68. Bölüm | Konuk Sözü

Salona geçtiğimde herkes sohbet içindeydi. Benim gelmemle ufak bir sessizlik olsa da devam ediyorlardı. Tabağı Can’a verdikten sonrasında yerime, Ayşe annenin yanına oturdum.

“ellerine sağlık güzelim.” Dedi Can sandviçinden ısırık alırken.

“afiyet olsun.” Dedim gülümserken.

Ecrin elinde çayla gelirken Can’a uzattı. “kuru kuru gitmez şimdi, tatsız tuzsuz bir şey.” dediğinde sadece izliyordum.

“kahvaltıda bir şey içmiyorum. Sana göre tatsız tuzsuz olabilir ama ömrüm boyunca yediğim en güzel kahvaltı. Birce de bunu çok iyi bilir.” Dedi Can.

Ecrin bozulurken gözlerini bana çevirdi. “neyse, ben içerim o zaman. Sen de istersen kendin alır mısın?” dedi.

“ben de Can gibiyim. Kahvaltıda bir şey içmiyorum.” Dedim.

“benim güzel kızım diyetisyen olduğu için en sağlıklısı neyse onu bilir hanımlar.” Dedi Ayşe anne saçlarımla oynarken.

“maşallah.” Sesileri yükselirken “E Can’a da yardım eder işte, diyetisyene gidiyordun yavrum değil mi?” dedi bir tane teyze.

“evet teyze, Birce sağolsun benimle çok ilgileniyor zaten. Ondan iyisini görmedim bu zamana kadar.” Dedi Can.

“birlikte diyet yaparken mi tanıştınız?” diye sordu Ecrin.

“Hayır, aynı sitede otururken tanıştık ama ortak arkadaşlarımız da vardı. Böylelikle tanıştık.” Dedim.

“çevresi de kaliteli maşallah.” Dedi bir teyze.

“sen yoğunsundur şimdi, maçlara gidebiliyor musun?” dedi bir teyze bana bakarken.

“o benim uğurum, her maç yanımda.” Dedi Can gülümserken.

“kolyeni nereden aldın? Can aldı diyordu Ceren abla.” dedi Ecrin tekrar araya girerken. Gözleri boynuma ve bileğimde kalmıştı.

“annem sağolsun, hediye almış. Can’ın hediyesi başka.” Dedim elim kolyemin üzerine giderken.

“çok yakışmış, güle güle kullan.” Dedi bir kadın.

“teşekkür ederim.” Dedim gülümserken.

Bir süre sorulara verilen cevaplarla maşallah seanslarının ardından Can çatalını yemediği salatanın yanına bırakırken “hanımlar müsaadenizle, Birce’ye sözüm vardı, çıkmamız gerek. Geldiğiniz için teşekkür ederiz.” Dedi.

“kızım, hava bugün biraz daha soğuk, üzerini değiştir. Elbiseyle üşürsün.” Dedi Ayşe anne.

“tamam anne.” Dedim ayağa kalkarken.

Can elini belime atarken elimizde tabaklar kalmıştı. Ecrin hemen kalkarken Can’ın elinden tabağını aldı. Sinirim bozulmaya başlarken kendi tabağımı da ona uzattım. Elimden almak zorunda kalırken yüzü düşmüştü hemen.

Can’la salondan çıkarken yukarı kata çıktık.

“Can, bir dakika odama gelir misin?” dedim.

“gelirim hayatım.” Dedi elimden tutarken.

Odama girdiğimizde kapıyı kapatırken bir iç çektim.

“bu Ecrin hayırdır, sürekli sana asılıyor. Fark etmeyeceğimi falan mı zannediyor?” dedim kaşlarım çatılırken.

“anlamayacağını zaten düşünmüyordum ama umursama. Kendi kendine gelin güvey oluyor.”

“sen her geldiğinde bu kız burada mı olacak?”

“muhtemelen.” Dedi iç çekerken.

“sen olduğun sürece bu kızı burada istemiyorum o zaman. Ben olmadığım zaman, sen evdeyken o gelmeyecek.”

“tamam, söylerim anneme. Bundan sonra sensiz gelmem buraya zaten.” Dedi belimden tutup hafif hafif bana yaklaşırken.

