Trip

Anlatan: Vural.

Sabah kahvaltısı hazırlıyordum, Oktay'ın sevdiği çöreklerden sipariş vermiştim. On dakikaya gelirdi. Gerçi Oktay şu an ayağa kalkacak hâlde değildi ama ben onun için kahvaltısını ayağına kadar götürürdüm.

Belini tutarak mutfağa geldi, huzursuzca sandalyeye oturdu, otururken yüzünü buruşturmuştu, "Günaydın." dedim. Suratıma ters bir bakış attı, "Konuşma benimle."

Küçük bir kahkaha attım. "Ne gülüyorsun ya? Zaten canım yanıyor!" dedi hafiften bağırarak. Önüne diz çöktüm, çenesini tutup bebek gibi sevdim onu. "Yavrum ben seni uyardım, canın çok acır dedim sen de acısın dedin." diye konuşup ayağa kalktım. "Bu kadar beklemiyordum, belim çok ağrıyor! Hem uyarmak yerine daha insaflı davranabilirdin!" dedi. Zil çalmıştı, "İnsaflı davranamayacağımı bildiğim için uyarmıştım seni ama..." dedim ve mutfaktan çıkıp kapıyı açtım. Kuryeye tepki vermeden çöreği alıp kapıyı kapattım.

"Sevdiğin çörekten aldım." dedim. Vücudunu daha çok eğerken, "Keşke ağrı kesici alsaydın." dedi. Kıkırdadım, "Gülme valla billa çok ağrıyor, adım atamıyorum." dedi.

Bileklerinden tuttum, "Gel bakayım, ben seni kucağımda da taşırım birtanem." dedim, "Üzüm tanem." Onu ayağa kaldırıp kucakladım, bacaklarını belime sarıp boynuma sarıldı, "Balkonda kahvaltı yapalım mı hava çok güzel?" dedim. Başını salladı, yüzü şimdi gülmeye başlamıştı. Dudağının ucundan öptüm.

Not; İmam olan babam ezan okurken benim yazdıklarım...

Onu balondaki yumuşak koltuğa yavaşca otıurttum. Bana bakarken yüzünü yine buruşturdu, "Yarına kadar geçer mi?" dedi. Gözlerini inceledim "İsterse geçmesin okula gitmezsin." dedim.

"Sınavım var." dedi. Hâlâ belini tutuyordu, "Rapor alırsın bebeğim, sonra girersin sınava." dedim.

"Hepsi senin yüzünden zaten!" dedi sinirlenerek. Yanağından sıkıca öptüm, "Kahvaltı yapalım ben bakacağım onun çaresine." dedim. Mutfağa gidip kahvaltılıkları hazırlamaya devam ettim.