu . Dışarıdan göründüğü gibi ihtişamlı değilde sade , anlamlı şeylerden hoşlandığı belliydi .

Yeliz gözlerini kapatıp bir rafa doğru gitti . Elini hiç bilmediği bir kitapa değdirdi . Alıp okumak için puf koltuğuna oturdu .

Aldığı kitap eski zaman efsanelerine ait bir kitaptı. Yeliz biraz şaşırarak birazda korkarak okuyordu.

Efsane de alınan kart oyunlarının oynayacak kişilere oyun oynadığı yazıyordu. Ama kart efsanesinin sonu asla yazmıyordu .

Sonra Yeliz böyle efsaneleri anlatan bir kitabı olmadığı aklına geldi.

Bu kitabı kim getirmişti ?

Yeliz'in bu kitabı gözleri kapalı seçmesi tesadüf müydü ? Diye düşünüyordu .

O sırada kapısı çaldı.

- Yeliz hanım misafirleriniz geldi .

" Tamam geliyorum ." Dedi