23.Bölüm

“Ne zaman uyanır? İlaç bir şey yapmaz değil mi?”

“Birazdan uyanır merak etme ilaçta bir şey yapmaz.”

“Bir şey olursa seni döverim Kaan.”

“Abi bir şey olmaz dedim ya.”

Birkaç konuşma sesi duyuyordum. Sesin biri Alaz’a aitti. Diğerini tanımıyordum ama kendime geldiğimde ikisini de mahvedecektim. Hafif gözlerimi oynatarak gözlerimi aralamış tepemdeki Alazı gördüm. Benim uyandığımı fark etmiş hemen ağızıma su dayamıştı. Kurumuş boğazımın ihtiyacını nerden anladığını bilmiyordum fakat çok iyi olmuştu. Hemen suyu içmeye başlamıştım. Her içtiğimde boğazım yavaş yavaş yumuşuyordu. Suyu içmeyi bırakmış yerimde oturur hale geldim. Birkaç dakika bakıştıktan sonra derin nefes alarak konuşmaya başladım.

“Bana bunu yapmadığını söyle hayal gördüğümü söyle Alaz!”

“Hayır bas baya hepsi gerçek.”

“Sen şaka mısın be adam! Beni nasıl bayıltıp zorla evine getirirsin!”diye bağırdım. O ise bana gülüp “Ne güzel işte hiç zorlanmadın. Kucağıma alıp seni evime getirdim. Hiç hareket etmedin güzelim.”dedi pişmiş kelle gibi sırıtarak bu adam nasıl mafyaydı. Mafyalar sert olurdu bu resmen cıvık bir şeydi.

“ALAZ!”diye adeta gürledim. O ise sadece bana bakıyordu.

“Beni çıldırtıyorsun Alaz. Ben Polat’ın evine gideceğim.”dedim ayağa kalkarak ama o an başım dönmüştü. Alaz belimden tutarak beni geri yatağa oturttu. Gözlerimi kapatıp kendime gelmeye çabaladım ama olmuyordu. Bünyem alışık olmadığı için biraz sarsılmıştım.

“Lan gevşek hani bir şey olmazdı. Kız iyi değil.”dedi Alaz

“Abi normal bir şey aniden kalkmaya çalıştı yenge ondan başı döndü.”

“Kaan elimde kalacaksın oğlum çık dışarı!”

“Ama abi doğruyu söylüyorum.”

“Bak daha konuşuyor.”dediğinde Alaz Kaan adeta uçarak odadan çıkmıştı. Benim bir ilaçı alerjim vardı. Umarım o değildir yoksa bitmiştim.

“Kullandığınız ilacın adı ne Alaz?”ilacın adını söylemesiyle hem sinirden hemde başımın dönmesiyle Alaz vurmaya çalıştım.

“Gaye ne oldu ya?”

“Gerizekalı herif benim bu ilaca alerjim var. Hemen hastaneye gidelim. Yoksa bir daha beni zor görürsün!”dediğimde beni hemen kucaklamış dışarı çıkmıştı.

“Kaan arabayı aç çabuk!”

“Tamam abi.”dediğinde arabanın içine beni bırakmış yanıma geçmişti.

“Poşet var mı?”dedim hemen elime poşet tutuşturup verdiler. Boğamızı parmaklayıp kusmaya çalıştım. İçime gelen iğrentiyle hemen kafamı poşete dayayıp kusmaya başladım. Alaz ise saçlarımı geriye çekmiş beni sakinleştirmeye çalışıyordu. Birkaç dakika sonra hafiften kendime gelmeye başlamış gibiydim. Sonunda hastaneye gelmemizle kendimi arabadan atıp acile gittim. Staj yaptığım hastaneye geldiğimizi fark edince sevinmiştim. Acile girdiğimde hemşireler beni görünce ilk şaşırmışlar sonra ise arkamdan gelen Alaz’a bakmışlardı.

“Gaye kızım dursana hızlı hareket etme daha kötü olacaksın!”diyordu Alaz

“Senin yüzünden bu haldeyim Alaz.”diye bağırdım bende. O sıra Furkan bana doğru gelmiş ne olduğunu sormuştu. Hemen her şeyi anlattığımda bir yatağa uzandırıp gerekli işlemleri yaptılar. Birkaç dakika sonra ise kendi hocam gelmişti.

“Gaye”demiş şaşkınlıkla bana bakmıştı.

“Hocam”

“Ne oldu kızım sana?”

“Hocam alerjik reaksiyon geçiriyorum. Sonra konuşsak.”

“Hiç alerjik reaksiyon geçiriyormuş gibi değilsin Gaye.”

“Hocam bende doktorum. Hala öğrenci olabilirim ama bu küçük şeyde kendimi iyileştirebilirim.”dediğimde gülmüş sonrasında tedavime başlamıştı.

Koluma serum takılmış halde dururken Alaz yanıma gelerek

“İyi misin?”

“İyiyim ama beni bayıltmaya çalışmasaydın keşke Alaz.”

“İnat edeceğini bildiğim için böyle yola başvurdum. Hem ben nereden bileyim senin alerjin olacağını.”