Kollarımı boynuna sararken sıkıca sarıldım. Bir anda kapı açılırken neye uğradığımı şaşırdım. Can belimdeki ellerini çekmezken Ecrin’le bakıştık bir süre.

“ne oluyor Ecrin, ne bu acele?” dedi Can çatık kaşlarla.

“şey… Ayşe teyzem montunu almayı unutmasın dedi, onu demek için gelmiştim.” Dedi Can’a bakarken.

“bir daha pat diye girme kimsenin odasına. Biz alırız montlarımızı.” Dedi Can tekrar.

“kusura bakma.” Dedi kapıyı çekip çıkarken.

Bakışlarımı Can’a çevirdiğimde sinirli gözüküyordu. Ellerimi yanaklarına getirirken ufak ufak öpücükler bıraktım.

“tamam, sinirlenme. Boş ver.” Dedim.

“sana yaptığı saygısızlık hoşuma gitmiyor. Sen onun yengesisin bundan sonra.”

“o pek öyle düşünmüyor, o yüzden umursama.” Dedim onun dediği gibi.

Yanağıma bir öpücük bırakırken “hadi hazırlan, çıkalım bir an önce. Yoksa kolundan tuttuğum gibi göndereceğim.” Dedi.

“kolundan tutmak yok.” Dedim geri çekilirken. Yüzünde gülümseme olurken bir şey demedi. Zaten espri yaparmış gibi söylemiştim. Çok da cevap verilecek bir şeyi yoktu.

Odamdan çıkarken ben de son kombinlerimden bir şey ayarlayıp giyindim. Bu sefer Can’ın aldığı hediyeyi daha sportif olduğum için takmayı tercih ederken Ayşe annenin hediyesini de kutusuna koyup aynanın önüne bıraktım. Gelince direkt toparlanmam gerekecekti. Her şey elimin altında olursa unutma ihtimalim de düşerdi.

Parfümümü sıkıp odadan çıkarken aşağıya indim. Can beni merdivenlerin başında beklerken gülümseyerek yanına gittim.

“hadi çıkalım.” Dedi elimden tutarken.

“önce anneme haber verelim.” Dediğimde parıldayan gözlerle gözlerimin içine baktı.

Salonun kapısında dururken “anne, biz çıkıyoruz.” Dedim gülümseyerek.

“tamam kızım, iyi eğlenceler.” Dedi.

“görüşürüz.” Dedi Can da eliyle selam verirken.

İkimiz de evden çıkarken arabasına bindik. Karadeniz müziklerini söyleye söyleye merkeze gelirken tekrar geçen geldiğimiz kafeye girdik. Can herkese selam verirken masaya geçip oturduk. Kahvelerimizi sipariş verirken camdan dışarıya bakınıyordum.

“Birce hanım, diyet programını nasıl toparlayacağız? Bir şeyler düşündün mü?” diye sormasıyla Can’a döndüm.

“hallederiz onu. 3 günlük bir detoksla vücudunu yenileriz.” Dedim.

“eski formuma kavuşur muyum peki? Kendimi ağır hissediyorum.”

“yediğin karbonhidratlardan dolayı öylesin. Biraz detoks biraz antrenman, her şey eskisi gibi olur.” dedim.

“sen de olmasan ben ne yapardım.” Dedi yanağımdan öperken.

“başka diyetisyenler de var.” Dedim sanki dediğini anlamamış gibi.

“hiçbiri senin yerini tutmaz ki.”

“bir de tutsun istersen.” Dedim ufak bir tehdit savururcasına.

“asla.” Dedi uzaklaşırken. “ben cevabımı net aldım.”

“ben kıskanç bir kadınım, öncelikle bunu belirteyim.” Dedim.

“ben de kıskanç bir adamım, bir sıkıntı yaşamayız.”

“bana yaklaşan yok da, sana yaklaşan çok. Gerçi hepsini biliyorum.”

“aklım ve kalbim her zaman seninle. Zaten fanlar da kendini bilen insanlar. Bekar olmadığımı bildikleri için hepsi mesafesini korur.”

“inşallah.” Dedim arkama yaslanırken.

