7. Bölüm

O benim yıllar önce bir suikast düzenlenerek öldürülen abimdi. Resmen buz tutum sanki gerçekten oradaydı, uçakta ne arıyordu? Hemde biz varken. Aynı saatte. Bu düşünceleri kafamdan uzaklaştırdım çünkü büyük ihtimalle halüsinasyondu. Ama ilk kez bu kadar gerçekçiydi. Bir kez daha görevliye seslendim. En sonunda geldi "merhaba hanımefendi bir sorun mu var" onu kısaca süzdüm, abartı makyajı yüzünde iğrenç duruyordu ayrıca bedenine yakışmayan üniforması çok kötüydü. Önemsemedim ve cevap verdim "yanımdaki adamı başka bir koltuğa oturtabilirmisiniz?" Kadın adama baktı ve kafasını hayır anlamında sağladı "maalesef buna yetkimiz yok" dedi ve yanımızdan gitti.

...

Sonunda uçaktan inmiştik. Hava alanında yürüyorduk, birden kargaşa çıktı ve birkaç silahlı adam bize doğru gelmeye başladı. İlk önce Enes'in bacağına iki el ateş ettiler, sonra ise Akif amcanın sağ koluna. Bana ve anneme zarar gelmemişti, birden birisi kolumu tutup bana fısıldadı "artık gerçekleri öğrenmen gerek" kolumu ondan kurtardım ve yüzüne birkaç sert yumruk attım "siktir git amına koyduğumun piçi" bana sırıttı ve o kargaşanın içinde kayboldu. Ambulans ve polis gelmişti Enes'le Akif amcayı ambulansa bindirdikten sonra bizim ifademizi almak için karakola yönlendirdiler.
...

Sonunda ifademizi vermiş ve eve gelmiştik. Adamın bana söylediği cümleyi polislere söylememiştim nede olsa bir konu varsa benimle alakalıydı hemde aksiyon seviyordum. Sadece benim birşey bilmediğimi ve olayla muhattap olmadığımı söylemiştim. Enes ve Akif amcaya gerekli müdahaleler uygulanmış, eve gelmiştik. Türkiye'de birkaç evimiz vardı. Çoğuda babamdan kalma evlerdi. Babamın hiçbir zaman ne mesleği olduğunu öğrenememiştim. Babam ve abim aynı suikastte ölmüşlerdi. Neden böyle birşey olduğunu bilmiyordum ancak bu sene çok içime doğmuştu en azından onların cesedini bulacaktım.

Odamın kapısı kırılcasına çalmaya başladı, kapı kilitliydi o yüzeyden açamamış olmalılardı. Biraz daha zorladıklarında minik adımlarla kapıya doğru yürüdüm ardından dolanımın çekmecelerine bakmaya gittim ancak keskin bir şey yoktu. Ardından çalışma masamın etrafına bakındım ve aklıma geldi, babam küçükken benim yatağımın altına bir gizli çekmece yapmıştı. Hemen oraya doğru yürüdüm, çekmeceyi açtım ve içine baktım.