“Bilmeliydin hani mafya babasısın ya sen Alaz Demiroğlu!”

“Şöyle söyleme ortalık yerde.”dedi etrafına bakınarak sonra bana dönüp “Evet doğru diyorsun ama senin bu kadar hassas olduğunu nerden bilebilirim.”

“Alaz batıyorsun sus bence.”dedim ona sinirle o ise battığını hissederek sustu. Birkaç dakika sonra birinci serum bitmiş ikincisi takılmıştı. Elimde telefonla sosyal medyada dolaşırken Alaz’ın bir resim attığını gördüm. Resimde çok yakışıklı duruyordu. Kahretsinki çok seksiydi,yorumlarda bir sürü kız vardı. İçimde bir şeylerin kıpırdandığını hissediyordum. Tekrar resime baktığımda çıldırasım gelmişti. Arabanın önünde yan profili elinde sigarasıyla çok yakışıklı duruyordu. Yanımda sessiz sedasız duran adama dönüp “O resmi sil!”dedi o ise bana anlamsızca bakarak “Ne resimi?”

“Sosyal medyadaki resmini son attığın sil onu!”

“Niye sileyim ki çok yakışıklı çıkmışım.”

“Başlatma yakışıklılığına Alaz beni çıldırtmak mı istiyorsun?”

“İyi de sana ne benim resmimden hani beni affetmiyordun. Hem sevgili bile değiliz.”

Haklıydı onun için hiç bir vasfım yoktu. Onu affetmeyeceğimi söylüyordum ama davranışlarım farklıydı. Olsun ama o resimi silmesi lazımdı yoksa gece uyuyamazdım. Benim bir şey dememi bekledi fakat hiç yüzüne bile bakamamıştım.

“Tamam sileceğim surat asma.”dedi hala yüzüne bakmayınca yanıma oturup telefonunu açıp direk girmişti. Resmi silip profilinin altına G harfi yazıp kalp koymuştu. Şokla gözümü açınca halime gülmüş “Ne oldu şaşırdın mı? Bütün dünya bilsin seninle benim olduğunu.”demişti. Ben ise kırmızıya dönmüş utançtan kafamı yastığa gömdüm. O ise kahkahalarla gülüyordu. Kafam yastığa gömülü elimle ona vuruyor sussun diye uğraşıyordum. O ise daha fazla kahkaha atıyordu. Birkaç dakika sonra bir hemşire gelmiş onu sessiz olması için uyarmıştı. O ise özür dileyerek susmuş benim utancımın geçmesini bekliyordu. Sonunda kafamı kaldırmış ona bakmadan serumuma baktım. Bitmeye yakındı kapatıp kolumdan çıkardım.

“Gidebiliriz ama lütfen Polat’ın evine gidelim. Seninle gitmek istemiyorum.”

“Hayır dedim Gaye daha neyi anlamıyorsun!”

“Ya yeter ama Alaz bak polise şikayet ederim. Beni alıkoyuyor derim. Hapisi boylarsın.”

“Et güzelim ama hiçbir faydası olmaz orada bir dakika bile durmam.”

“Sen görürsün!”deyip kalkmaya çalıştım. Ama aniden kalktığım için başım dönmüştü. Hemen beni tutup geri oturttu.

“Yerinde duramıyorsun ya sinir oluyorum. Ne olur sanki benle kalsan yiyor muyum seni sanki.”

“Beni neredeyse öldürüyordun Alaz.”

“Gaye senin ilaca alerjin olacağını nerden bilebilirim Allah aşkına.”

“Banane” deyip omzumu çocuk gibi silktim. O ise bana “Sen çocuk musun?”dedi

“Evet”

“Gerçekten şaka gibisin.”deyip beni bir anda kucağına alıp yürümeye başladı. Düşmeyim diye kollarımı boynuna doladım. O ise yaptığım hareketle gülümsemişti. Dışarı çıktığımızda gelen arabaya hemen binmiştik. Hareket eden araba ile kollarımı ondan ayırıp kucağından inip yan koltuğa geçtim. O ise tip tip bakmış önüne dönmüştü. Dilimi çıkarıp kafamı cama yasladım. O ise yaptığım harekete şaşırmayıp kafasını sallamıştı. Hafif gülümseyip gözlerimi kapadım. Serum sarmıştı zaten hep öyle olurdu. Serum aldığım an ölü gibi uyurdum. Direnmek istesemde gözlerim kendiliğinden kapanmıştı.

Kucağa alındığımı hissedince irkilerek gözlerimi açtım. Alaz hemen durarak kafasını bana çevirmiş “Sakin ol güzelim, hadi kapa gözleri uyu.”dediği anda gözlerim geri kapanmıştı. Ona daha çok sarıldım. O an uykulu bile olsam abimde hissettiğim o sıcaklığı ilk defa başka birinde hissediyordum. Abimin verdiği güveni sevgiyi her şeyi Alaz’da hissediyor ve sanki bu his ruhuma şifa gibi geliyordu. İyi hissediyordum,ona olan kızgınlığım,kırgınlığım,öfkem geçiyordu. Tekrardan kendimi uykunun kollarına bıraktım.