ACI PİŞMANLIK

Bazı pişmanlıklar ne kadar özür dilesen

Ne kadar af dilensende anlam ifade etmez

Kalbe bir hançer sapnalandıktan sonra

Ne anlamı var özrün

....................................

2140 ALEX DANİEL ARVEN

Tahammülüm kalmamıştı, cesedinden geriye tek bir kan damlası bile kalmamıştı, üst rütbelilerin baskısı git gite daha yoğunbir hal alıyor ve artık can sıkıcı birnoktaya gelmişti 2 aydır dip köşe aradığım kardeşimin cesedi sırakadem bastı ve ben ne yağpacağımı bilemiyor durumdaydım

Seri adımlarımüsteki toplantı odasına doğru ilerlerken iliklerime kadar tedirginlik içindeydim,en üst rütbelilerin bilebulnduğu but toplantının sonucu bir nevi benim mesleki kaderimdi

Yanı başımda benim hızıma ayak uydurmaya çalışan Diana ne kadar uğraşsada yetişemiyordu dirseğimden tutulup geriye çekilmemle sendeleyip duraksadım dönüp bakmadım yüzüne bakamadım hangi yüzle bakacaktım ki sanki,kendi kardeşini bile korumayan koruyamayan dangalağın tekiydim şimdiyse kendi kardeşinin dirisini yada cesedini devlet admlaının canı sonradan sıkılmasın diye arayan bir pisliktim

“sakinleş alex…bu şekilde giremezsin”

“ben sakinim diana,neden sakin olmayayımki”

“sakin mi bu mu sakin halin şu halini bir başkası görse dövüş linginden kaybederek döndüğünü sanar”

“öyle, öyle…zaten öyle değilmi diana şu halime de bir bak ben kendi kız kardeşimin peşindeyim…ölüsünü arıyorum resmen”

“sen kendi kardeşinin ölüsünü değil 88 ülkeyi soyanve paralarla birlikte sırakadem’e basan KEDİCİĞİN peşindesin kendine gel artık…kendine gel lütfen”

“yanılıyorsun Diana ben kediciğin ağabeyiyim ben Abigail’in ağabeyiyim…”sözcüklerin devamı ne kadar canımı sıksa da derin bir nefes alıp iki adımlık mesafeyi kapatım, yüz hatlarımı görebilmek için kafasını biraz daha kaldırması gerekmişti boy farkından dolayı aslında çokta kısa değildi 1.76 olan boyun benim yanımda kısa duruyordu gözleri koyu bir kara delik gibiydi bazen o gözlere bakarken kendi hatalarımın yükü altında kalıyor gibiydim acılarıma derman olanda gine o gözlerdi ama garip bir şekilde “diana…kedicik benim yüzümden var oldu benim hatalarım benim körlüğüm yüzünden oluşan bir karakter bunu düzeltgmek yerin ben onun leşini arıyorum şu anda”

“Alex…biliyorum kendini suçluyorsun ama hayır senin yüzünden var olmadı kedicik bu onun seçimiydi şimdi ortada büyük bir vurgun var…iki üç kişilik değil milyonlarca insanın parası söz konusu”

“zengin!”

“nee?”

“vurgunda soyulan hani o süzde milyonlarca insan zengin aç gözlü para babaları Diana”

“ama unutma ki o parar babalarından para kazananlarsa yoksul tabaka”

“hayır yanılıyorsun, yapılan analizlere göre vurgun günü çoğunun 4 yılık maaşları yatmış hayır bunlar vurgun parası değil sandığının aksine ödenmeyen maaşlar geri kalan tilyonlarsa kayıplarda”

“ne farkı var ki Alex bunu yapan kişiyi değiştirmez”

“anlaman gerek Diana,söz edilen kişibenimkardeşim”

“Alex…10 yıldır neden hiç aklına gelmedi kardeşin söylermisin?”

On yıl …evet ben onu on yıl boyunca görmedim en ufak bir düşüncesine kapılmadım ne yapıyor nasıl kimlerle diye sormadım kardeş demeye ne hakım var şimdi, annemin onayaptıklarını bile bile sustuktan sonra hangi cüretle abisiyim diyebilirim ki, ben beceriksiz adamın tekiyim beş para etmezim…hayır bu sefer öyle olmayacak bu sefer ınu koruyacam ne olursa olsun bu hatalarımın bedeli olacak üstelik SİES gibi büyük bir şirket dahi işin içine girmişken asla onu terk edemezdim

“ALEX…lütfen bu toplantıda başını derde sokacak hiçbir şey söyleme olur mu”

Endişe ediyor. Haksız sayılmazdı bu öfke bu hırsla yapılacak en ufak hata abigail için kötü sonuçlanırdı

“hala…hala onun yaşadğını mı düşünüyorsun Alex?”

