10. Bölüm

Ad değiştirme işlemleri tamamlanmıştır. Çağrı, Başak ben bizim eve baktık birde hastaneye hastanede Gülhan ablayı gördüm.

- Abla annemi gördün mü?

- Göksel annen hayatını kaybetti. Çok üzgünüm.

- Cesedi nerede.

- Onu hastane mezarına gömdüler.

- Tamam teşşekürler.

Üç kişi hastane kantininde annemin en sevdiği çiçek olan yaseminden aldık mezarına koyduk.

- Annem seni çok seviyorum çok güçlü biriydin seni ziyarete gelcem söz veriyorum. Dedim.

- Ülkü yapma kendine böyle.

Eve geldiğimizde bir adam vardıbizim gibiydi ama bir 23'ü vardı.

Başak'a dönerek:

- Göksel siz misiniz?

- Hayır Göksel abla arkandaki.

- Vay Göksel büyümüşsün.

- Sen kimsin ben? Dedim

- Gerçek ailen.

- Ne diyorsun açıklasana?

- Annen sandığın kişi annen değil annende ölmedi üveydin sakak babamız sosyal hizmetleri aramasa şuan neredeydin kim bilir?.

- Nasıl yani.

- Biz senden 100 milyon kazanıyordu aptal baban seni kurtardı. Diye çemkirdi mal.

- Kimsin?

- Ben Bartu Demirel ve sende Göksel Ülkü Demirel.

- Ve şimdi arabama binip gidiyoruz.

- Bunlar kim!? Diye kükredi.

- Sanane.

Silah doğrulttu.

- Söyle yoksa turuncu kafaya sıkarım.

- Sevgilisiyim. Dedi ve yumruğu çaktı silahlıydı Bartu.

Sevgilisi Çağrı'nın beni kurtarmak için demiştir umarım.

- Göksel gel buraya. Dedi Çağrı.

Bartu'nun elindeki silah ilk önce beni sıyırdı ama 2.si...

Çağrı

Bartu mu herneyse 112' yi aradım Başak diğer odadaydı.

- Parla sen Göksel'e benzeyen veledi esir al.

​​​​​​Kardeşimden bahsediyorlardı. Polis kapıyı çaldı.

- Parla kaç.!

- Kardeşimi götüremezsin ahmak!

Peşinden gidemezdim Bartu'nun bir kurşunuda bana gelmişti...

​​​​​​Yazar

Bartu sıyrılmıştı polisler ambulansı arada Göksel ve Çağrı'yı götürüyorlardı. Polisler Bartu ve Parla' nın peşine gidiyorlardı.