13. Bölüm

İg:t.damla___0

Sabah uyandığımda, odada Arslan'ı bulamamıştım, üstümü giyinip ona seslendim "Arslan! Arslan!" Ses gelmedi odanın balkonuna çıktığımda, sigarasını yakmış dışarıyı izliyordu, içimden ona sarılmak geçmişti dün akşam yaşadıklarımız verdiği güvenle de arkasından ona sarıldım "Günaydın." Donuk ses tonuyla cevap verdi "Günaydın." Yanına geçip elimle manzarayı işaret ettim "Bu otelin manzarası çok güzelmiş eğer bir daha bir otele ihtiyaç duyarsak yine buraya gelelim." Başını salladı "Geliriz." Sorgulayan bir ifadeyle kaşlarımı çattım "İyi misin? Biraz durgun duruyorsun." Manzarayı izlemeyi bırakıp bana döndü "Bu hikayenin sonunu görüyorum." Ne demekti bu? "Anlamadım." Eliyle camdaki yansımamızı işaret etti "Bizim sonumuzu, ben bu hikayenin sonunda yokum Ayla." Yutkundum, içmiş miydi acaba? "Ne demek ben yokum Arslan?!" Yüzündeki ciddi ve durgun ifadesi hiç bozulmadı "Bu hikayenin sonunda ben kafama sıkacağım, sen huzura ereceksin, bu hikayenin sonu böyle olacak Ayla, sen inansanda inanmasan da böyle olacak." İçmemişti, kafası gayet yerindeydi "Saçmalamayı hemen bırak lütfen." Başını iki yana salladı "Ne sana, ne de bana başka türlü rahat yok Ayla. Ben kendimden kaçmak istiyorum, kendimden kurtulmak, kendimi terk etmek istiyorum." Yapar mıydı lan gerçekten?! "Zor günler geçiriyor olabiliriz ama hepsinin geçeceğine inanıyorum, birlikte çok güzel günlerimiz olabilir." Hafifçe gülümsedi "Senle benim güzel günlerimiz olacak, hemde birlikte?! Yapma yavrum ya, Ayla ben ruh hastasının tekiyim bununda çok iyi farkındayım, kendimi kontrol edemiyorum, zihnimdeki çoğu düşünceyi durduramıyorum, bazen sabahlara kadar zihnim susmadığı için uyuyamıyorum." Bunlar tedavi edilebilirdi! "Tedavi olacaksın işte!" Elini bolkon demirine vurdu "Yapamam, yapamam! Anlamıyorsunuz!" Ondan bir adım uzaklaştım "Yapıcam dedin, psikolojik destek alıcam dedin! Neden?!" Derin bir nefes alıp sakinleşmeye çalıştı, elleri titremeye başlamıştı bile "Lan bir ortaya çıksa benim psikolojik destek aldığım, çok geri kafalı insan var burada, üstüme deli damgasını yapıştırırlar, insan içine çıkamam, tüm herşeyimi kaybederim, itibarımı, şirketten alacağım hisseleri, ilerde ailemin başına geçip onları yönetme liderliğini!" Elini tuttum "Sen değişmek istiyorsun, bunları bir kenara bıraksana, düşünsene zihnindeki seni yoran uyumana dâhi engel olan düşüncelerin sustuğunu, geceleri rahat uyuduğunu, kendini, öfkeni kontrol ettiğini." Yere çöküp, kendini duvara yasladı "Yapamam." Onun yanına çöküp, oturdum "Yaparsın." Başını iki yana salladı "Hayır." Elini tekrar sıkıca tuttum "Yaparsın, hem baba olacaksın, bir çocuğun olacak bu şekilde nasıl sağlıklı bir ebeveyn olmayı düşünüyorsun?!" Başını geriye doğru, duvara vurmaya başladı "Bilmiyorum, hiçbir şey bilmiyorum." Zihninin çok karışık olduğunu biliyordum, elimi başıyla duvar arasına koydum ki kafasını biraz daha duvara vurmasın "Birlikte gideriz, tek olmazsın orada, benim duymamı istemediğin şeylerde ben çıkarım odadan." Bana döndü "Birlikte mi, oluyor mu ki öyle?" Başımı salladım "Olur tabi, hem annenler hariç kimseyede söylemeyiz, soran olursa da Ayla'yı götürüyorum, öfke problemleri var dersin." Umut içeren bir ifadeyle gülümsedi "Öyle olur." Ayağa kalkıp odaya girdi, bende peşinden girdim. Arslan'ın üstünü değiştirip gömlek ve pantolon giydiğini fark ettim "Dün akşam konağa çok zarar vermişler mi?" Arslan başını iki yana salladı "Konağa baskın yapıp saldırmamışlar." Kaşlarımı çattım "Ne?" Arslan sinirle dişlilerini sıka sıka konuştu "Baran yalan söylemiş, dün gece bizim konağa değil depoya saldırmışlar ne varsa yağmalamışlar. Baran gelip öyle dediki biz ne kadar adamımız varsa çoğunu konağın etrafına toplayalım," Şaşkınlıkla gözlerim büyüdü "Bizde biz konakta olmayacağız ama sonuçta gelen adamlar bizim düşmanımız yani bizi konakta sanarak bizi öldürmeye gelen adamlar, karşılıksız gönderemeyiz illa orada bir çatışma yaşanacak diye adamlarımızın çoğunu konağın etrafına topladık." Başımı salladım "Bunlarda size oyun oynayıp sizin adamlarınızı konağa toplatıp, deponun çevresinde az adam bıraktırdılar. Konağa da saldırmayıp, depoyu soydular, depoyu soyanda bir başka düşmanınız