Geri Sayım

Yeni yıla girmelerine en az on dakika felan kalmıştı. Hepsi içinden yeni yıl için dualar ediyorlardı . Çünkü hepsinin birbirinden farklı kariyer planlamaları vardı.

Yeliz babasının şirketini daha iyi yerlere getirmek için, Bora savcılık olmak için, Nazlı hep hayali olan güzellik merkezini yeni yılda açmak için , Emre bordo bereli olabilmek için, Ebru en iyi şarkıcı olmak için, Fatih iyi bir aşçı olmak için, Masal çok tutulan sevilen yazar olmak için , Doruk ise uçak mühendisliği için dualar ediyorlardı.

"Hadi geri sayım yapalım ." dedi Fatih

Geriye kalan 7 kişilik arkadaş grubu Fatih'i onaylayan bakışlar atınca hepsi kendini on sayısından geriye doğru sayarken buldular .

10

9

8

7

6

5

4

3

2

1 

00.00

" Umarım yeni yıl hepimiz için en güzel yıl olur . Hepimizin hayallerini gerçekleştirdiği, başarılarına başarılar kattığı güzel bir yıl. Sağlıklı ve hayırlı bir yıl olur inşallah. Arkadaşlar hepimizin yeni yılı kutlu olsun. " dedi Ebru

Sonra bi anda elektrikler gitti. Hepsinin gözünde o korku dolu bakış bu koskocaman evin elektriklerinin gitme ihtimali yoktu , yoksa var mıydı?

Dışarıdan ayak sesleri geliyordu. Hepsinin yüzündeki o korku dolu bakış giderek artıyordu .

Bu bir yılbaşı şakası mıydı? Kim yapardı ki?

Yıl başının onlara yaptığı sürprizi miydi ?

Ya da kart oyununun önden gönderdiği bir sürpriz miydi?

"Hepsinin aklında yürüyüş sesi bizden biri olabilir mi ?" düşüncesi vardı.

" Herkes burada olduğunu kanıtlasın."

" Ben Ebru buradayım."

"Ben Fatih buradayım."

"Ben Doruk buradayım."

"Ben Yeliz buradayım."

"Ben Bora buradayım."

Herkes ismini söylerken Doruk'un kalp ritmi daha da artıyordu çünkü küçüklükten beri sevdiği kadının sesini duyamıyordu . Masal ortada yoktu . Bütün hayatı boyunca ondan masal dinlemek isteyen biri şimdi onla olan son masal olmak istemiyordu .

Doruk'un aklında: "Masal neredesin düşüncesi geçiyordu?"

" Ben Nazlı buradayım."

"Ben Emre buradayım"

" Biri eksik yedi kişi olduk ." Dedi Fatih

"Masal" diyebildi Doruk sadece

" Ya kız belki lavaboya gitmiştir." Dedi Nazlı

"Elektrikler gitmeden önce yanımızdaydı."

"Hayır değildi." Dedi Doruk

" Lan, yanındaydı kız işte!"

" Değildi."

Doruk şimdi kendini sorguluyordu .

Cidden geri sayım yapılırken Masal yanında mıydı, değil miydi?

Bunu nasıl fark etmediğini düşünüyordu .

" Ya bu kız nerede , hiç güvenmiyordum zaten o kıza bakışlarında bi sinsilik var ." Dedi Fatih

" Boş boş konuşma Fatih o kızın ne zaman birimize kötülüğü dokundu ." Dedi Ebru

Sonra bir ayak sesi daha ve kapı açılma gıcırtısı sesi geldi . Hepsinin kalp ritimleri hiç olmadığı kadar hızlı atıyordu . Sanki kalpleri orayı bırakıp bi anda gidecekmiş gibi deli gibi atıyordu.

Sonra üst merdivenden Masal göründü. Doruk şimdi rahat nefes almıştı . Masal'ın o kahverengi gözlerini hayal etti. Yüzünde aniden oluşan gülümseme bütün kalp ritmini normale çevirmişti .

"Masal neredeydin?" Dedi Fatih

"Tuvalete gittim özel bir durum oldu . Neden sordun ki ?"

"Elektrikler gitti farkında değil misin?"

"Yok fark etmedim."

" Masal eğer hepimize şaka yaptıysan hiç komik değil. Haberin olsun."

"Dedim ya özel bir durum olduğu için tuvalete gittim . Ayın ışığı zaten içeri yansıyordu. Ben girerken ışığı açmadım zaten . Elektrik'in gittiğinden de haberim doğal olarak yoktu ."

"Sen piskopat mısın? Tuvalete girerken ışık açmamak ne demek haberin var mı? Hem de akşam saatlerinde..."

"Küçükken bir kere tuvaletteyken karanlıkta kaldım . O gece güneş doğana kadar tuvaletteydim. Travma oluştu oluşmasına ama alışkanlık oldu . Akşamları tuvalete girerken ışık açamıyorum sanki açarsam eski büyü beni tekrar bulacakta ben yine orada karanlıkta kalıcam gibi hissediyorum."

"Sana hatırlattığım için özür dilerim."

"Sorun değil Fatih . Hiçbir zaman unutamıyorum ki hatırlatasın."

Şimdi Doruk sevdiği kadını ğöğsünde uyutmak ona sarılmak ve her şey geçti demek istiyordu ama altıncı hissi hiçte bunu söylemiyordu .

Altıncı hissi her şeyin daha yeni başladığını söylüyordu .

Yürüme sesleri hala devam ediyordu demekki sesler Masal'a ait değildi. Galiba evin etrafında gerçekten biri vardı .

Hepsi tekrardan eski korkularına döndüler. Kalp ritimlerine bu sefer Masal'ın kalbi de eklendi .

"Hadi son oyunu oynayalım. Belki birazdan ses kesilir " Dedi Bora

"Bugün oynamayalım , korkuyorum sanki çok kötü bir şey olacak gibi hissediyorum. Yarın gece oynasak kalan şu kart oyununu olmaz mı?" Dedi Ebru

" Ne korkak çıktın Ebru. O kadar kişiyiz hangimize ne olabilir ki !" Dedi Fatih

Ebru'nun huzuru kaçmıştı çünkü hiç hissetmemesi gereken şeyler hissediyordu . Sanki bu kart oyunlarında bir şey vardı. Eğer oynarlarsa hepsinin sonu gelecek gibi hissediyordu . Ama hiç

kimse ona inanmıyordu .

Bir kağıt parçası sonlarını nasıl getirebilirdi ki ?

" Hadi açıyorum ve ilk Ebru başlayacak."

" Fatih istemiyorum neden anlamıyorsun?"

" Ebru bir kağıt parçası bu galiba biraz stress oldun . İlk sen başla ki hiçbir şey olmadığını gör."

"Eğer bana bişey olursa suçlusu sensin ."

"Tamam."

Ebru sinirlenmişti çünkü Fatih onla dalga geçiyordu ama o hislerinde hiçbir zaman yanılmamıştı. Hatta Fatih'in onu sevdiğini bile hissediyordu.

"Oyunun kutusunu ver "

"Buyur Ebru "

"Bu nasıl oyun nasıl oynandığı bile yazmıyor?

Hangi kafayla aldınız Masal ?"

" Ne ! Ben aldığım bütün oyunların arkalarına bakarak aldım. Hepsinde de nasıl oynandığı felan yazıyordu onu ben almadım. Doruk sen mi aldın? "

" Yoo ben hiç oyun eklemedim hepsini sana bırakmıştım hatta sen aldın."

"Eee bu kart nasıl poşete girdi ?" Dedi Ebru

"Bilmiyorum anlamadım " dedi Masal