•4•

4.BÖLÜM; "DEN TORUNLARI"

"Bir gün Den torunu seni öldürecek!"

...

"saat geç oldu, madem senin yanında kalacağım, o zaman bana yatacağım yeri göster." Kafasını sallayarak bana bir odayı gösterdi. "Ev çizelgesi aynı olduğu için biliyorsundur, misafir odasında kal." Ayağa kalktım ve adım gibi bildiğim misafir odasına girdim.

Oda aynı odaydı fakat içerisi o kadar değişik bir tarzda dizayn edilmişti ki evi bilmesem başka bir evren sanırdım. Gerçi zaten başka bir evrendi...

"yorganların hazır olması değişik" mırıldanırken yorganı kaldırdım ve yatağın içine girerek yattım. Normalde asla günlük kıyafetimle uyumazdım fakat bugün kendime uyku setimden olan kıyafetleri bulamazdım. pamuk prenses Kamelya bu durumlara da düşmüştü...

Gece daha fazla düşünüp kendimi yormak istemediğim için kafamı yastığa gömüp uyudum. Sabah kalktığımda ise hava hâlâ karanlıktı, ayağa kalkarak ses çıkarmadan pencereden dışarı bakmaya çalışmıştım fakat etrafta büyük bir sis göğü vardı. Buranın havası İstanbul'dan beter olmalıydı.

Misafir odasında bakınacak bir şey kalmadığında sıkıntım beni boğduğu için odadan çıkarak bu sefer salonda dolaşmaya başladım. Koridorun sağ tarafında bir tablo vardı. Bu tablo tanıdık bir hissiyat vermişti, sanki daha önceden gördüğüm fakat şimdi anımsatamadığım bir tabloydu.

Tabloyu daha fazla incelemeyecek koridorun sol tarafında olan fortmantoya gözlerimi iliştirdim. Ahşap şekilde dizayn edilmişti her yer ve tahta kokuyordu ev. Benim evim böyle değildi, aksine benim evim daha ikea diye bağıran bir dizayna bağlıydı.

İkeadaki şeylerde tahtadaydı fakat kokmuyordu, bu ev fazlasıyla tahta kokuyordu. Hiç tahta kurdu uğramamış mıydı acaba? Meraklarımı kontrol etmeye çalışarak geri döndüm ve yüksek ihtimalle ismini bilmediğim fakat mesleği askerlik olan kişinin kaldığı oda olan yatak odasının kapısını tıklattım. "Girebilir miyim?" içeriden ses gelmeyince kapıyı açtım ve odaya daldım.

Adını bilmediğim yakışıklı erkek ayakta üstünü giyiniyordu. Kasları ortadaydı! Gözlerim fal taşı gibi açılırken arkamı dönmeyi yeni akıl ettim. "Pardon, sen ses vermeyince." Diye açıkladım kendimi. Açıklamaya gerek yoktu fakat ben böyle kendimi daha iyi hissetmiştim.

"arkanı dönmene gerek yoktu. Giyindim." Dediğinde geri ona doğru döndüm. "Odaya girme sebebini açıklayacak mısın?" Diye sorduğunda sebepsizce odaya girmemi düşündüm. "Ev ahşap dizayn burayıda merak ettim. Ondan." Pek yeterli bir açıklama değildi fakat idare ederdi. "Peki, öyle olsun." Dedi.

Arkamı döndüm ve odadan çıkacakken "bakmayacak mısın?" Dediğinde tekrar ona döndüm. "Neye?"

"odanın ahşap olup olmadığına. Sen ne düşündün?"

"hiç. Aklımfa başka bir şey vardı anlamadım."

"iyi."