değil Nedim'di." Arslan gözlerini kırptı "Tam olarak öyle." Ayakkabılarını da giydi "Peki şimdi sen nereye gidiyorsun?" Çok rahat bir şekilde konuştu "Önce ihanettinden dolayı Baran'ı, sonra da düşmanım olduğundan dolayı Nedim'i öldürmeye." Şaşkınlıkla kolundan tuttum "Dur dur, saçmalama!" Kolunu tuttuğum elimi diğer eliyle tuttu "Bırak kolumu." Öfkeliydi ama çok sakin gözüküyordu, soğuk kanlıydı çoğu şeyi gözden çıkararak gidiyordu bunu biliyordum "Babanları aramak zorunda kalıcam ama." Aynı ifadeyle konuştu "Babamlar benden önce gittiler bile Ayla." Kolunu çekip odadan çıktı, bende peşinden çıktım üstümde pijama takımım vardı "Geri dön odana!" Peşinden gitmeye devam ettim "Dönmüyorum bende gelecem!" Arkasına bile dönmedi "Odaya geç hemen!" Peşinden gitmeye devam ettim "Hayır." Bir süre daha ısrar edip beni vazgeçiremeyince, pes etti, birlikte arabasına binip, Nedim'in ofisine doğru ilerlemeye başladık "Kendi öz kardeşini nasıl vuracaksın, yapma!" Elini direksiyona vurdu "Bize nasıl ihanet etti Ayla, insan ailesine nasıl ihanet eder Ayla?!" Susup camdan dışarıyı izlemeye başladım. Nedim'in şirketinin önüne gelince Nedim dışarıda adamlarıyla duruyordu, Edip ağa ve adamları da onların karşısındaydı, Arslan'da arabadan indiği an Nedim gülerek bize döndü "Ooo sonuncu da gelmiş, aaa yenge de gelmiş. Yenge hoşgeldin." Hepimiz ona nefretle bakarken o genişçe gülümsüyordu, Nedim'in yanında Baran vardı, onun suratında hiçbir ifade yoktu "Eee şimdi Şanoğlu ailesinin bazı üyeleri Baran kardeşim sen hariç, yengem sende hariç-"Nedim daha konuşmasını bitirmeden Edip ağanın arabasından biri çıktı bu Zeynep ablaydı, o çıkınca Nedim'in ağzı açık kaldı "Ee kime sıkacaksın o zaman??" Herkes şaşkınlıkla onlara bakarken, Nedim elindeki silahını yavaşça indirdi "Korktunda kızınla mı geldin, Edip ağa?!" Edip ağa sinsi bir tavırla gülümsedi "Herkesin zayıf bir noktası vardır Nedim ve ben zayıf noktalara değinmeyi çok severim." Zeynep abla arabanın yanından ayrılıp yavaş yavaş iki tarafında ortasına geçti "Zeynep." Zeynep abla Nedim'in susması için elini kaldırdı "Kes sesini, beni dinle. Keşke diyorum bazen, kafasına sıksa da kurtulsak hepimiz. Umarım birgün kafana sıkarsın Nedim, çünkü cidden bıktık senden. Adamsan hakkın olmayan malları verirsin, bizimkilerde olayı kapatır, ha değilsen hakkın olmayan malların üstüne konar bana dair olan o en ufacık umudunu da kaybedersin." Nedim başını iki yana salladı "Sen koz olarak bana kendini sunamazsın, sana karşı olan hassasiyetimi kullanamazsın." Zeynep abla ona bir adım yaklaştı "Peki, o ufacık umudunu da kaybetmek istiyorsun anladım." Başımı bir ara Arslan'a çevirdim gözü sürekli Baran'ın üstündeydi, eli de silahında. Nedim'in suratında bir anlığına çaresizlik gördüm "O ufacık umut benim saçma salak hayal dünyamdan ibaret Zeynep. Sen bir başkasının karısısın, bir başkasıyla evlisin ama ben hâlâ bana geleceğin günü bekliyorum." Zeynep abla yutkundu "Ver malları ki sana geleceğim gün olsun." Arslan ikisine doğru yürüdü "Tamam tamam yeter bu kadar konuşmak, malları veriyor musun, vermiyor musun?!" Nedim istemeyerek başını salladı "Veriyorum ama sadece sizin hakkınız olanı." Arslan kaşlarını çattı "Ne demek lan sadece sizin hakkınız olanı veriyorum, o malların hepsi bizim zaten!" Nedim başıyla Baran'ı işaret etti "Baran'ın hakkı olan malları Baran'a vereceğim size değil." Baran Nedim'in dediklerini onaylan bir ifadeyle başını salladı "Ulan yazıklar olsun be!" Ferhat sinirle bağırdı arkadan "Dur amcamın oldu, dur," Arslan silahını Baran'a doğru uzattı "Önceden olsa ilk Nedim'e sıkardım ancak Nedim benim kardeşimden daha adammış, en azından adam gibi karşımıza geçip bize ne olduğunu belli etti, düşmanlığını açıkça ifade etti!" Daha fazla bir şey söylemek istemedi ve tetiği çekti ama ondan önce biri daha tetiği çekmişti! Benim o telaş içerisinde son gördüğüm kanlar içinde yere yığılan iki kişi ve kucağına yığılan yaralıya göz yaşıyla bakan, yaşaması için yalvaran Arslan'dı.

Aaaaa bir yüzümüz gülsün beeeee

Okuyan herkese teşekkürlerimi sunuyorum 💐

Sizleri çooookkkk seviyorummm, ileriki bölümlerde görüşmek üzere<33

Oy verip destek olursanızda çok sevinirim✨🤍

​​​​​​

​