2. Bölüm

Aynadan kombinime baktiktan sonra hazırdım artık evden çıka bilirdik makyajimi çok abartmak istemediğim için hafif yapmistim saçlarımida jilet gibi dümdüz yapmıştım belime kadar uzun olduğu için biraz yorulmuştum ama gayet güzel olmuştum yatağımın üzerinden kol çantamı ve crop beyaz ceketimi alıp üzerime giydm çantamın içine telefonumu koydum çantayı koluma taktım ve odamdan çıktım mutfaktan konuşma sesleri geliyordu mutfağın kapısından girdim bı an hepsi susup bana baktı "Günaydın " dedim sonra kendi etrafimda döndüm "nasıl olmuşum " dedim Burak ve Tuğçe bana hayran hayran bakmaya başlamışlardı Ali'ye baktığımda beni baştan aşağı süzdü ve "hadi üstünü değiştirde çıkalım" dedi ben mi yanlış anladım yoksa üstümü değiştir mi dedi "anlamadim" dedim "nesini anlamadın ki üstünü değiştirde çıkalım artık geç kalıcaz" dedi "neyi var üstümün Ali Asaf " dedim "nesi yokki bu tip ne kızım ilk günden kavga mı çıksın"dedi sesinden sinirlendiğini anlamıştım ama banane canım benim ne giyip giyemiycegime karisamazdi "sana mi sorucam ne giyicemi ya"dedim "evet bana sorucaksin bu tiple gidemezsin mahira " dedi diğerleri bize şaşkın şaşkın bakiyolardi hayır ne var anlamadım ki gayet normal şeyler giymiştim sinirlenmeye basliyordum bana karışmaya hakkı yoktu o kimki benim giydiğime karışacaktı bıkmıştım artık bu korumacı tavrindan "sanane ya sanana istersem giderim istersem gitmem sen niye bu kadar abartiyosun ki Ali anladık korumaya çalışıyorsun ama sınırları zorlama" dedim çileden çıkmıştım artık birnirimizin kalbini kırmadan rahatlayamazdik biliyordum kendime hakim olamıyordum. onunda kendine zor hakim oldugunun farkindaydim ama o başlatmıştız üzerime yürümeye başlamıştı "zorlarsam napicaksin mahira böyle gitmene izin veremem ordaki gözüme hakim olamayan şerefsizler bakmaktan beter ederler biliyosun demi " dedi onların sahip çıkamadığı gözleri yüzünden zaten bu haldeydik aramızda bir adım kalana kadar yürüdü "haaa tabi acmak istiyorsan orasını bilemem" dedi olduğu yerde durdu alnındaki damar çıkmıştı ben mi yanlış anlamistim bana neyi ima ediyodu bu kelimeyi bana yakistirmiş miydi elimi kaldırıp suratına tokat attim " cidden mi bana o kelimeyi layık mi gördün Ali ayrıca koruma beni rahat bırak senin ne farkın varki etraftaki erkeklerden onlar gözlerine ve bedenlerine hakim olamiyolar sende ağzına sahip olamiyorsun koruma ali asaf bana böyle imalar yapicaksan koruma ben kendimi korurum" herkezden beklerdimde Ali Asaf bana bu imalari nasıl yakistirmişti kalbim tuzla buz olmustu Ali asafta beni şaşırttmamıştı beni hayal kırıklığına uğramaya devam ediyordu dediği kelimenin farkına yeni vardı "özür dilerim mahira yanlışlıkla çıktı ağzımdan" dedi elini kaldırıp elimi tutmaya çalıştı yanlışlıkla söylemişti farkindaydim ama ağzından çıkmıştı bu kelimeyi kuran daha beterlerini de düşünmüştür "dileme özür falan dileme" dedim ve arkamı dönüp çıktım mutfaktan dış kapının orda durup ayakkabılıktan ayakkabılarımi aldığımda mutfaktan konuşma sesleri geliyordu "kafayimi yedin Ali o nasıl söz " diyodu Burak "bilerek olmadı bı anda çıktı ağzımdan" dedi Ali "sen o kelimeyi mahiraya nasıl yakistirdin Ali hayır o kelimeyi düşünmen bile hata " dedi Tuğçe ayakkabılarımi giydikten sonra vestiyerden anahtarliğimi aldım kapıyı açtım ve çıktım evden dışarı koridorda yürürken hala Ali'nin söyledikleri kulağımdan gitmiyordu ben çıt kırıldım bı insan değilim aslında sadece sevdiğim adamdan bu sözleri duyduğum için bu kadar ağır geldi bana evet doğru duydunuz ben Mahira Erez 19 yıldır Ali Asaf Demirel'e aşığım ve hala da deli gibi sevmeye devam ediyordum Ali'den vazgeçmeye çalıştım ama olmadı biz Ali ile doğduğumuzdan beri birlikteyiz Ali benim hayatımın merkezine yerleşmişti istesemde uzak duramiyordum ama Ali hep aynıydı beni görmüyordu bana kız kardeşi gibi davraniyordu babam beni Ali'ye emanet ettiği için başıma bir şey gelicek diye çok korumacıydı ne zaman yenimda bı erkek