78. Bölüm | Açık Hedef

Kıyafetlerin birçoğunu denemiş, giymeden yıkamak adına da hepsini kirliye yollamıştım bile. Can’la zevklerimiz gerçekten benziyordu ve ben bu alışverişten sonra onun zevkine iyice güvenmeye başlamıştım. Bundan sonrasında gözüm kapalı ona güvenirdim.

Bedenimi bilmeden bana tamamıyla uygun kıyafetler alması da garip gelmişti. Hepsi üzerime tam oturmuştu açıkçası. Her şey gerçekten çok güzeldi.

Dün Can’la kapıdan birkaç dakika görüşmüştük, bugün maç olduğu için antrenmanları yoğun geçmişti ve çok yorgundu. Üstüne bir de ben yormak istemediğimden evine yollamıştım.

Saçlarımı toparlayıp renklerine göre ayırdığım kıyafetleri makinaya atarken çıkan ıslakları da kurutma makinasına attım. Bugün evde temizlik günü ilan etmiştim. Aynı zamanda da maç günüydü. Akşama kadar her şeyi yetiştirmem gerekiyordu. Can’dan aldığım bilgiye göre Umut’la gidecektim maça. Henüz onunla Can konusunda konuşmamıştık ve biraz gergindim açıkçası. Can’dan bana bir şey söylememesini istediyse demek ki birlikte olmamızı da desteklemiyordu. Henüz bir konuşmaya hazır olup olmadığımı kestiremiyordum.

Öncesinde baştan aşağı süpürdüğüm evin bu sefer de baştan aşağı tozlarını almaya başladım. Yorulmaya başladığımı fark ettiğim anda oturup sosyal medyada takılıyordum. Sonra kaldığım yerden tekrar devam ediyordum. Açıkçası tek kişi için bu ev fazlasıyla büyüktü ama bir aile için de idealdi. Belki temizliğe yardım edecek birisini bulsam bu düşüncede olmazdım bile. Çünkü gerçekten evin biçimi, yaşam standardı açısından en iyi seviyedeydi. Normal bir insan bu standardın altında yaşamamalıydı ama bizler apartman dairelerinde yaşamaya alışmış kişilerdik. Ne olmuştu da bunu kabullenmiştik bilemiyordum.

Tozlar bittikten sonrasında kendime ufak bir kahve molası verirken bir yandan da elimde fincanla çamaşırları kontrol ediyordum. Çıkmalarına az kalmıştı, kurutma da bitmek üzereydi. Salondaki yerimi alırken onlar bitene kadar dinlenmeye karar verdim. Sonra da vileda yapacaktım evi. Elimde silecek kadar kendimi hırpalamazdım.

Televizyonda gezinirken spor kanalında durup yorumcuları dinlemeye başladım. Akşamki maç hakkında konuşuyorlardı. Açıkçası kalbim bizim kazanmamızdan yana olduğu için çok da ilgilenmemiştim. Transfer mevzusu açıldığında Can hakkında da konuşmuşlardı. Avrupa’ya gitmek istediğinden bahsediyorlardı. Daha öncesinde bu konuda konuşmamıştık. Bir gün transfer olursa nasıl olurdu bilemiyordum açıkçası.

Çıkan çamaşırları hemen sepete alırken ütüleri de katlayarak ayırdım. Artık bugün ütü yapamazdım, halim kalmazdı sanırım. Sadece üzerime giyineceklerimi ütülerdim, o kadar. Islakları da kurutmaya attıktan sonrasında çamaşırlarla yukarı kata çıkıp odama bıraktım.

Hızlı olmaya çalışarak evi viledaladıktan sonrasında kendimi duşa atmıştım. Hem de burayı da temizlemiştim.

Banyodan çiçek gibi çıkarken evi saran yumuşatıcı kokusuyla gülümsedim. Bu kokuyu seviyordum.

Daha fazla gecikmeden hızlıca hazırlandım. Umut neredeyse kapıda bile olabilirdi şu an. Ne geç kalmak istiyordum ne de bekletmek. Zaten geç kalırsak gerisi tamamen bir fiyasko olurdu. O trafikte kalmayı hayal dahi etmek gelmiyordu içimden.

Umut gelmeden hazırlanmış, montumu bile giyinmiş şekilde salonda Umut’u beklerken tebrik ettim kendimi. Gerçekten zamanlamam süperdi.