Çok mu beli etim, tamam toparlamaya çalışalım durumu. Diana’nın omuzlarından sakin ve hafif sıkarak tutup milimlik ölçüyü kapatım,gözlerime ulaşmadığını bildiğim ama ginede zorladığım bir gülümsemeyle teskinler vermeye başladım bunu kendim için mi yoksa onun için mi yaptığımı sorarsanız asla cevap veremem

“hayır bende biliyorum o öldü…ama benide anla kendi kız kardeşime sırtımı döndüğüm için o artık yok “

“Alex yapma böyle bunu konuştuk eğer o istemeseydi asla bunları yapmazdı onun kadar zeki kimseyi tanımıyorum” avuçlarımın arasından kayıp geriye çekildiğinde derin bir nefes aldım bunun zamanı değildi gelip geçenlerin bize atığı bakışları yeni fark ediyordum lanet olsun birkaç gün içinde ‘ünlü dolandırıcının kardeşi polis memuru!’ yada ‘milyoner kedinin erkek kardeşinin onu yakalamaya çalışan birimin amiri çıktı’ gibi haberler görürsek şaşırmamak gerekir

“Diana güzel sevgilim…endişelenme, halledicem sana söz halledicem tamam mı”

“Alex son zamanlada sen sen değilsin bu toplantıda yapacağın ufak hata hepimizin sonu”

Sabrımın son radelerinde dolaşıyordu güzeller güzelli sevgilim zaten gerginken daha da gergin hale geliyordum

Yanımızda beliren elemanla sözlerimi yutum Dianayla birlikte bakışalrımı ona çevirdik üstende boydan boya siyah bir kamuflaj elbisesi göğsünü kaplayan lazer yeleği ve elindeki silah,kafasındaki yüzünü saklayan kask, onun bu üsteki güvenlikten sorumlu ekibin bir üyesi olduğunu haykırıyordu kademe kademe belirli bir giyim tarzı söz konusudur bu üste en üst rütbelilerde ünüforma daha farklidir orta kademeyse şu anda giydiğim sitilde giyer deri bir pantolon siyah bir tişört silah kemeri ( isteğe göre değişiyor) ve boyunda bir künye künyede yazn rütbe ve isim değil bir kod; 1l1422 d117116l

Sert hamlelerle hareket edip topuğunu yere tüm gücüyle vurduğunda hafif bir toz kalkmış elinisilahından çekip şakağına dayayarak bilindik ve resmi bir selamda bulunmuştu

“bölük şefi drew brus, Alex Daniel Arven'e ve Diana secrit’e selam veriyor”

“érahat, söyle asker”

“efendim toplantıdan sizi bekliyorlar”

“tamam gidebilrisin” gitmesi için el hareketiyle sözlerimi tasdik ederek dianayla birlikte koridorda ilerlemeye başladık

“efendimm… sadece siz”

Durup Diana’yla göz göze geldiğimizde gözlerimi kapayıp açarak onay verdim,endişesini anlıyordum ama bunu ben haletmem gerekiyordu Abigail için Yada KEDİCİK için mi demeliyim omzuna hafifçe dokundum son kez teskin verircesine sonrada ikisinede ardımı dönüm odaya doğru ilerledim aklımda bin bir düşünceyle

Gözümde canlanan anılar inancımı körüklüyordu…

…………….

13 ekim 2138…12.00 ALEX

3 yıl önce

Uzun bir görevden sonra en güzel şey tatlı bir sevgili ve yan gelip yatmaktır düşüncesine sırıtarak evime giriş yapmak için duvardaki sistem ekranına avcumu yasladım aynı andan kırmızı ışık hüzmesi bedenimi seri bir hamleyle taramaya başlamıştı saniyeler içinde açılan kapıya gülümsedim gelişmiş bir çağda yaşamak sanıldığının aksine pratik ve rahatı bu yüzden bu hayatı seviyorum üstümdeki ekipmanlari koridora her atığım adımda çıkarıp kenara savuruyordum Diana burda olsaydı o ağır ekipmanları kafamda kırardı kesinlikle

Evimin karanlık koridorundan ilerleyip salona girdiğim anda tüm uzuvlarım kas katı kesildi şoku atlatmam saniyelerimi almıştı belimdeki silahı çkarıp koltuğumda oturan suliyete doğrultuğumda yılardır duymadığım duysam tanıyamayacağım o sesi işitim onu sesinden değil seslenişindentanımıştım küçük kediciğim abigail’im

‘ayıcık, küçük kediciğini böyle mi karılıyorsun ciden…darıldım sana ayıcııııkkk”

“A-ABİGAİL!!!”elim otomotikmen silahla birlikte aşağı indirirken, şaşkınlıktan sesimfazla yüksesk çıkmıştı ne demeliydim ne yapmalıydım onu görmeyeli yılar oluyordu onu en son ne zaman görmüştüm… hatırlamıyorum bile. kalbim ağzımda gümbür gümbür atarken, onun yerinden kıvrak hareketlerle hafifçe kalkışını ,beli olmayan suretine rağmen bir kedi gibi hareket edişini sükunetle izledim parmaklaarını deri koltuğun üstünden gıcırtılar eşliğinde sürterek koltuğun etrafından dolanıp önümde durdu karanlık odayı az bir şey aydınlanmasını sağlayan camdan yansıyan ay ışığıydı yüzü belirgin değildi buğuluydu ala bir maske ve kedi kuakları taktığını seçebilmiştim

