12. Bölüm

Birazdan akın gelecekti kapıyı açtıklarında, onu gördüğümde ne hissedecetim ne hissedekti hiç bir fikrim yok ama heyecandan karnıma ağrı girmedi desem yalan olurdu bi an zeynebin ismimi çagirdiginda kendime geldim

-efendim, zeynep

-Akın geldi kapıyı açiyolar kalk

O an size hissetiğim duyguları anlatamam cok degisikti şahsen ben bile anlamadım.Akın kapıdan içeriye girdiğinde ikimizin gözleri birbirini buldu, fazlasıyla yakışıklı olmuştu tam karşıma geçip

-Ço-çok güzel olmuşsun

-Teşekür ederim sende yakışıklı görünüyorsun

Birlikte düğün salonuna geçmiştik, uzun bir süreden sonra düğünün sonuna gelmiştik annem ve babam bana dolu gözlerle bakıyordu hemen yanlarına gittim

-Anne, Baba hiç üzülmeyin her hafta sizi ziyarete gelecem

-Ah kızım seni çok seviyoruz inşallah mutlu olursun

Babamın söylemesiyle ona sarıldım annemin mırıldanışını duydum;

-sanki kız gideceği yerde mutlu olurda bide söylüyor

Bu olayda Babamın bir şey yapmamasından Annem ona hala sinirliydi fakat ben değildim çünkü ikisininde yapabileceği bisey yoktu. Artık gitmeliydim akınla birlikte yola çiktik bundan sonrası beni ne bekliyor izliyecem ,bakacam, oynicam, kendi filmimiş gibi....

(Akının anlatımıyla)

Sahrayla birlikte eve gidiyorduk bundan sonra neler olacaktı bilmiyorum, kalbim sahra naptı onun ne suçu var derken beynim abin naptı asıl onun ne suçu vardı diyordu, yani kısacası aklım ve kalbim arasında gidip geliyordum ama tek bir ortak nokta vardı beynimde kalbimde sahranın zarar görmesini istemiyordu....

KOLAY BİR HAYAT DİLEMEYİN,

ZOR OLANA DAYANA BİLECEK GÜÇ İSTEYİN...