11. Bölüm

Yaş dolu gözlerimle konağa geldim, avlunun kapısının önünde Nihat vardı "Ayla birşey mi oldu?" Bakışlarımı ondan kaçırdım "Seni ilgilendiren birşey yok." Avluya girip odama doğru yürümeye başladım, Nihat peşimden gelip kolumu tuttu "Ne işin vardı Meyra'yla?" Kaşlarımı çattım "Sen beni mi takip ediyorsun?!" Kolumu bıraktı ve bir adım uzaklaştı "Tamamen tesadüftü, sizi görmem." Gözlerimi devirdim "Seni ilgilendirecek birşey yok dedim Nihat, onunla görüşmem gerekiyordu görüştüm." Nejla yenge bizi farketmeden mutfaktan avluya çıktı, bizi fark edince de kıyameti kopardı "Hatice! Hatice!" Yanlış anlamıştı, Hatice anne koşarak dışarı çıktı "Ne oldu Nejla?" Dedikten sonra bizi gördü "Vallahi ben az önce gördüm kol kolalardı konuşuyorlardı!" Arslan duyduğu bağırış sesleriyle terastan aşağıya doğru baktı "Ne oluyor orada?!" Ne zaman gelmişti, neden haber vermemişti? "Oğlum in aşağıya yavrum, neler gördüm ben!?" Ben olayı açıklamaya çalışırken Arslan ve Zeynep abla aşağıya indi "Ne gördün yenge?" Nejla yenge eliyle benle Nihat'ı işaret etti "Bu ikisi avludan içeri birlikte girdi, kol kolalardı, konuşuyorlardı. Birlikte de dışarı çıkmışlar zaten." Nejla yengeye doğru bağırdım "Ne diyosun sen, ne birlikte dışarı çıkması!" Nejla yenge baba doğru yürüdü "Ne yalan mı, oğlum bu dışarı çıktığında Nihat ortalıkta yoktu, annene dedimki gönderme, zavallı annen gitsin gezsin ama keşke kocana haber verseydin kızım dedi, bu senin annenin üstüne yürüdü bana taşla saldırdı, konaktan çıktı gitti sonrada Nihat'la geldi konağa! Ee demekki Nihat'la buluşmuş, onlada dönmüş!" Arslan, Nihat'ın yakasına yapıştı "Doğru mu lan bunların dediği, şerefsiz sen utanmıyor musun!? Öldürürüm lan seni!!" Arslan'la Nihat birbirine girerken, Hatice anne ve Nejla yenge sadece izliyordu. Arslan'ı tutup çekmeye çalıştım ama olmadı "Dur! Senin sevgilinle buluştum ben!!" Herkes bana döndü, Arslan iki eliye Nihat'ın boğazını sıkıyordu "Senden hamileymiş! Oturdu saatlerce benim önümde ağladı, birbirinize olan aşkınızdan bahsetti! Meyra iki buçuk haftalık hamile!!!" Hatice anne, Arslan'ı Nihat'ın üzerinden çekti, herkes şaşırmış bir şekilde ben ve Arslan'a bakıyordu "Yazıklar olsun Arslan! Yazıklar olsun oğlum, hakkım sana haram olsun! Biz sana dedik o kızı bırak!" Arslan annesine dönüp bakmadı bile şaşkın bir şekilde bana bakıyordu, Nejla yenge ellerini dizine vurdu "Ayy Allah muhafaza Arslan sen ne yaptın?! Baban sana daha kaç sene önce olmaz demedi mi, bırak o kızı demedi mi, yoksa seni reddederim, benim senin gibi evladim olmaz demedi mi?!" Arslan başını eğdi, cevap vermedi, Zeynep abla Arslan'a sertçe tokat attı "Hadi bekardın sevgiliydin, biz Ayla'la Nihat'ı evlendirmek istediğimizde niye ben evlenmek istiyorum dedin de sen berdel yaptın? Lan hadi evlendin, niye bırakmadın diğer kızıda metresin yaptın?" Arslan eğik olan başını hiç kaldırmadı, Nihat ayağa kalkıp kendini toparladı "Size birşey söyliyeyim hepimiz bu hâlde olmasının tek sebebi sizin geri kafalılığınız, bu adam tuttu Meyra'yı getirdi konağa bakın bu benim sevdiğim kadın ben bununla evlenmek istiyorum dedi, siz ne yaptınız ha yenge?! Lan kız pis işleri bırakıp kendine temiz bir sayfa açmıştı, insandır bu insan hata yapabilir, hatasız kimse yoktur ha hata büyük ha küçük, kız mecbur kalmıştı." Nejla yenge sertçe bağırdı "Ha şimdi sen bize bir hayat kadınını mı savunacaksın?" Nihat Nejla yengemi susturdu "Ya onun yerinde senin kızın olsaydı yenge, siz ölseydiniz kızın üç kardeşiyle sokakta kalsaydı kimse ona iş vermeseydi o da son çare olarak böyle bir işe mecbur kalsaydı, hayat yenge bu herşey olabilir. Kız Arslan'la tanışınca bırakmıştı tüm pis işleri! İzin vermediniz de ne oldu, Arslan ona o kadar aşıkken onu bırakacağını nasıl düşündüz? Siz köstek değil de destek olsaydınız, şuan Arslan o kızla evli olup, çocukları olacak diye de