Bölüm 12

Samar'ı görür görmez neye uğradığımı şaşırmıştım, burada ne işi vardı ki?

Benim adresimi nereden bulmuştu ki?

Salman ve Rasika'yla da konuşmuyordum o günden beri.

Offf diye iç çekerek geri odama girdim gözükmeden.

Yatağıma uzanarak az önce gördüğüm olayı sindirmeye çalıştım ama olmadı.

Samar'ı gördüğüm an fark ettiğim tek iki şey vardı, sanki hayatı elinden alınmış gibi mutsuz gözüküyordu ve ben onu çok özlemiştim onu görür görmez kalbimin ritminin değişmesinden anlamıştım.

Telefonu elime aldığımda Ranbir'den mesaj geldiğini gördüm.

Yarın öğleden sonra iş için yurt dışına çıkacağı için kahvaltıyı beraber etmek istediğini yazmıştı.

Samar'la karşılaşmak istemediğimden bu teklifi cazip geldi.

Tamam diyip iyi geceler diledim.

Sabah olmuştu, Ranbir adresi mesaj atmıştı.

Hemen hazırlanmak için duşa girdim. Çıkar çıkmaz saçlarımı arkadan açık bırakacak şekilde bağladım. Mavi kotumla çiçekli gömleğimi giyip çıktım.

Kapıyı açtığımda karşımda elinde çiçekle duruyordu, o da çok sportif giyinmişti.

Kırmızı renkli arabasına bindik.

Restoranta vardığımızda yine aynı restoranta gittik.

İçimden inşallah onunla karşılaşmam diye iç geçirdim.

SAMAR'IN GÖZÜNDEN

Hindistan kazan ben kepçe her yerde Shanti'yi arayıp durdum ama bulamadım.

Raj Bey'e de bişey diyemedim.

Son çare Salman ve Rasika'yı aramak aklıma geldi, belki haberleri vardır diye.

WhatsApp'tan onları görüntülü aradım, çokta özlemiştim.

"Selam, nasılsınız?" diyip gülümsedim.

"Biz iyiyiz sen nasılsın asıl?" diye baktılar meraklı gözlerle.

"Shanti'yi hala bulamadım. Koruma olarakta Raj Bey'in yanında işe başladım. Shanti Rasika'yı ve seni çok seviyordu belki haberiniz vardır diye sormak istedim." diyince yüzleri şaşkın bir hal aldı.

"O günden beri bizimle hiçbir şekilde iletişim kurmadı. Raj Bey'e durumu anlattın mı?" dediler üzgün ve şaşırmış bakarak.

"Hayır." diyebildim çünkü gördüklerim karşısında buz kesmiştim.

Salman ve Rasika seslenmiş ama duymamıştım.

Bi anda gözlerimden alevle birlikte gözyaşım düşüverdi..

Telefona damlayan gözyaşımla kendime geldim.

"Ne oldu Samar? Sana sesleniyoruz ama duymuyorsun bizi."

"Anlatmak yerine göstereyim." diyip telefonu arka tarafa çevirdim.

Shanti'yi ilk gittiğimiz restorantta bir adamla elele, gülerken görmüştük.

Telefonu kapatıp restoranta doğru yürümeye başladım, gözlerimdeki yaşları silerek...

"Canım izninle telefon görüşmesi yapmam lazım. Hemen yanına geliyorum bitanem."

"Tamam canım."

Rahul Shanti'den telefon görüşmesi için müsaade ister ve yanağına öpücük kondurur.

Yanındaki adam gider gitmez, Shanti'nin olduğu masaya oturdum.

"Ne bu shanti. Kimdi o elini tutan, yanağına öpücük konduran hadsiz?" diyip ve o sinirle Shanti'nin kolunu sıkmaya başladım.

"Nişanlım ve yakında evleneceğiz. Şimdi kolumu bırak Rahul görecek, tatsızlık çıksın istemiyorum." diyince neye uğradığımı şaşırmıştım.

Ne yani bana verdiği değer bu muydu? Beni ve yaşadıklarımızı ne çabuk unutmuştu. Kendimi tutamayıp sesimi yükselttim.

"Aşkın bu kadar mıydı Shanti"

"Sonia'nın yokluğunda benimle teselli buldun ama ben aynısını yapmıyorum. Rahul'u senin yerine koymuyorum. Başka biri olduğunu bilerek seviyorum ve ona aşığım."

Bu sözler ciğerime taş gibi oturmuştu.

Yandaki masayı sinirle bir hışımla devirip ordan çekip gitmiştim..

Rahul'de o sırada tüm bu olanları görmüştür ama Shanti'nin dediklerini de duyduğu için hiçbir şey olmamış gibi masaya oturur.

Böylece haftalar geçmiştir.

Samar bir mağaza ile anlaşmış kimsesiz çocuklar için kıyafetler ayarlar o sırada Shanti'de Rahulle düğünü için gelinlik bakmak için karşı dükkandadır.

Etrafına bakarken bi anda karşı dükkandaki Shanti'yi gelinlikle görünce çok üzülür gözleri dolar ve bir hışımla yanına gider.

O sırada da Shanti beyaz el işi işlemeleri olan bir sari denemektedir.

"Benim için bu gelinliği giymeni çok isterdim oysa." der üzgün ve sinirli bakışlarıyla.

"Gerçek beni seven biri için giyeceğim bu gelinliği. Beni ben olduğum için seven biriyle evlendiğim için o kadar mutluyum ki anlatamam." der.

Samar duydukları karşısında hiçbir şey yapamaz ve ordan çeker gider.

Shanti'de gelinliği başka bi gelinlikle değiştirir ve o denediği gelinliği giymez..

