10.Bölüm

Sabah alarmın sesiyle uyandım.Lanet sesi duymaktan bıkmıştım.Ama mesleğimi seviyordum.Hemen kalkıp banyoya gittim.Sıcak duş alıp beyaz crop giyip üzerine siyah gömleğimi giyip altına siyah eşofmanıda giydikten sonra çantamı alıp odadan çıktım.Saat 6'ydı.Kahvaltımı hastane yaparım diye evden çıktım.Evden çıktığımda montumu almadığımı fark ettim.
"Offf şimdi eve nasıl gireceğim ya anahtarı da almadım."diye hayıflanırken Alaz'ın sesini duydum.
"Günaydın"
Onun bu saatte ne işi vardı dışarıda? Kafamı ona çevirip baktığımda sanki anlaşmış gibiydik ikimizde aynı renk aynı kombin giymiştik.Hafif gülümseyip "Sana da günaydın."
"Senin üzerinde niye bir şey yok!"dedi kaşları çatık
"Ne gibi?"
"Monttan bahsettim kızım niye yok, hava soğuk."
"Hee,unuttum ya!"
"Önemli şeyi nasıl unuttun güzelim?"
"Ne biliyim ya! Geç kalıyorum gitmem lazım Alaz."
"Tamam gel ben seni bırakırım."
"Yok ben giderim."dediğimde beni dinlemeyip kolumdan tutup arabasına götürmeye başladı.
"Ya Alazzzz!"diye bağırsam da umursamayıp arabanın kapısını açıp kibar bir şekilde beni içeri oturtup kapıyı kapattı.Kendide yerine geçip arka koltuktan siyah kapüşonlu hırkayı alıp bana uzattı.
"Al giy bunu sakın çıkarma."dedi
"Off tamam ilk gün diye bir şey demiyorum ama bir daha bana emir verme Alaz!"
"Ben sana emir vermiyorum ki güzelim senin iyiliğin için."
"Tamam ama bana bir daha böyle yapma."
"Tamam güzelim bundan sonra seninle daha iyi üslupla konuşacağım."
Beni anlaması hoşuma gitmişti.Hafif kafamı sallayıp hırkayı üzerime giydim.Alaz da kemerini takıp arabayı çalıştırdı.Kısa sürede hastaneye gelmiştik.Ona dönüp
"Teşekkür ederim."
"Bir şey değil güzelim saatimiz tuttuğu zaman birlikte gideriz."bir şey demeyip arabadan inip el sallayarak hastaneye girdim.Soyunma odasına girip direk üzerimi değiştirdim.Hoca beni acile vermişti yine bölüm hocam izine çıktığı için.Gider gitmez acil bir hasta gelmişti.
Hastanın seronunu kontrol ettikten sonra molaya iki dk kaldığını fark ettim.Hemen dinlenme odasına gidip cüzdanımı alarak kantine indim.Çok yorulmuştum,acilde çalışmak çok zordu.Kendime tost ve çay alıp bir masaya oturdum.Tosttan bir ısırık alıp kaç saattir bakmadığım telefonumu açtım.Bir sürü arama vardı ve bir tanede mesaj.Mesajlardan sadece bir tanesinin Alaz'a ait olduğunu gördüm.Hemen üzerine tıklayıp okumaya başladım.

'Çok özledim,molaya geçince beni ara güzelim.'

Okurken kalbim güm güm atıyordu.Yine yanımda olmasa bile heyecandan ölecek gibiydi kalbim.Tam onu arayacakken Mira'nın bana bağırarak geldiğini gördüm.
"Gayeeeee!"
"Noldu lan?"
"Kızım arkanda ki yazı gerçek mi lan?"
"Ne yazısı Mira?"
"Hırkanın arkasında kocaman Alaz yazıyor kızım hemde kocaman harflerle ALAZ!"
"Ne?"diyip hemen üstümde ki hırkayı çıkardım.Arkasını çevirince gerçekten de kocaman harflerle Alaz yazıyordu.Allahım ben bütün gün böyle mi dolaştım?
"Kahretmesin kızım ben bütün gün böyle dolaştım."
Mira benim tepkime gülerek bakıyordu.
"Hayır ya gülme!"dedim hafif vurarak ama o beni dinler mi hayır tabi ki daha çok gülmeye başladı.
"Off ya! Seni öldüreceğim Alaz!"dedim sinirle elime geçtiği an ölecek.Mira sonunda gülmeyi bırakmış "Siz sevgili misiniz?"
"Evet"dediğim bir anda çığlık atıp 'Olley' diye bağırmaya başladı.Bu kız resmen çocuktu.
"Sussana kızım millet bize bakıyor!"
"Tamam tamam ayy çok mutlu oldum.Enistem oldu sonunda."
"He oldu ama bugün ölecek."
"Ne demek ölecek?"
"Bana hırkayı verip üstünden hiç çıkarma dedi beyfendi çıkarmadım ama arkasında ki yazıyı söylemedi söyleseydi çıkarırdım biliyordu."
"Evet iyi ki de söylememiş."
Hafif onu cimcikleyip "Kızım sen kimin tarafındasın lan benim yanımda olman lazım senin niye onu tutuyorsun?"
"Ah! Bıraksana Gaye! Ovv çok acıyor."
"Büyüyünce unutursun."dediğimde acil mesajı geldiğinde hemen kalkıp "Seninle sonra konuşacağız."diyip hızla acile koştum.Ambulanstan çıkan hastaya baktığımda kötü durumdaydı.
"Hocam 30 yaşında erkek trafik kazası geçirmiş sol bacağı kırık iç kanama olduğundan şüpheleniyoruz."
"Tamam Gizem hemen Fırat hocaya haber verin ben diğer vakaya geçiyorum."
"Tamam hocam."1

Diğer ambulans da geldiğinde hemen kapı açıldı.Hastaya baktığımda kalbimin sıkıştığını hissettim.2