3. Bölüm

Bı anda telefonum çaldı olduğum yerde durdum ve çantamdan telefonumu çıkarttım arayana baktığımda yanilmamıştım Ali arıyordu aramayı reddedip telefonu çantanın içerisine koydum büyük bahçenin içerisindeki koz penbe binaya baktım yürüme devam ettim ve binanın giriş kapısından giricekken arkadan motorsiklet sesi gelmeye başladı kafamı çevirip baktığımda Ali'nin motorunu park etmiş olduğunu gördüm demir kapidan burakta motoruyla girdi arkasında da Tuğçe vardı bugün onlar için büyük gündü beş yıl olmuştu onlar sevgili olalı onları böyle gördükçe imreniyordum bizde böyle olabilirdik diyordun kendime ama sanırım ben biraz saftim adam beni Kardeşi olarak görüyordu önüme döndüm ve içeri girdim merdivenden çıktıktan sonra koridordaki salonlarının katlarına baktım ve 1 kat birinci amfi olduğunu öğrendikten sonra koridorda yürümeye devam ediyordum daldığımın farkında bile değildim kafamı eğmiş ayaklarıma bakarak yürüyordum amfiden girecekken birine çarpmıştım kafamı kaldırdığımda sarışın mavi gözlü bı çocuğa çarptığımı gördüm boyu 189 yada 190 olmalıydı "özür dilerim dalmışım " dedim "neden mutsuzsun küçük kız" dedi benim nerem küçüktü boyum gayette idealdi altarafı 160 dım canım "küçük kız ne be" dedim "adın ne senin küçük kız" dedi boyumla alay ediyordu resmen ben kısa falan değildim o çok uzundu sırık herif boyumla dalga geçiyordu utanmadan "küçük falan değilim ben" dedim "adını hala söylemedin küçük kız" ben mi anlatamiyordum yoksa arkadaş anlamakta zorlukmu çekiyordu sinirleniyordum cidden "bana bak bı daha küçük kız dersen yumruğumu yersin o güzel yüzüne sırık "dedim ilk günden çirkefleşmek istemiyordum ama zorluyordu şansını "ne güluyorsun arsız mısın " yüzündeki tebessüm gitmek yerine kahkaha ya dönüştü "laf yemek hoşuna mı gidiyo senin" dedim daha fazla uğraşmak istemiyordum yeterince moralim bozuldu zaten "çekil önümden şimdi" dedim ve geçiceğim sırada bileğimden tuttuğu bi anda yüzüne baktığımda "sence adını söylemeden seni birakirmiyim arza kız" dedi "kolumu bıraksana" dedim bileğimi elinden çekmeye çalıştım bırakmadı "Bırak lan kızın kolunu " dedi Ali adeta koridor inlemisti sesten sesin geldiği gere baktığımda Ali hızlı bir şekilde yanımıza geliyordu kolumu tutan çocuğa baktığımda yüzündeki tebessüm gitmiş yerine ciddi bir ifade takınmış yanımıza gelen Ali'ye bakıyordu Ali yanımıza geldiğinde bı bana bide kolumu tutan çocuğa baktı bakışları bi anda kolumu tutan eline kaydı kafasını kaldırıp "çeksene lan elini kızın kolundan"dedi sinirlendiği sesinden anlasiliyordu "sen kimsin" dedi kolumu tutan çocuk bı Ali'ye baktım bide kolumu tutan çocuğa baktığımda tek kaşını kaldırmış dikkatle Ali'den gelicek cevabı bekliyordu "Ali bey ama o elini ordan çekmezsen azrailin olucam" dedi ciddi bı şekilde yapardı biliyordum konu ben olunca Ali'nin gözü dönüyordu kolumu tutan çocuk Ali'yi muhattabi olarak görmüyor olacak ki bana döndü ve "hadi gel güzelim biz içerde devam edelim konuşmamıza"dedi Ali elini kaldiriip kolumu tutan çocuğun elinden kurtarıp beni arkasına çekti çocuk bı Ali'ye bide Ali'nin arkasından bana bakıyordu "bidaha seni bu kızın yakınlarında görürsen elimden kimse alamaz anladın mı" dedi Ali çocuğun cevap vermesine tenezzül bile etmeden bana döndü ve kolumu tuttuğu gibi koridorda yürümeye başladı "Ali bırakır mısın kolumu canım aciyo"dedim kolumu sıktığının farkında bile değildi büyük ihtimalle bana döndü kolumu tutan eline gevsetti önünden geçtiğimiz bı amfinin önünde durdu ve kapıyı açıp içeri baktı boş olduğunu gördüğünde içeri girdi doğal olarak arkasından bende girmek zorunda kaldım kapıyı arkamızdan kapatti Bir kaç Saniye ilimizde konuşmadık kolum hala elindeydi kolumu elinden çektim oda yeni fark ediyor olacak ki hemen bıraktı "eee şöyle