ERTESİ GÜN

~~~~DÜĞÜN GÜNÜ~~~~

Shanti'nin ve Rahul'un ailesi tüm hazırlıklarla ilgilenirler.

Misafirleri kapıda karşılarlar.

Shanti'de odasında giyinmekle meşguldür.

"Shanti hiçbir şey için geç değil. Rahul'u sevmediğin gerçeğini biliyoruz hala neyin inadı bu. Evlenme." diyip sesini yükseltir.

"Zoya, ben Rahul'u seviyorum ama bildiğin gibi ona aşık değilim. Rahul beni bu kadar çok severken, gözlerimin içine bakarken ona bunu yapamam. Onu terk edemem." der arkasını dönüp.

"Peki. Daha da konusunu açmayacağım."

"Bence de açmasan iyi olur artık." der bir yandan da küpelerini takar.

"Ben işim için bi telefon görüşmesi yapıp geliyorum hemen."

"Çabuk gel düğün başladı başlayacak."

"Tamam." diyip başka odaya geçer.

Zoya başka bir odaya girip Samar'ı arar.

"Samar ben Shanti'nin arkadaşı Zoya."

"Evet biliyorum Zoya. Numaran bende kayıtlı. Bi şey mi oldu?" der meraklı ve telaşlı ses tonuyla.

"Aslında oldu. Bugün Shanti evleniyor."

"Ne mutlu o zaman. Mutluluklar dilerim Shanti Hanıma."

"Ne mutlusu Samar! Shanti en baştan beri sadece ama sadece sana aşık. O gün hastanede Sonia diye sayıklayıp durmuşsun. O da Sonia'yı hala unutamadığını ona aşık olduğunu düşünüp aranızdan çekildi ve şimdi sevmediği biriyle evlenerek intihar ediyor..." diyerek herşeyi anlatır.

"Ne diyorsun sen Zoya. Offff ya offf. Herşeyi tamamiyle yanlış anlayıp benim açıklamamı duymadan çekip gitti ve şimdi böyle mi yapıyor. Bu kız kafayı mı yedi yaaa."

"Kafayı seninle yediği doğru. Sana o kadar aşık ki, senin onsuz mutlu olacağını düşünüp aşkını feda etti ve etmeye de devam ediyor." der ağlamaklı ses tonuyla.

"Zoya bana hemen adresi gönder geliyorum ve ne olursa olsun o düğüne engel ol." der ve Zoya'ya ve yolda asıl gerçeği açıklar.

Yolda aniden arabası bozulur.

"Hay ben böyle işeee. Bozulacak zaman mıydı güzelim bee." der ve arabayı tekmeler.

O sırada yanından atlı bi dublör geçmektedir.

"Merhaba ben Binbaşı Samar Anand. Arabam bozuldu ve acilen atınıza ihtiyacım var. Hayat memat meselesi." der telaşlı bir şekilde saatine de bakarak.

"Sizi haberlerden tanıyorum Binbaşım. Tabii ki atımı vereceğim ama lütfen vereceğim adrese getirin yoksa kovulurum." der ve beyaz atı verir.

"Merak etme. Hemen getireceğim. Şu kırmızı ev benim. Oradaki arabayı al bu da anahtarı." der ve ata binip çeker gider düğün yerine.

_____________________________________

Zoya elinden geleni yapar düğünü engellemek için ama başaramaz.

Nikah memuru gelir.

Masaya otururlar.

"Siz bay Rahul, Shanti Hanımı eş olarak kabul ediyor musunuz?" diyip mikrofonu ona uzatır.

"Eveeet." der ve herkes alkışlar.

Sıra Shanti'ye gelir.

Nikah memuru aynı soruyu sorar ama cevap alamaz.

"Shanti Hanım, soruma cevap alabilir miyim?"

"E-efendim. Ne sormuştunuz?"

"Gelin hanım heyecanlı anlaşılan. Sorumu tekrar ediyorum o zaman. Rahul Beyi eş olarak kabul ediyor musunuz? "

Shanti tam evet diyecekken içeri beyaz atıyla Samar girer.

Başka bir gelinlikle görür Shanti'yi düğünde.

"Onunla evlenemezsin Shanti. Sen bana aşıksın ve bende sana." diyerek attan iner.

Rahul ve Shanti'nin ailesi Samar'a engel olmaya çalışsa da nafile kimse durduramaz Samar'ı.

Shanti'yi kolundan tutar.

"Hadi gidiyoruz. Yeter bu kadar saçmalık." diyip sinirle kolundan çekiştirir.

"Bence de yeter. Ben bi yere gitmiyorum. Sen git ama, Sonia seni bekliyordur. Bekletme aşkını." der imalı imalı bakarak.

"Benim tek aşkım sensin Shanti. Seni daima seveceğim." diyip kolundan çekmiştirmeye devam eder.

"Duymadın galiba, Shanti'm sana gitmeni söyledi.Gitmezsen kötü şeyler olacak." der Rahul.

Rahul'un 'Shanti'm' dediğini duyunca kıskançlıktan delirir ve Rahul'e kafa atar.

"Sen ne hakla benim Shanti'me, 'Shanti' m' dersin. O günde elini tutmuştun, yanağından öpme cüretkârlığını da göstermiştin zaten."

diyip Rahulun elini de kırar.

Rahul belindeki tabancayı çıkarır.

Samar'a doğrultur.

Shanti silahın önüne atlar.

"Yapma Rahul." der ağlayarak.

Gözlerindeki yaşları silerek sözlerine devam eder...

"Samar lütfen git. Bugün evleniyorum gitt." diye eliyle işaret eder.

Samar Shanti'nin gözlerinden akan yaşları görür ve daha dayanamayıp onu sırtına alır ata bindirir ve kaçırır.