
Hellüüü
Anahtarı kapının deliğine koyduğum sırada her zaman olan gürültü kulaklarıma vardı kapıyı sessizce açıp söylenenlere kulak misafiri oldum.
Menesaya onlara vereceğiz bu kadar! Dedi babam. Anlamadan dinlemeye başladım. "Tamam Faruk ne diyorum ben bizim olmayan bir çocuğa bakmam ben bu kadar çilesini çektim yeter." dediğinde mutfağa girdim bakışları bana dönünce, "Dökülün" dedim normalde böyle değilim ama belli ki bir şeyler dönüyordu.
"Ayy Allah için anlat Faruk eşyalarını toplasın gitsin yeter baktık büyüttük ben kat..." sözünü keserek konuşmaya başladım.
"Siz benim a ailem değil Misiniz?" dedim
"Menesa, sözümü kesmeden dinleyeceksin. Kısa va sade anlatacağım. Sen doğduğun zaman bir karışıklık olmuş ve bizim vefat eden bebeğimizi öz ailenin sanıp onlara vermişler. Bize de seni vermişler.
| Okur Yorumları | Yorum Ekle |