Bölüm 12 ateş eden bakışlar

“Çok güzel olmuşş”diyerek sevindim. “Sen yaptın çünkü.” Dedi etkili bir tebessümle…

O an Gökalp Hocaya çok içten bir gülümsemeyle baktım. Bu adamı istiyordum. Ne olursa olsun.

Elime bir tane kurabiye aldım ve bu sefer Gökalp hocanın ağzına doğru uzattım. Bu hareketime şaşırmıştı. Ama hoşuna da gitmiş gibiydi. Gözlerimin içine bakarak elimde tuttuğum kurabiyeden bir ısırık aldı. Ve beğenmiş bir ifadeyle “Çok güzel.”dedi gözlerimin içine bakarak. O kadar çok gözlerime odaklamıştı ki kurabiyeyi mi gözlerimi beğenmişti anlamamıştım.

Isırık aldığı kurabiye hâlâ elimdeydi fakat bu sefer tezgahın üzerindeydi. Gökalp hoca kolumdan tuttu be kalan kurabiyeyi de ağzına attı. “Baya lezzetli.”dedi bu sefer gözlerimle dudaklarım arasında gidip geliyordu.

Sıcak basmıştı. Hemde çok. “Ee şey evet” diyerek hafif uzaklaştım. Gökalp hoca bu hareketime gülmüştü. Burda fazla durmuştum bile. “Hocam beni eve bırakabilir misiniz?”dedim. “Tabii ki Gökyüzü.”

                          📚

Evde şuan gezi için valiz hazırlıyordum. Evet düşündüğünüz gibi Gökalp Hoca annemi ikna etmişti. Normalde annem böyle şeylere çok izin veren biri değildi fakat artık Gökalp hocanın ne yaptığını bilmiyordum.

Saat şuan 20.17’ydi yarın saat 06.00’da hepimiz okulda olucaktık. Çok heyecanlıydım nasıl uyuyacaktım??

Valizi odanın bir kenarına aldım ve Umay’ı aradım. Ve büyük ihtimalle gece 1’e kadar konuştuk ve sonra uyumuştuk.

Sabah olmuştu. Günaydın olsun bana. Ay çok heyecanlıyım hâlâ. Zaten doğru düzgün uyumamıştım da neyse. Üstüme gri bir body,altıma gri eşofman,kol çantam ,kulaklık tarzı şeyler ile hazırdım. Çok hafif bir makyaj yapmıştım ve saçımı salık bırakmıştım. Telefonumu da elime almıştım fakat Gökalp hocadan gelen bir mesaj gördüm.

Gökalp Hoca; Günaydın Gökyüzü , aşağıda bekliyorum…

Mesajda bu yazıyordu. Gökalp hoca sabahın köründe beni mi almaya gelmişti? Allah’ım neler oluyor.

Heyecanla ayakkabılarımı giyip aşağı indim ve Gökalp hocayı Porsche 911’ine yaslanmış şekilde ve gerilen kol kaslarıyla buldum.

Geldiğimi anlayan Gökalp hocanın bakışları bana döndü ve büyük bir tebessümle beni süzdü. “Günaydın Hocam.”

“Günaydın Gökyüzü”dedi o da büyük bir gülümsemeyle. Siyah Polo yaka tişört ü ve kumaş pantolonuyla fazla iyi duruyordu.

Gökalp hoca yanıma doğru ulaştı ve valizimi alıp bagaja yerleştirdi. Bende o sıra ön koltuğa oturdum. Gökalp hocada sürücü koltuğuna oturdu ve arabayı çalıştırdı. “Nasılsın?”diye sordu. “Harikayım hocam,siz?”dedim. Tebessüm etti. “Sen harikaysan ben öyleyim.”dedi. Bu adam beni öldürecekti. Biraz yavaş ama…