10. Bölüm

Bölüm 10: Gölgeyle Dans

Gölgesi artık sessizdi. Ama sessizlik, huzursuzluktan değil; bir anlaşmadan geliyordu. Can, gölgesini hissetti; o hâlâ oradaydı, ama bir tehdit değil, bir yoldaştı.

Her sabah aynasına baktığında, altınla doldurduğu çatlaklar ona bir şeyi hatırlatıyordu: Kırılmak, yok olmak değil. Kırıklar, hayata karşı verdiğimiz mücadelelerin izleriydi.

Can artık gölgesinden korkmuyordu. Onunla dans edebiliyordu.

Bu yolculuk Can’a, karanlıkla yüzleşmenin sadece bir başlangıç olduğunu öğretti. Çünkü asıl zafer, karanlıkla barış içinde yaşayabilmekti.