75. Bölüm | Müsait

Can gerçekten tatilden sonrasında çok iyi toparlamıştı. Her şeyi bu kadar iyi uygulaması, kendini koruyabilmesi beni şaşırtmıştı. Normal bir insanın iradesine göre sporcuların iradesinin farklı olduğunu bu şekilde anlamıştım. Tabii ki istisnalar vardır futbolcular arasında da ama Can’ın iradesi benim için zirve noktaydı.

“her şeyi beğendiniz sanırım.” Dedi Can gülümseyerek ayakkabılarını giyinirken.

“valla yalan yok, şaşırdım ama her şey olması gerektiği gibi. Üst vücudunda kas oranını arttırmak da istiyordun, şu an o da artmış gözüküyor. Bundan daha fazla artış seni yoracak. Şu an olduğumuz gibi sabit kalalım.” Dedim.

“o nasıl olacak?” dedi merakla.

“onu da ben yediklerinle ayarlayacağım. Sen normal bir şekilde antrenmanlarına devam edebilirsin. Sadece üst vücut için ağırlık çalışıyorsan ona ara verebilirsin.”

“tamam.” Dedi benim not alışımı izlerken.

“o zaman çıkabiliriz. Gerisini ben evde halledeceğim.”

“olur, çıkalım.” Dedi ayağa kalkarken. “bu arada maça geliyorsun değil mi?”

“sonraki gün değil mi?” dedim merakla.

“evet, ben sana biletini ayarladım zaten. Umut’la gelirsin yine büyük ihtimalle.” Dedi.

“muhtemelen, konuşuruz zaten.”

“ben de konuşurum, o sıkıntı değil.”

“Can bu arada dün annemlerle konuşup durumu anlattım.” Dedim çantamın fermuarını kapatırken. Can bilgisayar çantamı benden alırken birlikte odadan çıktık.

“ne dediler peki?”

“onlar tamam diyorlar ama benim aklımda bir soru daha var aslında. Annemle de bunu konuştuk, ikimize bıraktı.”

“ne konuda?” dedi bakışları bana dönerken.

Olduğum yerde durup vücudumu ona çevirirken o da bana döndü.

“şimdi annenler uzaktan gelecekler ve benim annemler de birkaç saatlik uzaktalar. Ayşe annem yol yorgunu olacak zaten, acaba annemler gelse, benim evde mi olsa isteme? Eğer babamın evinde olursa da annem annenleri asla bırakmaz.” Dedim.

“sığamayız ki öyle de, ablamla eniştem de gelir mutlaka, onu geçtim Eren’in geleceğine de yüzde yüz eminim.” Dedi.

“bir şekilde ayarlanır o, sorun o değil.” Dedim gözlerinin içine bakarken. “sadece bizimkiler sizinkileri asla bırakmaz, otelin lafı bile geçemez.”

“öyle çok sıkıntı olur Birce ya, herkese yazık. Müge annem yorulacak, annemler de yorgun olur. Herkes birbirinden yorgun olur. Hiç olmadı gençler otelde kalır. Peki sen ne düşünüyorsun?”

“açıkçası ben de senin gibi düşünüyorum. Hem senin antrenmanların da olacak, maç yorgunluğuyla çıkacaksın, uzun yol, üstüne iki annem de yorgun. Babalar yorgun olmuyor zaten, orası bir gerçek.” Dediğimde ikimiz de kıkırdadık.

“öyle de demeyelim şimdi.”

“seni istisna tutuyorum canım, sen bana her zaman yardımcı oluyorsun ama bir kadın uzak yola gideceği zaman bütün yükün kadında olduğu da bir gerçek.”

“orası öyle. Bu konuyu sana bırakmak istiyorum Birce. Babanın evinde olmak istemen senin en büyük hakkın. Ben yorum yaparak bunu elinden alamam zaten.”

“bence annemler gelsin bizim evlerde kalsınlar. O gün geldiğinde de hemen bana geçersiniz. Kalabalık olmasak, şartlar uygun olsa ben tamam, babamın evine gidelim derdim zaten.”

