23. Bölüm Kesit.

Bir varmış, bir yokmuş… Hikâyeler böyle başlarmış.

Oysa asıl hikâye, dehlizlerin dibinde saklanırmış.

Suyun yansıması gözlerimizi aldatır, gerçeği gizlermiş.

Ve görmek için… bazen yüreği değil, mantığı dinlemek gerekirmiş.

Kaya dikildiği kapı aralığından ikiliye bakıyordu. Elindeki ilaç kutusunu sıkıca tutmuş kırılması an meseleydi. Asel’in dediklerini işitmek onda yara açmıştı. Yıllardır yanında olan dostunun şansı varken yok olma ihtimalini düşünmek bile can acıtırken işitmek…

Kendisini toparlayarak ilacı cebine yerleştirdi. Hafif aralık kapıyı ittirerek açtığında dalgın bakışlarla Demir’i izleyen Asel’in bakışları ona dönmüştü. “Uyumuş bizim hayta.” Sesini olabildiğince neşeli çıkarmaya çalışmıştı. Sanki biraz önce olanlar yaşanmamış gibi.

Asel hafif bir gülümsemeyle baktı, bakışları tekrar Demir’e döndü. “Evet uyudu.” Sözleri salgındaydı. Bir şeyler düşündüğü belliydi.

Kaya Asel’in yanına adımlayarak koluna dokundu. “Hadi gel yiyecek bir şeyler hazırlayacağım, bana yardım eder misin?”

Asel bakışlarını zorlukla Demir’den alıp Kaya’ya çevirdi. Kararsız bakışlarla baktığında “O bir süre uyanmaz merak etme.” Diyen Kaya’yla başını sallayıp elini onun elini sıkıca tutan elden çekmeye çalıştı.

Asel alamadığı eliyle kaşlarını çattı. “Neden elimi bırakmıyor?”

Kaya ikilinin elini ayırmak için yardım etmeye başladığında “O uyurken elinde tutuğu her neyse sıkıca tutar. Çocukluktan kalma bir alışkanlık gibi düşün.” Dedi.

Zorlukla Demir’in elinden elini kurtaran Asel derin bir nefes verdi. Üstüne ufak bir bakış atan Kaya’ya “Sorun ne?” Diye sordu.

Kaya bakışlarıyla beyaz pantolonu işaret etti. “Beyaz sence de kirlenmez mi?”

Asel bakışlarını pantolonuna indirdiğinde Kaya’nın haklı olduğunu fark etti. “Evet, haklısın.” Bakışları tekrar Kaya’ya dönerek “Sen aşağı in ben üstümü değiştireceğim.” Dedi. “ Ağabeyimin odasında.” Diye de ekleme yaptı.

Kaya başını sallayarak odadan ayrıldığında Asel dolabına yönelerek sportif ve tipi kıyafetlerden seçti. Odadan çıkmadan son kez Demir’in derin uykudaki haline baktı. “İkimiz içinde en iyisi bu Ege…” Sözleri yürekte asılı kaldı. Söylediği ve hissettiği şeyler bir olmadığı belli olsa da kendince çabalayacaktı.

Kesit sonu.

Yine ve yine Salı gününden erken kesit yayınlıyorum… En azından bölüm gününü doğru yayınlıyorum :).

Bölümü yayınlamak için o kadar heyecanlıyım ki. Bölüm sonu… O son için spoiler şekilde TikTok veya Instagram’dan paylaşamamak…

Bazılarınız belki bu kısım için erken veya geç diyebilir ama bence artık yeter kısmındaydı. Ne olduğunu söylemeyeceğim çünkü heyecanı kaçmasın :).