Kahvelerimiz gelirken hem yudumlayıp hem de diğerlerine ne hediye alacağımız konusunda konuşmaya başladık. Ben buraya özel bir şeyler götürmek istiyordum ama aklımda bir şey yoktu. Can birkaç fikir sunmuştu ama en son gezip karar vermekte bulmuştuk çözümü.

Kahvelerimiz biterken Can mekanın sahibi olan arkadaşıyla ufak bir sohbete dalmıştı. Hesabı o arada ben ödemek istesem de garsonlar kesinlikle kabul etmemişti. Can’da da bunun rahatlığı vardı anlaşılan, kimsenin benden hesap kabul etmeyeceğini gayet iyi biliyordu.

Can sonunda hesabı öderken birlikte kalkıp arabaya doğru gittik. Arabanın kapılarını açarken “sen geç, ben bir Emre’ye bakıp geliyorum hemen.” Dedi.

“bizim Emre mi?” dedim geçen karşılaştığımız çocuğu kastederken.

“evet.” Dedi.

“nereden bulacaksın ki onu?”

“ben hallederim, 5 dakikaya gelirim zaten.” Dedi.

“iyi tamam.” Dedim şaşırsam da arabaya geçerken.

Aradan birkaç dakika geçse de Can gelmezken telefonum çalmaya başladı. Şennur arıyordu.

“efendim canım?” diyerek açtım telefonu. Yüzümde bir gülümseme oluşmuştu hemen.

“canım, müsait misin?” dedi onun da sesinden gülümsediği belli olurken.

“müsaitim, nasılsın?” dedim hemen.

“ben çok iyiyim, siz nasılsınız, ne yapıyorsunuz?”

“Can’ı bekliyorum, biraz buraları gezeceğiz. Siz nasılsınız, neler yapıyorsunuz?”

“biz de iyiyiz, şu an canlı yayındayım aslında ama seninle ilgili çok soru gelince seni arayıp direkt sormak istedim açıkçası. Gelince de istersen tekrar bir canlı yayın açarız birlikte.” Dedi.

“ne sorusu?” dediğim sırada karşıdan gelen Can arabaya binmişti.

“herkes cilt bakımını çok merak ediyor, biraz anlatabilir misin? Neler yapıyorsun, estetiğin var mı?”

“kim o?” dedi Can emniyet kemerini bağlarken.

“Şennur, canlı yayında soru gelmiş de, beni aramak istemiş. Selam vermek ister misin?” dedim.

“olur.” dediğinde telefonu hoparlöre aldım. “selam herkese, yenge nasılsın?”

“iyiyim Can, sen nasılsın?” dedi Şennur.

“ben de iyiyim çok şükür, şimdi araba kullanacağım, siz devam edin. Seyit’e selam söyle.”

“söylerim, görüşürüz.” Dediğinde telefonun hoparlörünü kapatıp kulağıma tekrar aldım.

“soruya gelecek olursak, yüzümde estetik yok. Sabah ve akşam aslında kendi cildime göre rutinim var. Burada herkesin kendi cildini tanımasını tavsiye ederim. Şunu yapıyorum dersem olmaz, yağlı cilt farklı, kuru cilt farklı. Cildimin neye ihtiyacı varsa ona göre hareket ediyorum, dönem dönem değişiyor bu yüzden. Ama söylemem gereken spesifik bir şey varsa sağlıklı beslenme, bol su, güneş kremi ve nemlendirici. Benim değişmeyen tek rutinim bunlar.” Dedim.

“çok güzel açıkladın, ben de dediklerini destekliyorum kesinlikle. Çok teşekkür ederim katıldığın için.”

“rica ederim, gelince de yine yaparız, konuk olmak çok isterim.” Dedim.

“beni çok mutlu edersin, sözünü aldım sayıyorum o zaman.” Dedi.

“sayabilirsin.” Dedim gülümserken.

“görüşürüz.”

“görüşürüz, kızları benim için öp.”

“öperim.” Dedi uzatırken. Ardından telefon kapanırken bakışlarım Can’a döndü.

“bulabildin mi Emre’yi?” diye sordum.

“buldum.” Dedi.

“şimdi nereye gidiyoruz?”

“hediyelik satan yerler var, oralara bakalım. Beğenmezsen ablamı arar ufak bir yardım alırız.” Dedi.

“tamam.” Dedim yola odaklanırken.

Bölüm Sonu.