Zilin çalmasıyla ayağa kalkarken kapıyı atım hızlıca. Umut karşımda beni beklerken “hazır mısın?” dedi.

“hazırım, seni bekliyordum.” Dedim anahtarımı alıp kapıyı kilitlerken.

Arkamda beklemeye devam etmek yerine arabasına giderken ben de anahtarı çantama atıp onu takip etmeye başladım.

Araba yolculuğu sessiz geçerken daha fazla dayanamayıp “seninle konuşmak istiyorum.” Dedim.

“ne konuda abicim?” dedi gözünü yoldan ayırmazken.

“Can.” Dediğimde bakışları saniyelik bana dönse de tekrar yola odaklandı.

“ne oldu Can’a?” dedi.

“biz bu hafta nişan yapıyoruz, biliyorsundur. Can’ın seninle konuştuğuna eminim. Gelecek misin?” diye sordum.

“Can ne konuştuğumuzu da söylemiştir o zaman.” Dedi.

“söylemedi, gelip gelmeyeceğini senden duymak istiyorum ayrıca. Neden Can’la aranızın bozuk olduğunu da duymaya ihtiyacım var. Seni uzun zamandır tanıyor sayılırım ve düşüncelerin benim için değerli. Ayrıca ikinizi de mutsuz görmeyi istemiyorum.”

“bu aralar iş yoğunluğum var, gelebilecek vaktim yok maalesef. Yanında çok olmak isterdim ama olamayacağım.” Dedi.

“iş yoğunluğunun ben de farkındayım ve seni zorlamayacağım. Yine de gelmeni çok istediğimi bil. Peki Can’la aranız?”

“o erkek erkeğe bir mesele. Seninle çok alakası yok abim, boş ver.”

“ama konunun merkezinde Can’ın benimle sevgili olması yok mu?”

“var ama öyle düşündüğün gibi bir şey değil. Sen moralini bozma.”

“sadece sebebini bilmek istiyorum, aranızda olanlar sizde kalabilir. Can da anlatmadığına göre zaten aranızda kalması daha iyi olur. Sadece bana neden Can’la birlikte olmamamı istediğini söyle.”

“tamam, herif çok yakışıklı, çok da iyi kalpli bir adam.” Dedi sinirlerine hakim olmaya çalışırken. “uzun zamandır da tanırım, severim de ama o futbolcu Birce, neden bunu düşünmüyorsun?”

“futbolcu olduğunu herkes biliyor zaten, bunun neresi senin için sorun?” dedim merakla.

“benim için değil senin için sorun. Sadece sevgili olduğunuzu düşündükleri zaman bile başına neler geldi, bundan sonrasını hayal etmiyorsun. Bu adam yarın bir gün başka takıma geçse bir dünya düşman edinecek kendine, ilk açık hedef sen olacaksın, onun canını yakmak için seni kullanacaklar. Sırf yakışıklı diye birçok kızla magazin haberleri çıkıp duruyor. Aldatıldığına dair bir dünya haber yapılacak. Bunlara hazır olduğunu düşünüyor musun gerçekten?”

“hepsinin farkındayım Umut.” Dedim iç çekerken. “haklı olman onu sevdiğim gerçeğini değiştirmiyor. Can baştan aşağıya ayaklı bir bela değil ki. Onu da geçtim Can’ın beni koruyamayacağı düşüncesine sahipsin, Can üzerime titriyor. Bana bir şey olsa Allah korusun neler yapacağını ben bile düşünemiyorum...”

“sorun da biraz bu aslında.” Diyerek araya girdi. “Can sevdiklerine çok değer veren birisi. Eğer sana bir şey olursa gözü hiçbir şeyi görmez. Onu sürekli sakinleştirmen gerekecek. Başına bir şey gelse saklama düşüncesinde olacaksın. Sırf onu koruyabilmek için. Kariyerini bile yakacağını ikimiz de çok iyi biliyoruz. Hem her şeyi kendi içine atacaksın hem de onun kariyerini korumaya çalışacaksın. Çok yorulacaksın Birce. Haddinden fazla yorulacaksın abicim.”

“Can’sız bir hayatta tek başıma yorulmaktansa onunla birlikte her şeye rağmen kalmayı tercih ederim çünkü Can hiçbir zaman benden desteğini esirgemeyecek. Sevgisini kalbimde hissettirecek bir adam.”

