3. Bölüm

Bölüm 3: Yalnızlık Üzerine Bir Diyalog

Ertesi gün Deniz, Can’ı okulun arka bahçesinde buldu. Çantasından iki kahve çıkardı ve birini Can’a uzattı.

“Dün sana bir şey soracaktım ama hiç fırsat olmadı,” dedi Deniz. “Sence yalnızlık ne demek?”

Can önce şaşırdı, sonra yavaşça konuşmaya başladı:

“Yalnızlık… İnsanların seni anlamaması değil, senin kimseyi anlamak istememen gibi geliyor bana. Ya da belki insanların seni hiç fark etmemesi…”

Deniz, Can’ın bu sözlerine uzun uzun düşündü. “Ama sen yalnız kalmayı seçmedin. Yani bu durumda bu, gerçek yalnızlık mı?” diye sordu.

Can hafifçe gülümsedi. “Yalnızlık her zaman bir seçim midir? Bazen sadece seni bulur ve bırakmaz. Tıpkı benim gibi. Ama belki de… Bu kadar derine inmek yerine sadece yüzeyde kalmalıyım. İnsanları anlamaya çalışmadan, onları olduğu gibi kabul etmeliyim.”

Deniz’in yüzünde şefkatli bir gülümseme belirdi. “Bence, insanlar seni kabul etmeye hazır olmasa da, sen kendini kabul etmelisin Can.”

Bu sözler Can’ın içine işledi. Belki de yalnızlığını anlamanın ve kabul etmenin zamanı gelmişti.