mutluluktan hava uçuyor olacaklardı! Oğlun mutlu olacaktı Yenge, mutlu olacaktı şuan hiç birimiz bu hâlde olmayacaktık." Nihat Arslan'ı tutup kaldırdı "Arslan ben sadece-" Arslan sözümü kesti "Ayla sus yalvarırım, suratına bile bakamıyorum." Onu ilk kez böyle görmüştüm, Meyra'yı hayatından çıkarmıştı, herşeyi değiştirmek istemişti ama başaramamıştı, yavaş adımlarla yukarı odaya çıktı, herkes avluda bir köşeye çöktü "Ne olacak şimdi?" Hatice anne elini alnına koymuş düşünüyordu "Bilmiyorum, bilmiyorum." Edip ağa gelince ona ne diyeceklerdi acaba? Meyra ne olacaktı, bebeği ne olacaktı? "Ne olacak bebek?" Zeynep ablanın sorusuyla herkes ona döndü "Bebeğe birşey olacağı yok, doğacak." Zeynep abla kaşlarını çattı "Meyra ne olacak ya da Ayla ne olacak?" Hatice anne biraz düşündü "Durun bakalım, ne Ayla'ya ne de Meyra'ya hiçbir şey olmayacak, bebek doğduktan sonra konağa gelip burada daha iyi şartlarda büyüyecek, Meyra'da istediği zaman çocuğunu görecek, herkes doğacak çocuğu Ayla'a doğurmuş sanacak." Nejla yenge söze girdi."Ya Meyra kabul etmezse, ya da Ayla çocuğun burada kalmasını istemezse." Hiçbir şey söylemeyip onları dinlemeye devam ettim "Meyra kabul eder, sonuçta çocuğu burada daha iyi şartlarda büyüyecek, Ayla'da kabul etmezse babasının evine geri dönecek, evlilik sonlanacak, davamızın bedelini ailesi canla ödeyecek, berdelle değil ama eğer kabul ederse kalacak o çocuğa da çocuğu gibi bakacak." Hafifçe öksürüp söze girdim "Doğacak çocuk masum bir bebek, ona bakmaktan asla çekinmem ancak Meyra ile Arslan çocuk için olmadığı sürece birdaha asla bir araya gelmeyecek." Hatice anne başını salladı "Tamam o zaman gidip Arslan'ı çağırın." Zeynep abla koşarak yukarı çıktı, Arslan'ı çağırıp onunla birlikte tekrar aşağıya indi "Anne bakın ben aramızdaki ilişkinin yanlış olduğunu anladım ve bitirmeye karar verdim ama o hamileymiş bana söylememişti." Hatice anne başını salladı "Sus şimdi bizi dinle. Bu bebek doğacak, bu konağa getirelecek, burada iyi şartlar altında büyütülecek, herkese Ayla'nın hamile olduğunu söyleyeceğiz çocuk doğunca da Ayla'nın çocuğuymuş gibi göstereceğiz. Ancak Ayla'nın da bir şartı var sen bir daha Meyra ile çocuk için olmadığı sürece görüşmeyeceksiniz." Arslan başını salladı "Tamam." Şuan suçluluk duygusu içersinde kıvranıyordu resmen "Meyra tabiki istediği zaman çocuğunu görebilir." Tekrar başını salladı "Anne ben Ayla'ya da söyledim, Meyra ile aramdaki ilişkiyi sonlandırdım, evli bir adam olduğum için aramızdaki ilişkinin yanlış olduğunu ve artık karımı sevmeyi denemek istediğimi söyledim çünkü ben Ayla'ya, Ayla'da bana mecbur, artık ömrümüzün sonuna kadar birlikteyiz ve bu ömür sevmeden sevilmeden geçerse ceheneme döner onun için de benim için de. Ama sonra yani az önce öğrendim ki Meyra hamileymiş." Hatice anne başını salladı "Tamam tamam kes, bundan sonra senin hayatında karından başka kimse yok, olmayacakta. Dersini aldın mı?" Arslan "Evet." dedi, Nejla yenge araya girdi "Ayla'dan da özür dilemen gerekecek, büyük bir özür, berdelde olsa bu kadın senin karın." Nejla yengeden beklenmedik sözler, Zeynep abla araya girdi "Ekstra olarak da psikolojik bir destek alman gerek, yaptığın hareketler normal mi sence, o öfke nöbetlerin, bazı davranışların, herşeye bağırıp çağırman, asla normal değil!" Arslan başını salladı "Deli değilim." Hatice anne oğluna yaklaştı "Sana deli diyen olmadı, sadece bazı şeyler için destek alman gerekiyor, alacaksında." Arslan yutkundu ve bana döndü "Kabul ediyorum ama ne olursa olsun, Ayla benim yanımda mısın?" Başımı salladım "Yanındayım yeterki sen psikolojik bir destek al." Herkesin yüzünde bir gülümseme oluştu "Destek alacağım."

Ayy şu Arslan'nı normal bir psikoloji de görebilecek miyiz acabaaa?? Galiba göreceğiz;)6

Okuyan herkese teşekkürlerimi sunuyorum 💐

Sizleri çooookkkk seviyorum, ileriki bölümlerde görüşmek üzere