devam etsene Ali konuş içinde kalmasın" dedim canım zaten daha fazlasını kaldıracak gücüm oldundan bile emin değildim susmaya devam ediyordu "konuşsana Ali kus zehirini söyle hadi ben nasıl bir insanım söylesene"dedim gözlerim sulanmaya başladı genzim yanmaya başlamıştı "söylesene nasıl bir ........." Cümlemin devamını getirmeden elini kaldırıp dudaklarıma kapattı beni susturmaya çalıştı gözümden Bir damla yaş aktı "bidaha o kelimeyi kendin için kullanirsan yada o kelimeyle kendini aynı cümlenin içerisine koyarsan kalbini kırmadan mahira"deye bağırdı ama o anı bir sinirle kurmuştu "sen hiç düşündün mü o kelimeyi kurarken hiç düşündün mü"dedim artık ağlamaya başlamıştım gözyaşlarim hızlı bir şekilde akıyordu "bilerek söylemedim mahiram vallahi yanlışlıkla çıktı ağzımdan" dedi " yemin ederim vallahi yanlışlıkla çıktı ağzımdan mahira lütfen anla beni" dedi biliyordum yanlışlıkla söylemişti ama istemsizce bı şekilde olsa bile söylemişti hemen affetmezdim bende mutlu değildim bu durumdan kim ister ki sevdiği adamdan Uzak durmak isterdi ki saçmalıktı kapının yanındaki duvarın dibine oturdum çantamı kolumdan çıkarıp yanıma koydum ağlamaya devam ediyordum Ali yanıma gelip önümde diz çöktü "ağlama mahiram kahvelerin okyanusa dönmesin benim yüzümden ağlama" dedi elini çekingen bı şekilde kaldırıp saçlarımı okşamaya basladi "sen ağlayınca benim kalbim yerinden sökülüyor sanki mahiram ağlama" dedi "senin tek göz yaşına İstanbul'u yakarim diyen ben seni hıçkıra hıçkıra aglattiğim için asla kendimi affetmiycem " dedi yalvarir gibi kalbine hancerlen saplanıyor gibi yalvardı kafamı kaldırıp yüzüne baktığımda sağ gözünden hızlıca bir yaş düştü ilk defa Ali ağlıyordu benim için kafamın arkasına elini kolunu kafamı göğsüne bastirdi saçlarıma sayamadığım kadar öpücük kondurdu ağlamam durmuştu ama hala içimi çekmeye devam ediyordum kafamı göğsündrn kaldırdım kafamın ici tarafından tutu ve anlımdan öptü"Özür dilerim sana onları söylediğim için " dedi di daha öptü anlımda "Özür dilerim benim yüzümden ağladığın için " dedi bı ker daha öptü anlımdan "Özür dilerim canını açıttığım için" dedi ve bı daha öptü anlımdan "Özür dilerim Sana söylediğim herşey için " dedi ve bı daha öptü anlimi alnına yasladı "ÖZÜR DİLERİM mahiram" dedi ve beklemediğim bı anda sımsıkı sarıldı öyle sıkı sarmıştı ki kollarını bedenim hareket daki edemiyordu sanki gitmemden korktuğu için göğsünün içine saklamak istiyordu daha fazla tepkisiz kalmadım ve kollarımı Ali'nin sırrına sardım kafamı Ali'nin boynuna gelicek şekilde koydum burası benim yasam noktamdi bence o benim oksijenenimdi resmen bı kaç dakika öyle sessiz sessiz Ali'nin kokusunu içime çektim kokusu öyle başkaydı ki tarifi bile yoktu hiç kimse Ali gibi kokamazdi eşi benzeri yoktu kokusunun Ali kollarini gevsetti bende gevsettim Ali bı elini çektikten sonra sırtımda olan elini enseme koydu kafamı kaldırdi ve ona bakmamı sağladı yüzünde anlamlandıramadığım bı hüzün vardı gözleri yüzümün her bir noktasını ezberlemek ister gibi baktı sanki bu rüyaymışım gibi elini kaldırdı ve üst dudağımın sağ tarafında küçücük bı kesik izi vardı oraya dokundu o çok eski bı yara değildi ama ben bile onun varlığını unutmuştum çıplak gözle baksan belli bile olmazdı varla yok arasındaydı benim bile unuttuğum bu yarayı Ali nasıl hatırlıyordu peki eli dudağımın sağ üst köşesini okamaya başladı gözlerimi ayırmadan yaptığı şeylere bakıyordum göz göze geldiğimizde öyle bir bakıyordu ki nasıl denir hiç bilmiyorum öyle bı duyguyla bakıyordu ki gözlerime bu duyguyla ilk defa karşılaşıyordum " eve gidelim mi biraz dinlen benin yüzümden ağlamaktan harap oldun" dedi mahcup bir şekilde elini ensemden çekti diz çöktüğü yerden ayağa kalktı ve elini bana uzatti "hadi gel"dedi ve göz kırptı