görse deliye dönüyordu biliyordum imkansız gibiyiz biz ama gönlüm bi kere bu sevdaya tutuldu istesemde birakamiyordum ki Ali farklıydı benim için bana bakışı gülüşü onun kalın ve erkeksi sesi benim lügatimde Ali'den başka kelime yoktu derin düşüncelerden çıkmak için kafamı iki tarafa salladım ve asansörün önüne gelince tuşuna bastım asansörün gelmesini bekliyordum asansör geldiğinde bindim ve zemin katın tuşuna basıp aşağıya inmesini bekledim asansör durduğunda kapı açıldı ve dışarıya çıktım apartmanın bahçesinden çıkana kadar aklım hala Ali'nin dediklerindeydi kafam dağılsın diye telefonumu çıkarttım aklıma annem ve babami aramadığım gelince kişilere girip önce annemi aramaya karar verdim arama tusuna bastıktan sonra birinci çalışında açıldı " günaydın nazlı sultan" dedim moralim bozuk olsa da bunu aileme yansitamazdim hele başka bir şehirde olmalarına rağmen endiselenmelerini istemiyordum sesimi mutlu çıkarmaya çalışıyordum "günaydın güzel kızım nasılsın iyisin demi bı sorun yok" dedi anneler herşeyi hissedenler derler ya haklılar "iyiyim canım annem siz nasilsiniz " dedim "iyiyiz kızım ama sende yanımızda olsan iyi olurdu sen istanbulda biz İzmir'de olmuyo ki böyle seni çok özlüyoruz " dedi " bende sizi özlüyorum merak etme annecim ilk tatilde gelicem yanınıza " dedem " hele bir gelme babanıda alır gelir burnunun dibine taşınırım haberiniz olsun" dedi güldüğü sesinden anlasiliyordu "sakın nazlı sultan o düşünceyi yok et zaten babama hadi desen hazır bekliyo gelmek için hem yanlız değilim ki arkadaşlarım var " dedim "evet ama ne biliyim kızım sen uzakta olunca özlüyoruz sen olmayınca odana bile girmek istemiyorum sen bizim biricik kizimizsin yokluğun hemen fark ediliyo" dedi "biliyorum annecim sizde benim biricik ailemsiniz" dedim ve ekleme yaptım "bı gün Melek teyzelerle İstanbul'a gelirsiniz olmaz mi" dedim " gelicez zaten de babanla erdem amcan bu ara fazla yoğun" dedi " anladım annecim hadi öpüyorum çok dikkat et kendine melek teyzemle erdem amcama selam söyle " dedim "aleyküm selam hadi dikkat et kendine kuzum bişey olursa ara olurmu öpüyorum yanaklarından bal kızım dikkat et kendine" dedi " tamam annecim" dedim "görüşürüz selam söyle Ali,lere" dedi "söylerim annecim görüşürüz" dedim ve telefonu kapatmak için kulağımdan çektim kapattıktan sonra babamı aramazsam küşe ihtimali çok yüksek olduğu için onuda aramak için üzerine tıklayıp arama tuşuna bastım telefonu kulağıma götürdüm çalmaya başladığında bende yürümeye devam ediyordum az kalmıştı zaten varmama telefon üçüncü de açıldı "günaydın canım babam nasılsın " dedim "iyiyim kızım sen nasılsın" dedi babam "iyiyim babacim seni sormalı işlerin bu ara yoğunmuş" dedim "evet yoğun ama düzene girmeye başladı kızım "dedi " iyi babacim kendini çok yorma bozusuruz sonra tamam mı " dedim "tamam güzel kızım sen napiyorsun nasıl gidiyo alisa bildinizmi yeni bir hayata " dedi "evet biraz alıştık babacim* dedim "alisamazsan söyle İzmir'den bı üniversite buluruz orda devam edersin" dedi "baba bu konuyu konuşmuştuk kendi ayaklarımın üzerinde durmama izin verin " dedim "haklisin kızım ama özledik işte ne yapalım sen özlemedin mi bizi " dedi kırılmış gibi "sence öyle bı iltimal varmı canım babam çok özledim hatta ilk tatilde gelicem söz" dedim mutlu mutlu ailemi çok özlemiştim zaten "gelmezsen ben gelirim deli kız ama tememli" dedi eğlendiği sesinden anlasiliyordu "saol babacim ama ben gelicem söz" dedim "hadi öpüyorum babacim kendine dikkat ediyorsun " dedim "sende dikkat et güzel kızım bende öpüyorum" dedi "görüşürüz " dedim ve telofonu kulağımdan çekip kapattım ve çantama koydum bir kaç dakika yürüdükten sonra üniversitenin dış kapısından içeri giriş yapmıştım....

BÖlüm sonu.

_Bölümü nasıl buldunuz ?

_ sizce Ali Asaf ın ağır miydi?

_ Ali Asaf neden bu kadar korumaci?

_yorum yapmayı ve oy vemeyi unutmayınız yaptıysan teşekkür ederim yapmadiysan canın sağ olsun..

Hadi diğer bölümde görüşmek üzere