"Yeter artık! Daha ne yapmam gerekiyor ki beni rahat bırakasın ha!" Pimi çekilmiş bir bomba gibi hissediyorum ve patlamam gereken yeri yakıp yıkıcaktım. Artık umurumda değildi beni istediği gibi yönetemez ,hayatıma şekil ,veremez zorla yanında verlığımı ebedileştiremezdi! İki adımda aramızdaki mesafeyi kapatıp karşımda durdu. Ama bu sefer geri adım atmadım. O adımı artık ben atmayacaktım ona durması gerektiği yeri göstermem lazımdı. Başımı kaldırmış bütün nefretimle bir çift kahverengi gözü bakışlarımla alt etmeye çalışıyordum. Boş bir çaba olduğunu ve bilmeme rağmen. Ağzını açtığında söğlediği kelimeleri artık ezbere biliyodum zaten. Hep aynı şeyler. "Senin bana ait olduğunu kabullunmen için benim ne yapmam gerekiyor peki Sena? Söylesene bunu ne zaman anlıyacaksın?" Sesin de yine kendinden emin ve o yıkılmaz tını vardı. ♧♧♧♧♧♧♧ Üzerim de ki elbiseye bakıp tekrar onun kırmızı görmüş boğa gibi gerilen suratına döndüm. "Hiçte açık değil bikere. Ayrıca öyle olsa bile bu seni hiiç alakadar etmez aslan parçası." Deyip arkamı döndüğüm gibi koluma yapışan ellerle resman arkaya uçtum. Arabaya çekiştirerek götürüken"Bir;seninle ilgili herşey beni alakadar eder. İki;bir daha bu şekilde giyinirsen üstündekini ellerimle çıkarır sonrada eve zincirlerim." Ağzım açık ,kaşlarım çatık tepinerek yanına geldiğimiz arabanın ön kapısını açıp beni resmen içine fırlattı. Ağzımdan kısık bir çığlık çıkarken dibime kadar giren Timur`la birlikte koltuğa iyice sindim. "Ve üç;bana bir daha `aslan parçası` dersen" burnu burnuma nerdeyse değicek kadar yaklaştı yine ve yine! "Sana aslan nasıl olunur zevkle gösterim Sena. Beni anladın mı?" Her ne kadar şu an yüzünü tırmalamak istesem de bunun akıl karı bir iş olamdığını bildiğim için derince yutkunup yavaşça ve isteksizce kafamı salladım. Timur sağ eliyle saçımın bir tutamını kulağımın arkasına yerleştirdikten sonra çenemi tutup dudaklarıma bakarak " Sana, anladınmı dedim Sena bana cevap ver!" dedi. Manyak herif sesli almadığı hiçbir cevabı kabul etmiyordu! Gözleri hala dudaklarımda, çıkacak onayı bekliyordu . Yavaşça yutkunup ağzımı açtım. "Anladım!" Dudaklarıma bakan kahveleri yavaşça yeşillerime tırmandı ardından tekrar dudaklarıma bakıp yutkundu. "Güzel. Şimdi gidip doğru düzgün bir elbise giydirelim sana." ♧♧♧♧♧♧♧♧♧

Kız artık yaşına basmıştı ve Dmitriy (dimitri)`nin beklemesi için başka bir sebep kalmamıştı. 128 yıldır beklediği eşine artık kavuşa bilirdi. Ama bunu, onu ürkütüp korkutmadan nasıl yapabileceğini bilmiyordu. Çünkü kız dokunsan kırılacakmış gibi duruyordu çoğunlukla. ♤♤♤ Peki bizim kızımız Dimitri`nin zannettiği gibi çıt kırıldım bir kızmı? Bence cevabını biliyorsunuz😎 O zaman Dimitri💘Cansu zamanı!