1. Bölüm: Veda

1.BÖLÜM: VEDA

Hava çok soğuktu.Yerdeki kaldırımlara bakarak yürüyordum,o cehenneme, okula doğru. O olaydan sonra hayatım asla normale dönmedi... Her şey 1 ay önce gerçekleşti...

1 AY ÖNCE

-Murat: "Hey Lina! Aşağıya in, annemler seni çağırıyor!" İşte duyduğunuz üzere benim adım Lina. 17 yaşındayım.Liseye gidiyorum..bir kardeşim,iki kedim var Bıcırık ve Leke.Okula gidip eve geliyordum sonra tekrar ve tekrar.Kısacası hayatı çok normal bir kızım.

-"Geliyorum Murat!" Merdivenleri hızlıca indim. Annem ve babam üzgün bir şekılde bana bakıyorlardı. Dayanamayıp sordum."Bir şey mi oldu anne?" Annem mutsuz mutsuz bana baktı, gözleri yüzümde gezindi. Derin bir nefes alıp "Kızım biliyorum çok üzüleceksin fakat bunu bilmeni istiyoruz." "Dinliyorum" "Eh nasıl desem bilemiyorum ama bu ülkeden gitmemiz gerekiyor" annem galiba ne dediğinin farkında değildi. Dönüp babama bakındım. " Çok üzgünüm kızım ama, ABÜ Şirketi battı. Patron istifa etti daha sonra tüm çalışanlarımız teker teker..."

"Tamam gerisini getirme baba" Çok sinirliydim , bunlar ne yapmaya çalışıyordu ki. Merdivenlere vura vura çıktım.Odamın kapısı yarım açıktı içeri girdim ve kapıyı sertçe kapattım.Bu sesten kedilerim rahatsız olmuş olmalılardı ki yatağımın altına saklandılar.Koşar adımlarla gidip yatağıma oturdum.Yatağımın üstünde bağdaş kurdum. Yandaki komidinin üzerinden telefpnumu alıp Tumblr'a girdim. Hemen Doğa'ya mesaj attım.Doğa ile Tumblr'da tanışmıştık.Yaklaşık 2 yıldır buradan konuştuk.Çok tatlı bir kızdı ayrıca dertlerimizi birbirimize şüphe etmeden anlatabiliyorduk. Tek arkadaşım olmasından dolayı onunla asla iletişimi kesmedim,kesmem de.

Lina: "Doğa çabuk bak"

yazıp telefonun ekranını kapattım ve beklemeye devam ettim.Hala cevap vermemişti.Ne yapıyordu bu kız? Cevap vereceği yoktu bu yüzden başka şeylerle oyalanmaya karar verdim.Yandaki kitaplığımda duran "Yere Yakın Yıldızlara Uzak" kitabını alıp sayfalarına göz gezdirdim. En sevdiğim kitaplardan biriydi."Zaman sahiden üfler mi yaraların üstünü" cümlesinin üstünü çizmek için fosforlu kalemimin kapağını açtım. Tam çizecekken bildirim sesiyle beraber ekranımda beliren bildirimi açtım.

Doğa: "Ne oldu Lina, İyi misin? lavabodaydım görmemişim."

Ah bu kız sinirlerimle oynuyordu.Bahaneye bak kesin yine bir iş peşindeydi. Chata girip yazmaya başladım.

Lina:"Yalancı seni , yine ne iş peşindesin bakayım?"

Doğa:"Haha, anladın tamam pes ediyorum. Bir kızla tanıştım, adı Eylül.Beraber kütüphaneye gittik.Ders çalışıyorduk.(Özür)"

Lina:"Tamam affedildin ama şuan çok önemli şeyler var :( "

Doğa: " Ne oldu , anlat bakayım. "

Lina:" Annemlerin şirketi çökmüş, Bana Fransa'ya gideceğimizi söylediler."

Doğa: "Kızım bu harika! Şaka mısın, ne güzel Fransa'da okuyacaksın daha neeeee? Hem sen orda mutsuz değil miydin? Fırsat bu fırsat."

Lina: " Evet , mutsuz olduğum bir gerçek ama burası evim." (demese bilmiyorduk)

Doğa: " Kızım bak,bu senin için gerçekten bir fırsat. Orada yalnız olan sen değil misin? Git sosyalleş,arkadaş edin"

Lina: " Aslında haklısın, konuştuğum birilerinin olması fena olmaz."

Doğa:"İşte bu be kızım! Sana güveniyorum. Git eşyalarını toparla, sonra konuşacağız."

Lina:" Tamam"

DEVAM EDECEK!