6.bölüm
İyi okumalar1
Önümde duran bardaktan suyumu içtikten sonra tezgahın üzerine koydum odada su bulamayınca mutfağa gitmek zorunda kalmıştım bu sırada içeriye baran girdi bende odama gitmek için kapıya yöneldim tam çıkacaken bir kol bunu engelledi baran bir kolumu tutmuş bana bakıyordu
"Dur bakalım nereye gidiyorsun"
"Çünkü seninle pasta yapıcağız"
daha iyi bir açıklama olamazdı
"Pastamı nerden çıktı bu fikir hem karşımda bir şef var bence bunu kendin haledebilirsin"
Diyerek tam gidicekken yine kolumu baran tutu yeter ama
"Yok olmaz çünkü bana bir yardımcı lazım"
iyi de evde yardım edebilecek on iki kişi daha var
Yanımdan ayrılıp dolaplardan bir şey çıkarmaya başladı O hızlı hızlı malzemeleri çıkartırken bende ona bakıyordum belki bir kaç şeyle ikna olabilrdi
"Ya baran ben biraz kötü hissediyorum sen tek yapsan beraber başka zaman yapsak olurmu"
"Ben bu numaraları yemem küçük hanım belliki canın kaytarmak istiyor ama olmaz hem şurda seninle iki dakika vakit geçirsek olmazmı be"
"Ama ben bir şey bilmemki yani ne yemek ne tatlı yapabiliyorum eminimki beraber hiçbir şey yapamayız"
yemek yapmayı veya tatlı yapmayı açıkcası pek bilmem mutfak becerimde yok aslında hep birşeyler yapmaya çalışsam bile bunlar o evdekiler yüzünden mahvoluyordu hepsi çöpe gidiyor ve bir daha yapmamamı ve yaparsam daha kötü şeyler olacağını durmadan söylöylüyorlardı
Sahi bir eskiye bakınca resmen içine kapanık bir şey yapamayan aptal küçük bir kız görüyordum bunları yeni fark etmek ne acı verici
hala şansımı denerken barana masumca bakıyordum
"Olmaz bu gün bu pasta seninle yapılacak hem masıl yapıldığını görürüsün öğrenmiş olursun"
Tamam bu çocuğu kandırmak zor resmen sen inatçıysan ben bin kat senden daha inatçıyım der gibiydi onunla ilk defa pasta yapıcaktım
iyi bakalım yapalım şu pastayı
"Çilekli yapalımmı ne dersin dedi"
"Sıkıntı değil nede olsa ben size yeni alışıyorum siz bana yani bu çok normal"
Bana sade bir önlük verdi bende onu takıp şef beyden komut bekler gibi bir duruş aldım
"Peki küçük hanım sen muzları kes Bende kıremayı yapım"
Bu dediğime hafif kıkırdadı. önümdeki muzları kabuğundan soyduktan sonra dilmlemeye başladım baran ise kıremayı yapıyordu
***
Önümdeki şahane pastaya bakarak elerimi birbirine çırptım çok güzel olmuştu yani beklediğimden iyiydi ayrıca yüzümün her yeri un olmuştu aslında onunda bende kalır yanı yoktu etraf ise berbat haldeydi
"Hayatımda yaptıgım en güzel pastaydı"
Benim için çok güzeldi uzun zaman sonra bu kadar mutlu olmak güzel hissediyordu ilk başta ne kadar istemesemde bu işin çok kolay ve eğlenceli olduğunu sonradan anladım galiba her gün baranla pasta yapabilirdim
"Benim için çabalıyorsun bana alışmaya çalışıyorsunuz ama ben buna bir tık engel oluyor gibiyim"
"Olurumu öyle neva ben görüyorum müsait oldugun zamanlarda bizimle vakit geçiriyorsun seninde çabaladığın biliyorum ben hadi sen git üstünü değiştir heryerin un olmuş küçük hanım"
"Peki o zaman sana buraları toparlamada iyi başarılar şef bey"
"Sizede iyi dinlenlenmeler küçük hanım"
Mutfaktan çıkıp odama ilerledim odamın önüne gelince küçük bir baş ağrısı hissetim gözlerimi hafifçe yumduktan sonra hemen odamın kapısını açıp kapattım giyinme odasına doğru gidip rahat birşeyler alıp banyoya geçtim
Kısa bir duş aldıktan sonra saçlarımı kurutup yatağa uzandım can sıkıntısından elime aldığım telefona baktığımda kayıtlı olmayan bir numaradan mesaj gelmişti
Mesaj kutusuna basınca sadece bir konum vardı birden yatakta dikleşip konumun gösterdigi yere daha dikkatli baktım burası çok tanıdık geliyordu aklıma gelen şeyle duraksadım
telefonu yerine koyarak sıkıntılı bir nefes verdim belki yanlış numaraya atmışlardır düşüncesiyle çalışma masama oturdum iki üç test çözersem iyi olur diyerek rast gele bir test alıp çözmeye çalışsamda kafamda hep bir merak duygusu oluyordu
Aklımdaki şeyle başım daha çok ağrıdı
Hızlıca kalkıp üzerime bir ceket giydikten sonra telefonu elime alarak sıkıca tutum kapıyı açınca urazı görmem beni şaşırtmıştı her gün benden kaçıp saklanan uraz karşımdaydı
"yok yani evet ben seni aşağıya çağırıcaktım yemek için"
Telefona tekrar bakınca saat epey bir geç olmuştu napıcaktım ben şimdi
"Yok olmaz sen önden git ben arkamdan gelirim"
Onu arkamdan bırakarak merdivenlerden hızlıca inmeye başladım Bu çocukta birşeyler vardı kesin ama neyse yemek salonuna gelince herkes oturmuştu nehir hanıma ve asaf beye baktıktan sonra
"Nehir hanım ve asaf bey sizden bir şey rica edicektim bir saatliğine dışarı çıksam sizin için sorun olurmu"
"Yok olmazda güzel kızım bir sıkıntı veya sorunmu var"
Nehir hanımın sorusuna olumsuzca kafamı salladım
"Hayır hiç bir sorun yok sadece hava almak istiyorum"
bu saatte hava almakmı hangi dehanın aklına gelir acaba
"Bu saatte hava alıcaksın hemde bir saat,
"Evet nolduki sadece biraz yürüycektim"
"Ne bilim biraz gergin görünüyorsun"
"Poyraz sanane oğlum neva kızım sende gidebilirsin yalnız kendine dikkat et olurmu"
Asaf beyin sözlerinden sonra hemen Başımı onaylarcasına salladım hızlıca evden çıkıp karşımda ilk gördügüm taksiye bindim
Adama konumu gösterdikten sonra başımı geriye yasladım umarım aklımdaki kişi değildir
Sadece emin olmak istiyordum onun olmasını istemiyordum
Yarım saat sonra durmuştuk cebimde kalan parayı adama verip teşekür ettim yavaşça kapıyı açıp çıktım
Önünde duran parka baktım hızlıca ilerledim hava karanlıktı ve kimse yoktu bu beni biraz korkutmuştu aslında küçüken burası hiçte korkunç değildi arkamdan gelen sesle irkilerek döndüm
karşımda dururuyordu yüzünde buruk bir gülümseme vardı doğru tahmindi ama niye bu kadar yıl sonra gelmiştiki...1
Herkese merhaba1
Yeni bölüm ile karşınızdayım3
Bölüm için düşüncelerinizi yazmayı lütfen unutmayın1
| Okur Yorumları | Yorum Ekle |