“eğer senin kalbinde babanın evi varsa gerisini düşünme Birce. İçinde hiçbir şey kalmasın.”

“çocukluğumun geçtiği evde beni istemeni çok isterim Can. Kalbim bundan yana. Sadece şartları düşündüğümde mantığım ve kalbim birlikte devreye giriyor ve buna izin vermiyor. Biz mantıklı olanı yapalım.”

“o zaman şöyle yapıyoruz birtanem, ben sizin oradan bir otel ayarlıyorum. Bütün gençler orada takılıyoruz. Annemler de annenlerle kalıp kaynaşıyorlar, ablam çocuğuyla olduğundan onu nasıl isterse öyle bırakıyorum. Geceyi otelde geçirip annenlere geçeriz. Gün de ona göre şekillenir zaten.” Dedi.

Ellerinden tutarken gülümsedim. “herkesin aynı anda yorulmasına gerek yok. Özellikle senin. Hafta sonundan sonra antrenmanlara geri döneceksin. Dinlenemeyeceksin bile.” Dedim.

“ben senin yanındayken zaten dinleniyorum. Eğer beni çok düşünüyorsan birlikte kalırız otelde, güzelce uyurum, bir şeyim kalmaz.”

“Can.” Dedim uyarırcasına. “evlenmeden bir daha uyumayacağımızı söyledim daha önce.”

“ama zaten seni istemeye geliyorum. Bir de nişanlanacağız.” Dedi mızmız çocuklar gibi.

“sürekli seninle olmayı ben de senden çok istiyorum ama kararlarımız net bu konuda.”

Yanağıma bir öpücük kondururken “tamam, ben oteli ayarlıyorum ama.” dedi.

“bizim evlerde yapalım işte.” Dedim.

“aynı şey olacak Birce, annemler her halükarda gelip yorulacaklar, bir de annenler de yorulacak yeniden. Zaten ben organizasyonu falan da ayarlarım, bizimkiler halleder onu. Müge annem de yorulmaz.”

“annem ve organizasyon, şu an sarma sarmaya başladığına eminim Can.” Dedim gülerken.

“annelerimiz birbirine neden bu kadar benziyor?” dedi huzursuzca.

“bilmiyorum.” Dedim gülümserken.

“e o zaman ben ne yapayım şimdi? Nasıl ayarlayacağız?”

“sen bir şey ayarlama bence, annem yemekler dahil her şeyi organize eder. Ayşe annemler de bizde kalır. Çocuklar gelecekler mi peki, konuştun mu?” dedim merakla.

“evet, konuştum. Herkes tebriklerini iletti ama çoğunun işi var, zaten uzak yer, bizimkilerden de Bora zaten yok, Seyit de iki çocukla gelme sakın dedim. O kadar yolda zorlanacak bir de üstüne otelde falan kalmak zor olur. Umut’la henüz konuşmadım.” Dedi.

“Umut’la en son tartışmış mıydınız?” diye sordum.

“biraz.” Dedi gözlerini kaçırırken.

“neden?” dedim şaşkınca. Onlar gerçekten iyi arkadaştı ve tartışmalarını beklemiyordum doğrusu.

“sana aşık olduğumu önce onlara söyledim. Umut seni gerçekten kardeşi olarak görüyor, çok fazla zarar göreceğini düşündüğü için de bunu sana söylemememi bile istedi. Dinlemedim haliyle, kararım kesindi. Sadece ben de en az onun kadar endişeliyim ama evlendikten sonra şu saldırı şeyleri biraz daha azalır. En fazla eleştiri boyutunda kalır. O zamana kadar da bu şekilde devam edeceğiz.”

“sorun değil. Umut’la ben konuşurum zaten. Gelmek isteyeceğine de eminim.”

“önce ben konuşayım Birce, bunu kendi aramızda halletmemiz gerekiyor.” Dedi.

“biliyorum ama gelmesi için ben de konuşurdum.”

“zaten nişan bahanesiyle konuşacağım. Yoksa dümdüz eder beni.” Dedi gülerken.

