17 .bölüm

yazarın anlatımıyla

Kazanın sonucunda uzaktan izleyen insanlar 112 arıyordular .

Birkaç insan arabaya yaklaştılar .

İlk müdahaleyi yaptılar ama açelyanın suyu gelmeye devam ediyordu.

Meraklı ve endişeli insanların arasında biri vardı bu hikâyeyi darmaduman eden adam onları zevkle izliyordu .

Açelya ameliyathaneye alınmıştı . Alp ise gözlerini acilde açmıştı . Kolundaki seruma baktı . Ve yanındaki yataklara ama hiçbirinde açelya yoktu. Yataktan doğruldu . Birkaç hemşire yanına geldi . Alp'i durdurmaya çalıştı ama Alp açelyanın yanına gitmek istiyordu .

Kolundaki serumu çıkartıp ayağa kalktı ve ameliyathanenin kapısının oraya gitti ve karısın gelmesini bekledi .

Alp ~ 

Ameliyathanenin kapısının yanına çömeldim karım ve bebeğimizin sağlıklı bir şekilde gelmesini bekliyordum . Ameliyathanenin kapısı açılıp kapanıyordu doktorlar ve hemşireler giriyordu içeri hiç biri birşey demiyordu . Bu durum beni daha çok endişelendiriyordu . Açelyanın ailesi Melis ,meriç ve metede buradaydı .

Açelyayla hiç böyle hayallerini kurmamıştık .

Uzun bı zaman sonra kapılar açıldı. Küvezi iten hemşire çıktı ilk . Ben hariç herkes küvezin etrafına toplandılar . Bende merak ediyordum . Ama güzelimle birlikte görmek istiyordum . Onunla görmek en azından bir hayalimiz gerçek olsun . Hemşireye yaklaştım

Alp : " karım ne zaman çıkacak , iyimi ?"

Hemşire " doktor birazdan gelecek "

Doktorlar ameliyathanenin kapısından çıktılar

Alp " doktor eşim nasıl nezaman görebilecem onu "

Doktor sesizliğini koruyordu sanki yemin etmişti konuşmamak için .

O sıra anladım bu dünyada kıymetli bir çiçek solduğunu .

Doktor " herşeyi denedik ama fazla kan kaybından eşinizi kaybettik "

Oylamayı ve yorumlarınızı bırakmayı unutmayı. Bu akşam yeni bölümü yayı

nlamaya çalışıcam