3. Bölüm

Bölüm III: Görünmez Adam

Okulun koridorları, sabahın ilk dersinden önce her zamanki gibi kalabalıktı. Öğrenciler, gruplar halinde toplanmış, yüksek sesle konuşuyordu. Bazıları kahkahalar atıyor, bazıları ise telefonlarına dalmıştı. Umut, bu kalabalığın arasında sessizce ilerledi. Kimse onun farkında değildi.

“Belki de görünmez olmak en iyisidir,” diye düşündü. “Kimse seni görmezse, kimse seni yargılayamaz. Ama bu durum seni kurtarır mı, yoksa daha da yalnızlaştırır mı?”

Sınıfa girdiğinde, arka sıradaki yerine oturdu. Çantasından defterini çıkardı ve önüne koydu. Ama ders başlamasına rağmen öğretmenin söylediklerini dinlemiyordu. Tahtadaki formüller ve rakamlar, onun için hiçbir şey ifade etmiyordu.

Bir süre sonra defterine küçük bir kelime yazdı: “Hiç.”

Bu kelimeye uzun uzun baktı. Sanki bu kelime, onun tüm düşüncelerini özetliyordu. “Belki de hayatın gerçeği bu,” dedi kendi kendine. “Hiçbir şey. Bütün bu çaba, bütün bu mücadele… Sonunda hepsi boşluğa dönüşmüyor mu?”