“doğru diyorsun. Can seni gerçekten çok seviyor. Senin için her şeyi göze alabilecek bir adam daha tanımıyorum bu dünyada ama senin yaşayacaklarına hazır olduğunu düşünmüyorum. Yaşın çok küçük ayrıca. Şennur yengeme bile neler yaptılar, evli ve hamile olduğu halde aldatma haberleri çıktı.”

“seni anlamıyor değilim, anlıyorum. Dediklerin de benim için kıymetli ama ben 25 yaşındayım. Yakında 26 olacağım. Çocuk da değilim. Can bana, ben de Can’a sonsuz güveniyorum. Ne olursa olsun ben ondan desteğimi çekmeyeceğim, o da benim için aynı şeyleri düşünüyordur eminim.”

“o senin için daha fazlasını düşünüyor. Bize ilk söylediğinde seni bir anlatışı vardı… hepimiz başka birisi sandık. Senin ismini duyduğumda şok geçirdim ben.”

“eğer endişelerin Can değil de çevreyse önlemimizi alacağız. Biz de her şeyin farkındayız, özellikle de Can bu konuda çok titiz. İçin rahat olsun ve lütfen Can’la aranızdaki bu şeyi halledin. İkinizi de çok seviyorum ve sizin de birbirinizi çok sevdiğinizi biliyorum. Birbirimiz için çok değerliyiz.” Dedim arabayı park edişini izlerken.

“Can’la evlenmek konusunda kararlısın yani.” Dedi gözlerimin içine bakarken.

“onu gerçekten çok seviyorum. Aynı şekilde sevildiğimi de hissediyorum. Can benim için çok değerli. Dünyadaki hiçbir şeyi ona değişmem.”

“tamam.” Dedi iç çekerken. “biz de elimizden geleni yapacağız ama sen de çok dikkatli olacaksın. Sana bir şey olduğunu bir kere daha duymak istemiyorum.”

“inşallah.” Dedim gülümserken. “Can’la eskisi gibi…” dediğimde sözümü kesti.

“olamayız. Ben kız tarafıyım. Benden kardeşimi alıyoruz herif bir de onunla kanka olmaya devam mı edeceğim?”

“yapma böyle Umut, çok uzak bir yere gelin gitmiyorum ya. Ayrıca Can’ın bana nasıl bakacağını da benden iyi biliyorsun.” Dedim hayıflanırcasına.

“her şey istediğin gibi, çok güzel olsun. Tek dileğim bu sizin için. Küçüklüğünden beri en iyisini hak ettiğini düşünürdüm. Halim de aynı şeyi düşünüyor. Can’dan iyisini bulamayacağın da bir gerçek. Sadece bunu kabullenmek istemiyoruz. Herif bizden daha iyi.”

“öyle demeyin. Sizler benim gerçek abilerim oldunuz. Halim’den farkın yok senin de.”

“e herhalde, lisede az toplamadık arkanı.”

“ben sizinkini topluyor olmuyayım sakın?”

“orasını karıştırmayalım. Eğer bugüne kadar kendini böyle geliştirdiysen ve ablan gibi olmadıysan bunda senin çaban olduğu kadar bizim de var.” Dedi gururla.

“sen ablamı nereden biliyorsun?”

“biz Halim’le kan kardeşiz biliyorsun değil mi?”

“her şeyi anlattı mı sana ciddili?”

“o gece detay öğrenememiştim, sonra baya detaylı konuştuk bir ara. Nasıl bir yerden kendini kurtardığını gayet iyi biliyorum. Can sana ilaç oldu, sen Can’a. Olması gereken ve beklediğim de buydu zaten ama kabullenmek sıkıntı işte, anla.” Dedi tişörtündeki boğazı çekiştirirken.

“ben Can’dan öncesini hatırlamak istemiyorum. Sadece siz varsınız ve bu bana yeter.”

“güzelim benim.” Diyerek kollarını bana sararken ben de sarıldım. Saçlarıma bir öpücük bırakırken gözlerimi kapattım. Abilik duygusunu Halim’le ikisinde iliklerime kadar yaşamıştım. Onlar benim her şeyim dediğim nadir insanlardandı.

Bölüm Sonu.