24. Bölüm

Hi!!!!! Ehem şey ya uzun süredir yokmuşum ehehehe gelim bı ugrim dedim aklımda bomba bir fic var fakat ilk bunu bitirmeliyim.

Naberrrrr tatlis patteslerim 🥔 💗 yicem ya sizi çok özlemişim .

Yazar anlatımı İLEEE ʕ⁠っ⁠•⁠ᴥ⁠•⁠ʔ⁠っ

Hyunjin hızlıca felixin odasına gelip kapıyı çalmıştı.

"Gel hyunjin musaitim"

Hyunjin felixin konuşması ile hızlıca odaya girdi. Gözü direk yatakta oturmuş sırt takimi giymiş omegasina gitti.

"Ahh şey yatağı paylaşalım? Mı yoksa koltukta mi yatayım?" Hyunjin içinden yatakta yatmak için dua ederken Felix kararsız bir şekilde ona bakıyordur.

"Ah şey yapalım gel... Gel sen burada yat ben burada böyle daha iyi olur hem koltukta boynun tutulur."

Felix araya yastık sızdığı yatakta sağ tarafa kaymış sol tarafa alfanin geçmesini beklemişti.

Hyunjin sol tarafa yatmış ve arkasına dönmüştü aynı şekilde Felix de.

"İyi geceler hwang" Felix cevap beklerken yatakta hareketlenme olmuştu. Başını çevirip ne olduğuna baktığında hyunjinin yastiklari yere attığını gördü.

"Ne yapıyorsun??" Felixin kızgın ve sakin sesi ile hyunjin ona dönmüştü. Birden kolunu uzatıp felix'i kendine çekmişti.

Felix'i kafası hyunjinin göğsüne gelecek şekilde felix'i yatırmış ve "bunca zaman yanında yoktum olmayı çok isterdim ama yoktum lütfen izin ver bundan sonra yanında olayım. Ryujin hastalandığında tek başına telaşa kapılıp panik yapma, tek başına akşam yemeği yapmaya çalışırken elini yakıp hicbirsey yokmuş gibi devam etme, tek başına üzülme geceler boyu tek başına ağlama, kırgınlıklarını gizleme, yaşanacağın bir omuz olmak istiyorum Felix ben sensiz... Sensiz yaşamak istemiyorum"

Felix saçına düşen göz damlası ile hyunjin'in ağladığını anlamıştı ki kendisinin de pek bir farkı yoktu hyunjin'den.

Felix başını biraz daha Hyunjin'in göğsüne gömmüş ağlamıştı.

Bir 10-15 dakika sonra hyunjin felix'in uyuduğunu sanıp saçını opmustu.

"İyi geceler güzel bebeğim" tam gözlerini kapatacakken Felix konuşur.

"Sen yoktun. Sen yoktun yanımda fakat kokun hep benimleydi hyunjin."

"S-sen uyumadım mi😯"

"Hayır sadece ... Sadece sesimin düzelmesini bekledim"

"Hm tamam ben sadece ne hissettiğini bil diye söyledim affetmek zorunda değilsin "

Felix bı kolunu hyunjinin beline atmış diğer elini ise başının altına koymuş biraz çekilmişti. Hyunjin bu hareketi ile hafiften gulumsemisti.

"O zaman sıra sende sen yoktun evet ama ben bunca şeyden şikayetçi değildim.

Kızım doğdu ve onun için yemek yaparken mutluydum evet yanımda eşim olsun isterdim ama sorun değildi çünkü ryujin her yemek yediğinde kötü dahi olsa yemeğini bitirip beni operdi bu hoşuma gidiyordu.

Ryujin hastalandığında sabaha kadar başında duruyordum. Bu benim için sorun değildi fakat her hasta olduğunda iliklerime kadar korkuyu hissediyordum, bunu gizliyemem.

Geceler boyu ağladığımı nereden biliyorsun??😲 Kim demişse yalan

Ve evet kalbimde kim olduğunu ikimizde biliyoruz fakat o kalp param parça o yüzden yanımda biri yok"

Hyunjin felix'in tatlı tatlı birşeyler anlatmasını o kadar izlemişti ki kendini açıklarken yanağını ısırmak istiyordu.

"Ve hyunjin benim güvenimi tekrar kazan çünkü buna ikinizinde ihtiyacı var"

"Tamam.... Ne nasıl yani beni affediyor musun pardon şans mı veriyorsun " hyunjin ilk başta anlamasa dahi sonradan anlayınca heyecan yapıp yerinden kalkmaya çalışmıştı.

Tabii ki Felix hemen tutup yerine geri koymuş eli ile de ağzını kapatmıştı.

"Evet hyunjin bir şans daha veriyorum bunu iyi kullanmazsan sorumlusu ben değilim" Felix sonda azarlar tonda konuşunca hyunjin gulumsemisti.

"Merak etme bu şansı verdiğin için asla pişman olmayacaksin"

"Tamam uykum geldi şarkı söyle uyuycam"

"En sevdiğini soylim mi her söylediğimde gözlerin parlaya parlaya bakıyordu bana onu soylim mi?"

"Hangi sarkiymis o?"

"Yüzümü saçlarınla uyut Beni nefesinle doyur

Eğer sen varsan derin gelmez düştüğüm bu kuyu

Sarılmak ne güzel bize dokunmamak yasak

Dudaklarınla kapışan gözlerin bilhassa Vurdu beni, düştüm durdum ama

Gözleri kapatsam da kurtulamam

Eminim ki karanlık ruhunun içi

Parçalara ayrıldık bütün olmak için

Ruhum değil tekin, bir gün anlatırım peki

Rol bu sonuçta deyip etkilenmemem gerekir

Gerçek mi?Değil

Rüya mı?Değil

Farklı dünyaların insanıysak o dünyaya geleyim

Kaçamadık yağmura vurulduk

Kalmamıştı umudun umudu

Kendince dertlerin var eminim yoruldun

"Bu şehirden gideceğim." Dedin de gitmesen olur mu?

Senin kalbini kırmışlar

Yarım bırakmışlar

Yalan söylemişler

Karanlıklar güzeli

Uykunu bölmüşler

Güvenini kırmışlar

Karanlıklar güzeli

Sen söylemeden anladım"

Hyunjin şarkı söylemeyi biraktiginda Felix başını onun göğsüne sokmuş onu dinliyordu. Hyunjin yavaşça sacina opucuklerini kondurduktan sonra son kez iyi geceler diyip felixin uyumasını beklemişti ki çokta uzun surmemisti.

Ardından hyunjinde gozlerini kapattı. Tabii sabah yataklarinda patlayan flaş ve fotoğraf çekme sesi ile uyanmasalardi daha güzel olabilirdi.