“beni özledin mi abiciim”

Sesi tüyler ürpertici derecede neşeliydi

“burda ne işin var, türkiyedesin sanıyordum”

Etrafımda kedi gibi dönüp başını omzuma kolarıma sürten kardeşim sabrımı sınıyordu bariz olarak

“sana bir şey sordum mırlayıp sürtünmeyi kes sen bir insansın keedi değil, SANA KES ŞUNU DEDİM ABİGAİLL”

“BANAAAA SAKIN BİRDAHA O İSİMLE SESLENMEEE” saniyeler içinde goğazıma sarılan parmaklar öyle bir güçle sarıyordu ki nefesimi kesmek için yaptığı aşikardı, bileklerini tutup onu öfkeyle geri savurdumm

“NE O ADIN BU DEĞİLMİ KEDİCİK …tanrım özür dilerim bağırmak istemedim, neden evimdesin ve nasıl içeri girebildin “

Daha sakin olmak yararıma olurdu çünkü bir nevi gücünü görmüştüm az önce gram güç uygulamamasınarağmen nefesimi kesmişti bu kadara minyon bir bedende böyle bir güç akıl almaz bir şeydi benim bile gücüm yetmezdi eğer o çekilmemiş olsaydı onu itemezdim kesinlikle

Birden daha uysal bir şekilde evin içinde gezinmeye ve süs eşyalarıya oynamaya başlayınca göz devirdim en sonunda orta sehpanın önünde yere diz çöküp newtonun beşiği olarak bilinen bilye toplarıyla oynamaya başladı

“bana borcunu ödeme vaktin geldi ayıcık”

“ne borcu ,benim kimseye borcum yok..böyle saçma bahanelere sığınmana gerekte yok eğer paraya ihtiyacın varsa söylemen yeterne kadar lazım hemen yolayayım” bir yandan cebimden peach phone model telefonumu çıkarıp şeyfaf ekranı açtım (bu benim markam gerçekmi diye bakmayın)

Şen bir kahkaha atarak bedenini yere atıp karnını tuta tuta gülemye başlamıştı bir yandan yerde yuvarlanıyordu. Eskiden yani daha küçükbir kızken, büyüyünce kedi olucam derken şaka yapmıyormuş sanırım

“paramı hahaahah benim paraya ihtiyacımolduğunu mu düşündün yani çıt ıt çıt babanın istismarları sırasında da annenin dayaklarında da nasıl paraya ihtiyacım yoken ihtiyaç duyduğum şeyi alıp kaçtığında olduğu gibi bu seferde paraya ihtiyacım yok ayıcık ve hayır bu sefer sanada ihtiyacım yok ama senin bana baazı şeyleri telafi etme vaktin geldi… ALEX.” ne zaman yerinden kalktı ne ara karşımmda belirdi bilmiyorum görememiştim bile

“benimde kendimce nedenlerim vardı hayaleriim ve hayır bilmiyordum sana yapılanları bilmiyordum Abigail” tekrardan boğağıma sarılan parmaklar sıkmıyordu bu sefer

“sana bir daha o ismi kullanma dedim, BENİM İSMİM ASENA ABİGAİL DEĞİİİLL”

“Ta-tamam Asena’sın sen ,bırak beni şimdi”

“bana bir çocukluk borçlusun o yüzden dediklerimi yapman gerekiyor…ALEX bu çok önemli”

Sanırım durum sandığımdan da farklı bir hal alıyor, bana b kadar dargın ve kırgınken evime girip tehtitler savurmasına sebeb olan neydi,yılardır bununızdırabıını çekiyordum ama şimdi ona sarılamıyorum bile onu o cehennemde bırakıp gitmek benim hatamdı,babamın yatığı iğrençlikleri bile onu milyonlarca parçaya ayrılış birkaç çöp poşetinde bir çöp konteynır kenarında üstünde ufak birnotla öğrenmiştim ‘bir çocuğa elini sürenbir pislikti bende çöpe atım’ o çocuk benim kardeşim miş ve ben bunu kendi babamın cinayetini araştırırken öğrenmiştim ne ironi aam

“sana bir çocukluk borçluyum evet” başım eğikti gözlerine dahi bakamaz haldeydim sözler bana düşmadı

“senden isteyeceğim şey Diana’nın hayatını da koruyacak yani bir kere bu işe girersen asla dönüş yok anladın mı ayıcık...ASLA AMA ASLA"

…………………………………………………..

Bölüm biraz kısa oldu biliyor gelecekte bazı sırları yavaş yavaş açığa çıkaracam mesela bu bölümdeki Diana'nın bile tehlikede olmasının sebebinin ne olduğu gibi birde gelecek bölüm daha uzun olucak 👍🏻