Bir Bahar Akşamı Rastladım Size [II]

II

Masada duran telefonu elime alır almaz, bildirimde whatsapp mesajını gördüm. Ekran kilidini biliyordum açtım. Mesajda, emojilerle “seni çok seviyorum, özledim❤️😘” yazıyordu. Okudum ve çıldırdım tabi. Elim ayağım birbirine karıştı, nabzım arttı. Ellerim hafif titremeye başladı, nefesim kesilir gibi oldu. Başım uyuşur haldeydi. Ne yapacağımı bilmez halde, hiçbir şey düşünemez haldeydim. Hülya’nın lavobadan dönüşünü bekledim. Biraz zaman geçti mi bilmiyorum, aklıma sigara içmek geldi. Sigara içmeyi çok da sevmiyordum. En son Rüya’yla ayrılışımızın ardından içmiştim. O gün sondu belki de. Sonrasını hatırlamıyorum. Neyse. Hülya’nın paketine uzandım, çakmak yardımıyla sigarayı yaktım. Telaş içinde yakmış olmalıyım ki Parliament sigarasını tersten yakmışım. Doğrusunu bulup tekrar sigarayı yaktım ve bir nefes çekip üfledim. İçime çekememiştim. Başım hafif döndü yine de. Uzak masadan bir kız sanki olanları seyretmiş ve anlamıştı. Bana bakıp hafifçe gülümsüyordu. Başka bir anlam veremedim. Aklıma nedense telefonunu daha da kurcalamak geldi. Daha önce bunu hiç yapmamıştım. Birden gelen mesajın sahibinin telefonuna nasıl kaydedildiği dikkatimi çekti. Sadece “B.” yazıyordu. o İlgimi daha da çekti. Başka bir yazışma geçmemişti aralarında görünen. Belki de geçti ama Hülya bunları silmişti. Şüphem arttı. Bana anlatmadığı eski sevgilisiydi belki de. Offf, belirsizlik, güvensizlik, şüphe… Ne can sıkıcı, ne can yakıcı bir durum.

Birden aklıma o an için, Rüya ile sevgiliyken, Instagram üzerinden kısa süreliğine sevgili olduğum sanal flörtüm geldi. Rüya ile saf ve masum aşk yaşarken, akşamları da sanal flörtümle yazışırdım. Bir tür aldatma ve sakadatsizlik… Geceler boyu DM üzerinden yazışırdık. Haftalarca sürdü böyle. Rüya ile buluşurken bir utanç duyardım ama akşam olunca da utanç, utanmazlığa dönüşür, başka birine dönüşürdüm. Ahlaki deformasyon bir tür… Ar damarım çatlamış gibiydi. Kılıf da bulmuştum, zaten herkes yazıyo kii. Yapmayan da var mıı… Rüya’nın yapabileceği aklıma bile gelmezdi. O saf ve masum aşık bir kızdı. O hayır hayır o yapamazdı. Zaten o dönem aklıma gelmezdi aksi bir durum. Şimdi düşündüm de acaba onun da gizlice yazıştığı erkekler var mıydı? Offf yaaa öleyimm… Ya Hülya işte sadece bir mesajmıydı bu… Ya da geceleri yazıştığı biri mi. Neden tam adını bile yazmamıştı ki.

Hülya nihayet uzaktan gözüktü işte geliyor. Hem geliyor hem bana gülümsüyor. Sinirliyim biraz da şaşkın. Ona ilk nasıl bu durumu anlatacağım. Görmemiş gibi mi davranacağım. Onu gizlice izleyecekmiyim. gerçi mesajın okunduğu belli oldu artık. Geri dönüşü de yok. Neyse ona bu durumu anlatıp, hesap sormalıyım. Sigaram da bitmek üzereydi. Aceleyle kül tablasında sigaramı söndürdüm.

Geldi. Masaya oturdu gülümseyerek. “Hayrola modun düşük yavrum” dedi. Birşey demedi. Demek de içimden gelmedi. “Canım sıkıldı biraz, çıkalım mı” dedim. “Aaa yeni oturduk, hava da güzel niye aşkım ki” dedi. “Noolduu aşkım” deyip yanıma geldi, sarıldı. Sarılmasıyla o sıcaklığını, kokusunu duyumsadım. Neler olduğunu hemen unuttum. Ben de sarıldım. “Yok yok, birşey” dedim ve gülümsedim. Oturdu yine yanıma. Biraz daha ısrar etse de hiçbir şey söylemedim. Oturduk, ordan burdan konuştuk. Sonra kalktık. Ben hesabı ödemeye gidip geldiğimde onda da moral bozukluğunu farkettim. Demek mesajı okuduğumu fark etmiş dahası kendi de mesajı okumuştu. O da birşey söylemedi. Sessizce yürümeye başladık. Bana döndü ve:

“Okumuşsun, sana söylemem gerekiyordu biliyorum. Kızgınlığın, moral bozukluğun buna, anladım.” dedi. Ben de ona baktım: “Okudum ve açıklamanı bekliyorum” dedim. Hülya sigara çıkardı bana uzattı ve kendisi de bir tane çıkardı ve önce benimkini sonra kendi sigarasını yaktı. İlerledik yavaş adımlarla. Elimi sımsıkı tuttu sonra. Elini bıraktım, ağzımdaki sigarayı çekip ayağımın altına alıp ezdim ve söndürdüm. O halde bile ilerledi çöp kovasını atmayı aklıma getirdim ve attım. O da hayretle bakıp biraz gülümsedim. Nihayet elim boş kaldı ve bu defa sol elini ben tuttum. anlatmaya başladı. Aldığı sigara nefesini havaya üfleyerek. “Sana anlatmadığım senden hemen önce yazıştığım bir arkadaşımdı. Senden sonra ona yazmadım. Arada yazdığında ben de ilgisiz tavırlarla cevap versem de o yazmaya başladı” dedi. “Artık hayatımda tek sen varsın” dedi bana bakarak ve utangaç bir tavırla. İnanmıştım. İnandığımı ve rahatladığımı ona söylerek konuyu kapadım. İçimde konu kapanmamıştı oysa ki. Bu akşamdan sonra güzel günlerimiz ve anlarımız oldu. O o günde kalmıştı. Ama yeni başka bir sorun önümüze çıkmıştı şimdi de.