“Halim de çok kızacak bana.” Dedim dudaklarımı ısırırken.

“neden?”

“uzun zamandır onunla böyle konuşmuyorum. Halim zaten benim öz abim gibi. Hiçbir şeyden haberi yok ve pat diye nişana çağıracağım. Zaten düğünün olursa anca öğrenirim gibi laf sokuyordu, gerçek olacak.” Dediğimde gülmeye başladı.

“Halim seni anlayışla karşılar da beni bilemiyorum. Biraz onunla da konuşup ikna etmem gerekebilir.”

“neye ikna edeceksin?”

“sana çok iyi bakacağıma.”

“e bu zaten olacak.”

“erkekler için bu pek öyle olmuyor maalesef.” Dedi gülümserken.

“valla sizin işlerinize karışmıyorum, ben maçta Umut’la konuşurum, Halim’i de arar davet ederim. Hallederiz gerisini de.”

“tamam, hadi çıkalım artık, ayakta kaldık.”

“tamam.” Dedim parmaklarımızı kenetlerken.

Eve birlikte onun arabasına dönerken biraz çalışmam gerektiği için soluğu çalışma odamda almıştım desem yeriydi. Önce listeleri ayarlamıştım. Yarına gönderilmeye hazır olduklarında kaydedip bir kenara bıraktım.

Birkaç saatin geçtiğini görmemle şaşırsam da işimi severek yaptığımı zamanın nasıl geçtiğini anlamamaktan anlamayarak zaten her seferinde fark ediyordum. Ben aşıktım bu mesleğe, kendi alanımı bulmuştum adeta.

O sırada telefonum çalmaya başlarken Şennur’un aradığını gördüm. Hemen yanıtlarken yüzümde çoktan bir gülümseme oluşmuştu.

“alo, Birce, nasılsın?” dedi heyecanlı sesiyle.

“iyiyim, teşekkür ederim sen nasılsın Şennur?” dedim.

“ben de iyiyim, Seyit söyledi de nişanlanıyormuşsunuz, ay çok sevindim ya. İkinizi yan yana görmek zaten müthiş bir şey bir de şimdi ilişkinizin ciddiyete bindirmeniz mükemmel. En yakın zamanda size benzeyen bebişler bekliyorum. Çok sabırsızım bu konuda.” Dedi heyecanını sürdürürken.

“teşekkür ederim canım, inşallah. Darısı senin kızlarına. Allah iyilerle karşılaştırsın.”

“amin amin, Seyit damat adaylarını parçalamazsa inşallah, olur.” dediğinde kıkırdadım.

“Seyit anlayışlı bir adam. Kızları severse onları kırmayı göze alamaz.”

“orası da var ama pek paylaşamayacak gibi. Aman neyse, daha o zamana var. Ben senden bir şey rica edeceğim. Tabi eğer yarın müsaitsen.”

“müsaitim, konu neydi?” dedim merakla.

“sana daha önce bahsetmiştim ya, fanlar video istiyorlar falan diye. Yarın ben senin evine konuk olsam, birlikte bir cilt rutinim videosu çeksek olur mu? Ardından bir de canlı yayın açarız, eğer kabul edersen ben bugün soru kutucuğu bırakıcam, canlı yayında da onları cevaplarsın. Soruları da kontrol edersin, istemediğini sormam.”

“olur, bana uyar. Soruları da sen nasıl istersen öyle ayarla. Benim için hiç sıkıntı değil.” Dedim.

“ay süper o zaman. Yarın sabah sendeyim. Çekimler uzun sürüyor, akşamı bulabilir yani haberin olsun.”

“tamam, sorun değil, ben bekliyorum seni.” Dedim gülümserken.

“tamam canım görüşürüz.”

“görüşürüz.” Diyerek kapattım telefonumu.

Yüzümde gülümseme öylece bir süre ne kadar şanslı olduğumu düşünürken karnımın guruldaması bütün atmosferi bozmuştu. Acıkmıştım.

Bölüm Sonu.