6. Bölüm

Kemal

Dicle Seçenoğlu
diclesecenoglu

Mahallede dolanıyordu, aslında Oktay'ı arıyordu. Elinde kalan son parası toz almaya yetmiyordu. Haraç kesmesi, zorla Oktay'ın muhtemelen cebindeki son parasına çökmesi gerekiyordu. Çünkü canı öyle istiyordu, Oktay'ı keşfedene kadar torbacısına borç yazdırdığı oluyordu. Şimdi borçla harçla işi yoktu, özel para otomatı vardı çünkü.

 

Yani Kemal'in düşüncesi bu yöndeydi, ara sokakarda yürürken Vural'ın Tofaş'ını gördü. Siyah önlü arkalı basık bir Doğan Slx'ti.

 

Başını az bir yukarı kaldırdığı anda balkonda oturmuş sigara içen, karşısındaki çocukla sohbet eden Vural'ı gördü.

 

Kendini belli etmeden yokuş aşağı doğru yürüdü. Oktay'ın nerede yaşadığını biliyordu ama evine dadanmıyordu sadece. Vural geçen sene bu zamanlar askere gitmişti, Oktay o zaman lise üçüncü sınıf öğrencisiydi, işte Kemal de tam o sırada ondan haraç kesmeye başlamıştı.

 

Yenibosna'nın taş dizili karanlık yolundan aşağıya inerken yıllar önce duyduğu o Vural ıslığını yine duydu.

 

Kemal arkasını döndüğünde, siyah kot ceket giymiş, ellerini cebine koymuş yürüyerek yanına gelen Vural'ı görmüştü.

 

Vural askerden daha dün gelmişti, yeni dövüş teknikleri de öğrenmişti. Kemal'e öyle bir yaklaşıyordu ki, sanki tüm teknikleri onun üzerinde denemek istiyor gibi duruyordu.

 

Kemal'in tam karşısına durdu, ellerini cebinden çıkarmamıştı. Kemal de onun gibi ellerini cebine koyup çenesini kaldırdı, hemen hemen aynı boydalardı ama Kemal yokuşun alt tarafında durduğu için ondan birkça santim kısa görünüyordu.

 

Vural çok sakin bir şekilde, "Oktay'ı sıkıştırmışsın geçen günlerde." dedi. Kemal başını salladı, "Para lazımdı, yakınımda da o vardı."

 

Vural bir adım daha yaklaşıp Kemal'in gözlerine baktı, "Oktay'dan uzak duracaksın, yanına yaklaşmayacaksın, çok para lazımsa bir işe gir çalış. Hem babana da yük olmazsın."

 

Kemal sinirle güldü, "Sana mı kaldı bana emir vermek? Ne o askeri moddan çıkamadın mı?" dedi Vural'ın mavilerine dikilirken, Vural sol elini onun omzuna koydu, hafif patpatlayıp, "Canının iyiliği için söylüyorum Kemal, olur da o çocuğun yakınında göründüğünü duyarsam, ortada ne Demir ne de Utku bırakırım. Sen dahilinde üçünüz olmak üzere hepinizi Yenibosna'nın kanalizasyon şebekesi altına gömerim..." dedi.

 

Kemal omzunu geri çekip, "Sana mı soracağım kime bulaşacağımı?" dedi. Kaşlarını çatmıştı. Vural başını kaldırıp Kemal'in arkasında birkaç noktada göz gezdirdi, derin bir nefes alıp, "Benim olana bulaşırken bana soracaksın." dedi. Kemal'in gözlerine baktı, "Mahvetmeyeyim seni." dedi...

Bölüm : 30.08.2024 20:18 tarihinde eklendi
Okur Yorumları Yorum Ekle
Hikayeyi Paylaş
Loading...